Σόρρυ κιόλας κυρίες, δεσποινίδες και κύριοι, αλλά το θέμα θεωρείται λήξαν.

Μετά την ιστορική, θυελλώδη και βροντώδη συνεδρίαση του Πολιτικού Γραφείου του Πανελλήνιου Συμβουλίου, της κομματικής Γραμματείας και του αυτεπάγγελτου Πειθαρχικού, δεν υπάρχει καν ζήτημα.

Μετά την έμμεση προτροπή του ηγέτη, ο Νίκος έκανε την αυτοκριτική του: ανέλαβε την ευθύνη, μίλησε ευθέως για λάθη ουσίας αλλά και ύφους, που έδωσαν λαβές στην Κυβέρνηση.

Εκατοντάδες απλοί πολίτες περίμεναν έξω από τα γραφεία να τον συγχαρούν και να τον αποθεώσουν, ενώ χιλιάδες παραληρούν στα κοινωνικά δίκτυα.

Όποιοι επιμείνουν να αναφέρονται στην υπόθεση είναι όργανα του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού, του διεθνούς κεφαλαίου, ύποπτοι για οπορτουνισμό, σπαρτακισμό, εξοστρακισμό και μαοϊσμό.

Δηλαδή τι θέλουν;

Για ένα “κωλομάγαζο” να χαθεί η προοπτική εξουσίας;

Να μείνει ο Μόουζες για πάντα;

Να δώσει τις εντολές να φτάσουμε στη γη της επαγγελίας και μετά να ξαναρχίσει την απαγγελία ο ηγέτης, που όμως δεν αναμένει σαν τον μαρμαρωμένο βασιλιά και μας προειδοποιεί για το τούνελ της ύφεσης και κυρίως το συστημα εξουσίας:
“Δεν έχω καμία αμφιβολία για την εντιμότητα των στελεχών μας, τα οποία σε όλες τις περιστάσεις έχουν αποδείξει την ανιδιοτέλεια τους.

Από εκεί και πέρα ο καθένας μας πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη που του αναλογεί για λάθη, παραλείψεις ή αστοχίες.

Όχι απλά για να πάμε παρακάτω. Αλλά για να μην τα επαναλάβουμε.

Από εκεί και πέρα όμως δε πρέπει να παραβλέπουμε τη μεγάλη εικόνα. Και η μεγάλη εικόνα είναι το μείζον θεσμικό ζήτημα, ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει επιλέξει να μετατρέψει την πολιτική ζωή σε βούρκο για να αποπροσανατολίσει από τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών, για τα οποία ευθύνεται ο ίδιος.”

Επίσης υπερτόνισε το “παρακρατικές μέθοδοι σκοτεινών εποχών της Μεταπολίτευσης”.

Κι αφού εισηγήθηκε το Προοδευτική Συμμαχία δίπλα στο ΣΥΡΙΖΑ κατά το πετυχημένο μοντέλο Παναθηναϊκός-Superfoods, ψάχνει έναν να κάνει τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο σε ένα Κανάλι σαν το 29 κι ένα Βαγγέλη Βενιζέλο για τα τυπικά νομικά.

Σε άλλα θέματα της ημερήσιας διάταξης το Πολιτικό Συμβούλιο αποφάσισε με ευρεία πλειοψηφία πως αν υπάρχει Θεός, λέγεται Αλέξης.

Αυτός και μόνο αυτός θα κρίνει και θα συγχωρέσει όταν πρέπει τον Νίκο, ξαναδίνοντάς του τη θέση αριστερά του…

Κι έτσι πρέπει να γίνει γιατί για λίγο ύφος και ακόμη λιγότερη ουσία δε γίνεται να παραγραφεί η προσφορά του Νίκου στο Κόμμα, στις συνιστώσες και κυρίως στο διαστημικό πρόγραμμα της χώρας, που μας μετέτρεψε σε υπερδύναμη.

Απλά ο Νίκος είναι άτυχος, ιδίως όταν είναι Ανάδρομος ο Ερμής.

(Ήταν βασικός ύποπτος και για την γκαντεμιά στην Ελλημοφρένεια, για όσους έχουν μνήμη και θυμούνται το βρώμικο ΄89).