Ντούσαν Ίβκοβιτς ή Ντούντα, ή Δάσκαλος ή Σοφός.

Τα συστήματα του και οι τακτικές που επινόησε διδάσκονται σε όλες τις σχολές προπονητικής, αποτελώντας την “κλασική παιδεία” του αθλήματος.

Είναι από τους ανθρώπους που πήγαν παραπέρα το άθλημα, που καινοτόμησαν, που το εξέλιξαν.

Από το 1980 που ήλθε πρώτη φορά στην Ελλάδα για τον Άρη, μέχρι την Πόλη το 2012 και το έπος του Ολυμπιακού επί της ΤΣΣΚΑ,  μεσολάβησαν 32 χρόνια.

Στον Άρη θα συνεργαστεί με τον Νίκο Γκάλη χωρίς να πάρει Πρωτάθλημα, παρά την εξαιρετική ομάδα που είχε ειδικά την περίοδο 81-82.

Δε θα διστάσει να βάλει στην ομάδα τον 15χρονο Μιχάλη Ρωμανίδη (έναν από τους 12 του του Χρυσού΄87).

Θα είναι ο κόουτς της χρυσής Γιουγκοσλαβίας 1989-1991, μιας πραγματικά ανεπανάληπτης ομάδας. Το 1991 θα έρθει στον ΠΑΟΚ, που είχε βαρεθεί να χάνει το Πρωτάθλημα χρόνια από τον Άρη. Θα παίρνει τάιμ άουτ για να τους λέει μόνο, είμαστε καλύτερη ομάδα!!!

Το 1992 παίρνει Πρωτάθλημα με τον ΠΑΟΚ, ρίχνοντας από το βάθρο του τον Αυτοκράτορα Άρη, που είχε πολλά προβλήματα εντωμεταξύ.

Στον ΠΑΟΚ με Κόρφα Μπάνε, Φασούλα, Μπάρλοου, Λέβινγκστον παραλίγο να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης. Αυτό θα το κάνει με τον Ολυμπιακό το 1997, σε μια χρονιά που έπαιξε τελικά με ένα ξένο, τον Ρίβερς, που έφτασε στη Ρώμη, αν και στην αρχή της χρονιάς είχε χάσει από τον ΒΑΟ!!!

Θα πάρει τον Βελπ και τον Γαλακτερό, θα φέρει τον Ρίβερς κουμανταδόρο, δεν θα του κάτσει άλλος ξένος αν και δοκίμασε διάφορους με τελευταίο τον Γκριν. Θα πορευτεί με όσους είχε, με μια πλήρη ομάδα και θα γράψει ιστορία, την οποία και θα επαναλάβει το 2012.

Με τα δικά του λόγια: “Το πρωί του τελικού, έβαλα την ομάδα στο λεωφορείο και πήγαμε μία βόλτα στην παραλία της Όστια, όπου για να περάσει η ώρα και να χαλαρώσουν τα παιδιά, κάναμε διαγωνισμό για το ποιος θα πετάξει πιο μακριά τα βότσαλα. Όταν το έμαθε ο Σωκράτης Κόκκαλης απόρησε και με ρώτησε γιατί δεν κάναμε προπόνηση. Γύρισα και του είπα “λάθος σας πληροφόρησαν, κύριε πρόεδρε, κάναμε την καλύτερη προπόνηση και θα το δείτε το βράδυ».

Πήρε την Κούπα, που είχε στοιχειώσει όλον τον Πειραιά και βρέθηκε στο Παρίσι στο Τουρνουά Mc Donalds απέναντι στους Μπουλς των Τζόρνταν και Πίπεν. Εκεί ο Βούκσεβιτς κατάλαβε πως ήταν γρήγορος για το μπόι του για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Πολλοί τότε είπαν πως η ομάδα ( Σιγάλας, Τόμιτς, Νάκιτς, Φασούλας, Τάρλατς, Μπακατσιάς, Δημ. Παπανικολάου) ήταν του Ιωαννίδη και απλά ο Ίβκοβιτς άλλαξε τη ψυχολογία της.

Έστω κι έτσι αν ήταν τα πράγματα το 2012 ήταν απόλυτα δικό του προπονητικά, πηγαίνοντας σε μια ομάδα με ελληνικό κορμό.

Τότε θα διαλέξει δύο ξένους στη μέση της  σεζόν (Χάινς και Λο) που θα αποδειχτούν λαχεία. Ο Ολυμπιακός θα τον τιμήσει το 2017 για την ανεπανάληπτη προσφορά του.

Και στην ΑΕΚ θα κάνει σπουδαία δουλειά το 2000-2002, θα στηριχθεί σε νέους παίκτες  θα πάρει 2 Κύπελλα και το Σαπόρτα.

Πριν τον Ολυμπιακό θα πάει και στον Πανιώνιο το 1994-1996, όπου και θα φτιάξει μια ομάδα που έπαιξε τρομερό μπάσκετ.

Αν το καλοσκεφτεί κανείς, ο Ντούντα έχει κοουτσάρει την αφρόκρεμα του ελληνικού μπάσκετ, με εξαίρεση τους παίκτες του ΠΑΟ, στο μοναδικό μεγάλο ελληνικό πάγκο που δε βρέθηκε ποτέ (Διαμαντίδης, Τσαρτσαρής, Κορωναίο, Στεργάκο κτλ.) Υπήρξε όμως δάσκαλος του  Ομπράντοβιτς οπότε η φιλοσοφία του πήγε κι εκεί, αν και είναι αλήθεια πως ο Ζοτς τη μετεξέλιξε προς άλλα μονοπάτια.

Ξεκίνησε με τον Γκάλη στον Άρη, Φασούλα, Σταυρόπουλο, Γαλακτερό, Κόρφα στον ΠΑΟΚ, Φάνη και Γιαννάκη στον Πανιώνιο, Σιγάλα, Μπακατσιά και πάλι Φασούλα και Γαλακτερό στον Ολυμπιακό, στην ΑΕΚ  Ζήση, Χατζή, Μπουρούση, Ντικούδη, Τσακαλίδη ξανά στον ΟΣΦΠ, Σπανούλη, Πρίντεζη, Σλούκα, Μάντζαρη, Παπανικαλάου.

Θα πάρει τον Παπαλουκά μαζί του στην ΤΣΣΚΑ το 2002, θα βρει τρόπους όπου κι αν ανέλαβε να πάει την ομάδα μπροστά. Με νουθεσίες και συμβουλές, αλλά και σκληρότητα όπου χρειαζόταν.

Θα διώξει το Μίχαλο από την προετοιμασία του Ολυμπιακού για μια Coca Cola, θα είναι πάντα γνώστης των αποδυτηρίων, θα λατρέψει τις βεντέτες μόνο όταν αυτές έδιναν το κάτι παραπάνω στην ομάδα.

Μια ζωή γεμάτη μπάσκετ, με 28 τίτλους, η ανάμνηση του θα παραμείνει ζωντανή για χρόνια.