Η Επιληψία οφείλεται σε εγκεφαλική βλάβη λόγω οργανικών, αναπτυξιακών ή επίκτητων αιτιών όπως όγκοι, νευροεκφυλιστικές διαταραχές κ.α. Αν και η αντιμετώπιση της είναι κυρίως φαρμακευτική ωστόσο συχνά υπάρχει η συμμετοχή και άλλων επαγγελματιών υγείας όπως του Κλινικού Νευροψυχολόγου.

Εκδηλώνεται με επαναλαμβανόμενες, αιφνίδιες κρίσεις λόγω υπερφόρτισης των νευρώνων σε μία ή περισσότερες εγκεφαλικές δομές. Οι έφηβοι και οι ενήλικες εμφανίζουν συμπτώματα λόγω δευτερογενών βλαβών, ψυχικών διαταραχών, όγκων, κατάχρηση ή αποχή ουσιών. Στους ηλικιωμένους, οι κρίσεις σχετίζονται με νευροεκφυλιστικές παθήσεις ή εγκεφαλικά επεισόδια.

Η διάκρισή τους γίνεται με βάση την περιοχή που πλήττεται, την κατεύθυνση και την ταχύτητα εξάπλωσης. Οι τονοκλονικές, αφαιρετικές, μυοκλονικές και επιληπτικές καταστάσεις (status epilepticus) κατηγοριοποιούνται ως γενικευμένες. Οι εστιακές ξεκινούν από βλάβη στον αριστερό ή δεξιό κροταφικό λοβό. Η συμμετοχή του βρεγματικού ή του ινιακού λοβού ενεργοποιεί οπτικές, ακουστικές ή σωματοαισθητηριακές ψευδαισθήσεις ενώ του κινητικού φλοιού μυϊκούς σπασμούς.  Οι απλές εστιακές κρίσεις δεν μεταβάλλουν την συνείδηση και εντοπίζονται στην αμυγδαλή και τον ιππόκαμπο ενώ οι πολυσχιδείς οδηγούν σε απώλεια επαφής με το περιβάλλον, εκούσιες κινήσεις των άκρων του σώματος και μειωμένη αντίληψη.

Ο Κλινικός Νευροψυχολόγος θα αξιολογήσει τις συναισθηματικές και αγχώδεις διαταραχές (ανησυχία, έμμονες σκέψεις) προκειμένου να σχεδιάσει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα παρέμβασης είτε τα αίτια είναι συνέπειες των κρίσεων (χρονιότητα, συχνότητα) είτε λόγω της έλλειψης ανεξαρτησίας του ατόμου.

Είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη ο ψυχολογικός παράγοντας που στοχεύει στην αποδοχή, την καλύτερη διαχείριση του άγχους αλλά και την αποτροπή κρίσεων που συχνά εμφανίζονται λόγω στρες ή μη συμμόρφωση στην θεραπεία. Επιπρόσθετα, θα εξετάσει την ύπαρξη ελλείψεων σε βασικό ή ανώτερο νοητικό επίπεδο

Μέσω της Νευροψυχολογικής Αξιολόγησης εξετάζεται η νοημοσύνη, η μνήμη και η μάθηση, η προσοχή, η γλωσσική ευχέρεια, η επεξεργασία της πληροφορίας και οι εκτελεστικές λειτουργίες που έχει βρεθεί να πλήττονται λόγω των κρίσεων αλλά και ως παρενέργειες της φαρμακοθεραπείας. Η αξιολόγηση μπορεί επίσης να εντοπίσει και να χαρτογραφήσει τις νοητικές λειτουργίες πριν και μετά από μία χειρουργική επέμβαση.

Πιο συγκεκριμένα, δυσκολίες μπορεί να εμφανιστούν στην ανάκληση πληροφοριών, την επεισοδιακή και σημασιολογική μνήμη. Οι διεργασίες αυτές εξαρτώνται σε μεγάλο ποσοστό από την εύρυθμη λειτουργίας της προσοχής καθώς η επιβράδυνση της επεξεργασίας επηρεάζει αρνητικά και την κωδικοποίηση. Δυσλειτουργία όμως μπορεί να παρουσιαστεί και στο στάδιο της αποθήκευσης ανάλογα αν η βλάβη βρίσκεται στο δεξιό ή αριστερό κροταφικό λοβό με άμεσες συνέπειες σε οπτική ή λεκτική μνήμη αντίστοιχα.

Τέλος, αν η βλάβη εστιάζεται στον μετωπιαίο λοβό είναι πιθανόν να εμφανιστεί το σύνδρομο εκτελεστικής δυσλειτουργίας που περιλαμβάνει δυσκολία στην επίλυση προβλημάτων, την οργάνωση, την άρση των αναστολών, την ρύθμιση της συμπεριφοράς, της διάθεσης, την εκκίνηση και την ευελιξία.