Καλός ο Βαλεντίνος, ζετεμιάρης και τσαχπίνης, λουλουδάτος, ξυρισμένος, παρφουμαρισμένος, φροντισμένος μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια και γεμάτος sweet nothings, αλλά σαν την Τσικνοπέμπτη δεν έχει.

Ο Έρωτας περνά από το στομάχι, το ίδιο και ο ξενέρωτας. Όμως πρέπει να τηρηθούν και τα μέτρα, αν δε θέλουμε σε μια βδομάδα οι ασθενείς αντί να νοσηλεύονται να προαυλίζονται σε εργονομικά ράντζα.

Οπότε σπάμε το φασισμό της μεγάλης παρέας που για να αποφασίσει για κάτι θέλει Συνέδριο και πάμε στη μικρότερη δυνατή σύνθεση: ιδανικά 2, καλά είναι και οι 4, έως 9 μαζί με την πεθερά.

Οπότε δίνουμε βάση στα θέλω της συντροφιάς, ιδίως του «προσώπου», πάμε σε αρνίσιο παϊδάκι γάλακτος, μέχρι φρουτόκρεμα να έχει φτάσει (αυτό που μετά θες πλυντήριο αυτοκινήτων για να πλύνεις χέρια και μούτρα) αλλά να είναι συστημικό και πολιτικά ορθό, λαϊκόστροφη πανσέτα ελαφρολαϊκής παραγωγής, αριστερή γαρδούμπα με συνταγή ΄70ς,  δεξιόστροφο κοκορέτσι, εξοχικό για κεντρώους ακόμη και ανθενωτικούς και «κλέφτικο» για όλους λόγω της επετείου των 200 ετών από την Επανάσταση.

Για όλους υπάρχει λουκάνικο στο «νουμεράκι» τους, σε διάφορες γεύσεις και μεγέθη.

Αν είσαι σε αυστηρή διατροφή μόνο ένα ψητό κοτόπουλο, παϊδάκι ή ολόκληρο στη σούβλα μπορεί να σε καλύψει.

Αν πάλι είσαι του σκληρού μπλοκ, ακούς αντίθετη και θέλεις αντισταμινικά, ξηγιέσαι προβατίνα ψητή. Τιμάς το πατροπαράδοτο έθιμο και τσικνίζεις ταυτόχρονα μια περίμετρο δεκαπέντε οικοδομικών τετραγώνων, μαζί με την πλατεία, το παρακείμενο πάρκο, ενώ ταυτόχρονα χτυπάν οι κόρνες της πυρασφάλειας στον κοντινότερο σταθμό του μετρό.

Υπάρχει σφοδρή πιθανότητα να σου κάνουν έλεγχο, αλλά τι είναι 300 € μπροστά στα γούστα;

Αν είσαι γαύρος (σαν τον γράφοντα) μπορεί να έχεις θέματα στην πέψη γιατί δε χωνεύεται ο τραυματισμός του Σεμέδο πριχού την Άρσεναλ και πως αρχές Μάρτη-γδάρτη το μπάσκετ έχει μπει αισίως στην επόμενη σεζόν.

Αν είσαι ταύρος, φάε σαν να μην υπάρχει αύριο (που παίζει και να μην υπάρχει), αλλά μετά πιες κοακόλα ζερό για το ξεκάρφωμα.

Άντε, και του χρόνου έξω όλοι , σε ταβέρνες, εστιατόρια, σουβλατζίδικα, γιατί κάτι μας λέει πως κανείς δε θα πει που να τρέχουμε τώρα θα γίνεται της πουτάνας έξω.