Αυτά τα κάνει μόνο ο Χασάν και ο Σόλσκιερ πριν 22 χρόνια.

Ο Ολυμπιακός έπρεπε να βρεθεί με την πλάτη στο τοίχο για να παίξει μπαλίτσα. Αν έμενε το 1-0 στο ημίχρονο, ίσως ο Μάρτινς συνέχιζε το συντηρητικό πλάνο.

Στο πρώτο ημίχρονο κοιτούσε το ρολόι, έψαχνε τον Βαλμπουενά μανιωδώς (η μπάλα πήγαινε μόνο δεξιά) έφαγε δύο από Ζάχαβι και το πήρε αλλιώς, Έξω Μπουχαλάκης και Βαλμπουενά, μέσα Μασούρας και Φορτούνης. Αμέσως καλύτερα, η μπάλα κατέβαινε έφτιαξε ευκαιρίες, έσπασε τα δοκάρια, μπήκε κι ο Ανδρούτσος στη θέση του κακού επιθετικά Λαλά και όλοι περίμεναν τον λυτρωτή.

Ο Χασάν ξέρει πως αυτή είναι η δουλειά του. Να μπαίνει για να βάζει το κρίσιμο γκολ, να μπαίνει όταν όλα έχουν πάει στραβά. Μετά τα δύο δοκάρια, όλοι υπέθεταν πως μια ευκαιρία θα δημιουργούσε ακόμη ο Ολυμπιακός: στη μόνη φορά που βγήκε στα άκρα ο Φορτούνης, πήρε τη μπάλα και βρήκε το χώρο να ζυγίσει μια σέντρα με το “κακό” αριστερό συστημένη για τον Ελ Αραμπί, ο οποίος πιάνει μια πολύ καλή κεφαλιά, αλλά ο Εμβογκό τη βγάζει στο σκάσιμο και η μπάλα φεύγει συρτά προς τα δεξιά.

Ο Χασάν έχει πάρει μυρωδιά και με υπερένταση στην προβολή τη βρίσκει γεμάτα και νικά τον Εμβογκό που κάνει δεύτερο πλονζόν, αλλά η μπάλα καρφώνεται στον ουρανό των διχτυών του.

Επική στιγμή για μια ομάδα που στα δεύτερα ημίχρονα με τους Ολλανδούς κέρδισε 3-0 συνολικά, στα πρώτα έχασε 4-2.

Τηρήθηκε έτσι η παράδοση που θέλει τον Ολυμπιακό να παίζει δέκα ματς ευρωπαϊκά μέσα στη χρονιά (6 στους ομίλους και 2 γύρους στη συνέχεια), που τον θέλει να χάνει στην Ολλανδία, αλλά το μοναδικό του γκολ χθες του έδωσε μια αγχωτική, αλλά πανάξια πρόκριση απέναντι σε μια ομάδα επιθετική, γρήγορη, χάρμα οφθαλμών.

Συν τοις άλλοις το γκολ αυτό αξίζει 1,1 εκατομμύρια ευρώ: τόσο τιμολογείται η πρόκριση!

Και τώρα τι; Τίποτα, χαμηλά τη μπάλα και τις προσδοκίες.

Τώρα αρχίζει η ανάγκη για υπερβάσεις και η κληρωτίδα θα παίξει μεγάλο ρόλο στη συνέχεια. Η διάθεση υπάρχει, όσο υπάρχει και ρέντα, προχωράς.

Ίσως ακόμη ένα γύρο, πριν τα πράγματα γίνουν ακατόρθωτα, με καμιά Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ…