Είναι δίχως αμφιβολία το πρόσωπο των τελευταίων εβδομάδων. Επικοινωνιακός, με αμεσότητα λόγου, ανθρώπινος, ένας άνθρωπος που λυγίζει μπροστά στο βάρος της ανθρώπινης τραγωδίας.

Αποθεώνεται στα σόσιαλ μίντια, και μάλιστα από πολλών και δίαφορων τύπων χρήστες, αν και παράλληλα “κατηγορείται” γιατί βρισκόταν λέει στα Σπάτα στην Εκκλησία, στο ψαλτήρι, τη μέρα  της Σταυροπροσκυνήσεως.

Είναι όμως και ο τύπος ανθρώπου που αν είχε εμφανιστεί στην επικαιρότητα σε προ κρίσεως εποχή θα είχαν ακουστεί από τους/τις large των δικτύων με τους χιλιάδες φόλοουερς διάφορα φαρμακερά σχόλια από αυτά που διανθίζουν τη συζήτηση. προκαλούν αντιπαραθέσεις, πέφτει και κανένα μπινελίκι για να ξεσπαθώσει ο καταπιεσμένος λαός:

-Ο “θεούσος”: βασικά του το προσάπτουν και τώρα μιας και εμφανίστηκε προ λίγου καιρού στο ψαλτήρι, αλλά φανταστείτε τι θα άκουγε προ covid-19.

-O “γιατρουδάκος”: “έλα μωρέ τώρα, τι να μας πει ο γιατρουδάκος, που έφτασε 40 για να πιάσει δικά του φράγκα, με το Σταυρό στο χέρι μια ζωή, όταν εμείς στύβαμε την πέτρα και κάναμε μπίζνες από τα 20”.

-Ο πολύτεκνος: “καλά η τηλεόραση είναι χάλια ως περιεχόμενο, αλλά μία συσκευή δεν έχει σπίτι του;

Του είπε κανείς πως υπάρχει και καλωδιακή;

Τι γίνεται ρε παιδιά; Παίζει κανά Πρωτάθλημα με ον Σπανούλη ποιος είναι ο καρπερότερος;”

–Μα καλά τι στυλ και τι αμφίεση είναι αυτή: σαν καθηγητής θεολογίας στα ΄90ς.

Ο κύριος Τσιόδρας φαίνεται παλαιάς κοπής, ιδίως στους Millennials, στους κάτω των 40 δηλαδή, άνθρωπος με στέρεο αξιακό σύστημα, επιστήμονας, σοβαρός και όχι  σοβαροφανής, γλυκύτατα αυστηρός, ακριβώς ο τύπος που δεν προωθείται καθόλου από τα media, γιατί δεν πουλάει, δε φέρνει νούμερα.

Και αυτός ο τύπος κάνει τρελό σουξέ και όχι μόνο εντός των τειχών: κάνει και διεθνή καριέρα, αποθεώνεται από τους Γάλλους.

Είναι η “εκδίκηση” μιας Ελλάδας που μέχρι πριν λίγες εβδομάδες εθεωρείτο ντεμοντέ.

Δεν θα μας παραξενέψει αν οι 50+ προσπαθήσουν να υιοθετήσουν το στυλ του.

Έλα μου όμως που τα καλύτερα σενάρια τα γράφει η ζωή και όλο το Πανελλήνιο στήνεται στις 6 κάθε απόγευμα για να ενημερωθεί από πρώτο χέρι και όχι από αυτά που θα του πασάρουν άλλοι.

Ήδη διάφοροι “κύκλοι” μέσα στη καταχνιά και το ζόφο του ιού, συζητούν για την πιθανότητα να ασχοληθεί με την πολιτική μετά την κρίση, να θέσει υποψηφιότητα στις επόμενες εκλογές.

Ξέρετε κανένα κόμμα που δε θα τον θέλει;