Στις μέρες μας ακούμε πολλά με διάφορους όρους οι οποίοι είναι δυσνόητοι ή παρερμηνεύονται αναλόγως τη διατύπωση. Διαβάζουμε πολλά γαρνιρισμένα με πάρα πολύ θεωρία που δεν μπορούμε να καταλάβουμε, ενώ όταν είναι απλά δοσμένα συνήθως είναι και τρομολαγνικά.

Ακούμε για παράδειγμα “το τέρας του πληθωρισμού” , που είναι στην ουσία μπαμπούλας, δράκουλας.. Το οποίο στις μέρες μας ασφαλώς και έχει ενεργειακή βάση, που απλώνεται σε όλη την οικονομία.

Αποτελεί όμως ο πληθωρισμός  μία φυσιολογική διαδικασία σε έναν οικονομικό κύκλο ο οποίος έπεται μιας τεράστιας κρίσης η οποία παρεμπιπτόντως δεν έχει δείξει ότι τελειώνει η ότι θα τελειώσει

Οφείλεται μάλλον στο ότι η εφοδιαστική αλυσίδα η οποία τροφοδοτεί με διάφορα προϊόντα παγκοσμίως τους καταναλωτές έχει βάλει φρένο.

Αποτέλεσμα η ζήτηση και από το πλεονάζον ρευστό το οποίο έχει μαζευτεί λόγω των lockdown στα νοικοκυριά να μην καλύπτεται Αυτό φυσικά δεν αφορά όλα τα προϊόντα.

Ο πληθωρισμός είναι άρα η διαδικασία κατά την οποία αν οι τιμές αυξάνονται ραγδαία προς τα πάνω είτε λόγω της αύξησης των πρώτων υλών, είτε λόγω της έλλειψης προϊόντων από την υπερβάλλουσα ζήτηση.

Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι ήδη έχει ξεκινήσει μία ανοδική πορεία στις τιμές των προϊόντων με ότι αυτό συνεπάγεται για το πορτοφόλι του κάθε καταναλωτή ειδικά ειδικά σε χώρες όπως είναι η Ελλάδα οι οποίες εισάγουν περισσότερα προϊόντα από αυτά που καταναλώνουν με αποτέλεσμα  να βρίσκεται  στο επίκεντρο της πληθωριστικής κρίσης.

Περαιτέρω, ο πληθωρισμός τροφοδοτείται και μετά τις κερδοσκοπικές κινήσεις πάρα πολλών παραγόντων της αγοράς οι οποίοι χρησιμοποιώντας τον σαν πρόφαση αυξάνουν τις τιμές για να αυξήσουν τα κέρδη τους με αποτέλεσμα να υπάρχει η λεγόμενη πληθωριστική κρίση, με ότι αυτό συνεπάγεται εφόσον ο καταναλωτής αρκείται στα βασικά προϊόντα και δεν ξοδεύει πράγματα σε άλλους κλάδους όπως είναι ο τουρισμός, τα ταξίδια, αλλά και πολιτιστικά προϊόντα (βιβλία, θέατρο κτλ)

Βασική πτυχή του πληθωρισμού είναι τα καύσιμα, καθώς οι τιμές έχουν πάρει σαφώς την ανιούσα σε πολύ μεγάλο βαθμό με αποτέλεσμα οτιδήποτε αφορά την παραγωγή προϊόντων να έχει πλέον υψηλότατο κόστος.

Ακραίο παράδειγμα πληθωρισμού είναι η Τουρκία , όπου η οικονομία της άγεται και φέρεται από τεράστιες πληθωριστικές πιέσεις με αποτέλεσμα το νόμισμα της Τουρκίας λίρα να μην μπορεί να καλύψει τα έξοδα τα βασικά έξοδα πλέον όσων είχαν αποταμιεύσεις σε αυτό το νόμισμα και όχι σε δολάριο.

Φυσικά η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από κάτι τέτοιο καθώς βρίσκεται στο ευρώ και έχει την προστασία ακόμα της ΕΚΤ όσον αφορά την κάλυψη των ομολόγων της οπότε μπορεί να βγαίνεις ένα δανεισμό και να καλύπτει τις ανάγκες της άμεσα όπως τώρα το Γενάρη όπου θα βγει στις αγορές για να αντλήσει 2,7 δις για να μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες που προέκυψαν από το τελευταίο κύμα του κορονωϊού όσον αφορά τη χρηματοδότηση των πληγέντων κλάδων: όσον αφορά για το πλεόνασμα που μερικές φορές ακούμε το 31 δεις αυτό πραγματικά υπάρχει αλλά δεν υπάρχει για τους λόγους που εμείς πιστεύουμε: είναι μία απαίτηση των θεσμών να υπάρχει ένα σακούλι με αποθεματικό το οποίο θα καλύπτει τους τόκους οι οποίοι προκύπτουν από το χρέος και τη συμφωνία που έχει γίνει να είναι βιώσιμο

Βασικά το σενάριο του πληθωρισμού, το άσχημο σενάριο του πληθωρισμού είναι ότι μπορεί κάποια στιγμή να φτάσει σε τέτοιο σημείο όπου να επέλθει μία πολύ μεγάλη ύφεση όπως βλέπαμε μετά  τον πρώτο ή το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Δεν ξέρει κανείς  πόσο αυτή η ύφεση μπορεί να κρατήσει .

Όπως και το ότι βγαίνοντας από μία κρίση ο κόσμος αρχίζει να ξοδεύει περισσότερα με αποτέλεσμα η ζήτηση να αυξάνεται, τα προϊόντα να εξαντλούνται ακριβώς λόγω του effect της πανδημίας και της παραγωγής που δεν επαρκεί.

Ακριβώς επειδή δεν είναι προβλέψιμες οι καταστάσεις στο άμεσο μέλλον, το κράτος έρχεται να καλύψει μέρος του κόστους της ακρίβειας, ιδίως της ενεργειακής, αλλά και να καλύψει μέρος του κόστους απόκτησης νέων ενεργειακά ηλεκτρικών συσκευών.

Το κατά πόσο η παρέμβαση αυτή θα είναι αρκετή, είναι το ερώτημα.

Αυτή τη στιγμή οι πιθανότητες να αποδειχτεί ανεπαρκής είναι σημαντικές.