Να ξεκαθαρίσουμε πρώτα κάτι.

Πολύ καλά κάνει η αξιωματική αντιπολίτευση και ασκεί κριτική.

Μάλιστα φαίνεται πως δεν θέλει να το κάνει με (άναρθρες) κραυγές και  άκρατους λαϊκισμούς, για αυτό και διέγραψαν τον Κουρουμπλή.

Θέλει να αναδείξει τις παραλείψεις της Κυβέρνησης. Αυτή άλλωστε είναι η δουλειά της.

Στο κυβερνητικό στρατόπεδο ψάχνουν δικαιολογίες που δεν γίνονται πολύ πιστευτές. Η “παγίδα” του Πλεύρη στον Πολάκη αποτέλεσε μια επικοινωνιακή ανάσα, αλλά επί της ουσίας τα ερωτήματα παραμένουν.

Η πιο καλή εκδοχή για την Κυβέρνηση θέλει τους πάντες να θεωρούσαν πως οι εμβολιασμένοι θα αποκτούσαν ανοσία, οπότε δεν υπήρχε λόγος για παραπάνω ΜΕΘ.

Πάντα όμως υπάρχει λόγος να ενισχύει κανείς το σύστημα Υγείας, ακόμη κι όταν δεν υπάρχει πανδημία.

Γιατί η μελέτη των Λύτρα – Τσιόδρα αποδεικνύει αυτά που όλοι ξέραμε, αυτά που οι εκάστοτε κυβερνώντες δεν θέλουν να παραδεχτούν.

Ποια είναι λοιπόν τα δύο βασικά συμπεράσματα της μελέτης;

Πρώτον, η τεράστια υγειονομική ανισότητα μεταξύ Αττικής και λοιπής χώρας. Πόσοι ασθενείς το χρόνο παραπέμπονται από τα περιφερειακά Νοσοκομεία στην Αθήνα;

Πόσα περιστατικά το χρόνο στέλνουν οι ίδιοι οι γιατροί στην Αθήνα, είτε γιατί δεν έχουν ΜΕΘ ή τον κατάλληλο εξοπλισμό, ή την προσήκουσα ιατρική ειδικότητα;

Πόσες φορές έχετε ακούσει φίλους, γνωστούς και συγγενείς σας να λένε θα ανέβω (ή θα κατέβω) στην Αθήνα για εξετάσεις, εγχείρηση, θεραπεία;

Κανείς δεν έκανε ποτέ κάτι ουσιαστικό για να άρει αυτήν την ανισότητα.

Ο κόσμος τα ξέρει αυτά και λέει το εξής με ένα παράδειγμα βγαλμένο από τη ζωή με τον COvid-19: “αν ήταν ίδια η περίθαλψη στον Πολύγυρο, στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα ο Ηγούμενος του Βατοπεδίου Εφραίμ δεν θα νοσηλευόταν στον Ευαγγελισμό, οι άλλες δύο πόλεις είναι πολύ πιο κοντά στο Άγιο Όρος”.

Τι άλλο λέει η μελέτη για την οποία γίνεται τόσος ντόρος: πως όσο πιέζεται το ΕΣΥ αυξάνεται η θνησιμότητα.

Με δεδομένα τα κρεβάτια ΜΕΘ και με δεδομένους τους ανθρώπινους πόρους, όσο πιέζεται το σύστημα τόσο λιγότερο ποιοτικές υπηρεσίες θα παρέχει.

Θα το πούμε πολύ απλά, πολύ λαϊκά: όταν πέφτετε εκατό άτομα την ίδια στιγμή να πάρετε τυριά στον Σκλαβενίτη, άντε να χάσετε μισή ώρα από  τη ζωή σας χαζεύοντας τις μουστάρδες και τα μπούτια κοτόπουλου.

Αν αυτό συμβεί σε Νοσοκομείο η μισή ώρα μπορεί να είναι μοιραία.

Αν δεν μπείτε σε κανονική ΜΕΘ με τα πρωτόκολλα που ορίζει η εντατική θεραπεία, επίσης είναι αυξημένος ο κίνδυνος θνησιμότητας.

Αυτά είπε η μελέτη, αυτά τα ξέραμε όλοι.

Η πολιτική αρένα όμως έχεις τους δικούς της κανόνες, λειτουργεί με άλλους όρους.

Οι κανόνες δεν αλλάζουν. Ο κύριος Τσίπρας πέρυσι προ εμβολιασμών “αναλάμβανε το ρίσκο” των μαζικών συγκεντρώσεων.

Φέτος είπε να επικεντρωθεί στα χρόνια προβλήματα του ΕΣΥ. Είναι αναμφίβολα μια πρόοδος.