Πρακτικοί άνθρωποι οι κατοικούντες στην άλλη πλευρά του Αιγαίου: μας στριμώχνουν σου λένε, ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, να κάνουμε ένα ντου σε μισή ντουζίνα νησιά, γιαβάς- γιαβάς να τους σπάσουμε τον τσαμπουκά. Και μετά να προσφέρουμε μπακλαβά.

Επειδή όμως δεν θέλουν να χάσουν και τον αιφνιδιασμό το επιτιθέμενου, τα “νησιά” είναι κωδικοί για τους αντικειμενικούς στόχους της επικείμενης επιχείρησης των Τούρκων, που έχουν δώσει μια άλλη διάσταση στη γραφικότητα, πιστεύοντας πως μας τρομάζουν.

Πάμε λοιπόν:

-Λαγονήσι: Η ονομασία  προέρχεται από την λατινική λέξη lago που σημαίνει λίμνη και την ελληνική λέξη νησί. Κατά τον μεσαίωνα, από τα καράβια στα ανοικτά του Σαρωνικού φαινόντουσαν ξεκάθαρα οι 3 λίμνες που βρίσκονταν εκεί που τώρα είναι η παραλία με τα πεύκα, αλλά η χερσόνησος του Λαγονησίου δεν φαινόταν σαν χερσόνησος , αλλά σαν νησί . Έτσι λοιπόν Lagonisi σημαίνει  το νησί με τις λίμνες. Εκεί θα κάνουν την απόβαση για να καταλάβουν την Αργυρούπολη, που είναι ο αντικειμενικός τους σκοπός λόγω των κοιτασμάτων αργύρου, αλλά και της πόλης του Πόντου με την ίδια ονομασία.

-Καρπενήσι: Ξέρουν πως δεν είναι νησί και υιοθετώντας την ετυμολογική ερμηνεία πως  το όνομα της ορεινής ελληνικής πόλης προέρχεται από τη σύνθετη τουρκική λέξη “Kar-benis” που μεταφράζεται ως χιονοσκεπής τόπος, έρχονται να την ξαναπάρουν ως “νονοί”. Από εκεί ως ορμητήριο, θα εξαπολύσουν όλες τις επιθέσεις προς Τρίκαλα, Τρυγόνια, Τρίκορφο.

Ασφαλώς πρόκειται για μια μετριοπαθή προσέγγιση, που έχει στόχο εκπαιδευτικό και όχι επεκτατικό.

Βεβαίως οι αναφορές στον Τύπο που αποκαλούν “Έρντι” τον Ταγίπ, λες κι είναι ο αναπληρωματικός σούτινγκ γκαρντ των Σακραμέντο Κινγκς και σε “κακιά γειτόνισσα” για την Turkiye, δεν βοηθούν στα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης.

Η ελληνική πλευρά είναι πάντα έτοιμη για υποχωρήσεις, όπως ότι το όνομα των γειτόνων δεν εξομοιώνεται με τη γαλοπούλα, αλλά ούτε και με τη φραγκόκοτα.

Να φύγει ο στρατός από τα νησιά (τα κανονικά του Αιγαίου) είναι λίγο δύσκολο, γιατί κανείς Έλληνας ηγέτης δεν είναι τρελός και όλοι ξέρουν τι συνέβη όταν έφυγε η Μεραρχία από την Κύπρο.

Τότε που έκαναν την απόβαση με το θείο Σαμ όχι απλά να είναι σύμφωνος, αλλά να ενορχηστρώνει την επίθεση σε δύο φάσεις.

Αυτά πριν 48 χρόνια. Η ιστορία δεν θα επαναληφθεί. Κι αν επαναληφθεί θα πρόκειται  είτε για φάρσα, αλλά πιο πιθανόν είναι να σημάνει μια αληθινή τραγωδία για τους πολεμοχαρείς Τούρκους.