Ο Χρηστάκης Ζωγράφος γεννήθηκε στη Βόρεια Ήπειρο και  φοίτησε  στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων.  Αμέσως μετά πήγε στην Κωνσταντινούπολη όπου ήδη βρισκόταν ο πατέρας του και ασχολήθηκε με τραπεζικές συναλλαγές και γρήγορα έγινε ένας από τους πλουσιότερους τραπεζίτες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Τα τριάντα χρόνια από το 1850 έως το 1880 ήταν η χρυσή εποχή για τραπεζίτες, πολύ καλύτερη από αυτήν που έδρασαν τα σύγχρονα λεγόμενα golden boys.

Τα χρόνια εκείνα ήταν χρυσοφόρα, ιδίως για όσους είχαν φροντίσει να αποκτήσουν στενές σχέσεις με τους Σουλτάνους.

Ο Ζωγράφος υπήρξε προσωπικός οικονομικός σύμβουλος όχι ενός, αλλά τριών σουλτάνων: του Αμπντούλ Αζίζ, του Μουράτ Ε’ και του έκπτωτου Αμπντούλ Χαμίτ Β.

Μάλιστα η σχέση του  Ζωγράφου με την ελίτ των Οθωμανών ήταν τόσο στενή που τον αποκαλούσαν Εφέντη – Τουρκικός τίτλος σεβασμού (που το χρησιμοποιούσαν για έναν Μπέη ή για έναν Πασά).

Με στόχο να συντηρούν τον πολυτελή τρόπο ζωής τους οι Οθωμανοί τον 19ο αιώνα συνήθιζαν να παίρνουν δάνεια από τις τράπεζες.

Οι τραπεζίτες, πολλοί εκ των οποίων Έλληνες, έβγαζαν …μεροκαματάκι από τα δάνεια αυτά  (φιλικά χρέωναν 12% -18% επιτόκιο, ανάλογα τον πελάτη, ενώ τους ευνοούσε πως οι πλούσιοι δεν φορολογούνταν, ευνοούμενοι από το καθεστώς του αφορολόγητου που επικρατούσε και τότε για τους πολύ -αλλά πολύ- πλούσιους)

Ως τραπεζίτης, ο Ζωγράφος υπήρξε μεταξύ των δανειοδοτών του Οθωμανικού κράτους και εκείνων των κεφαλαιούχων που σύστησαν την «Γενική Εταιρείαν του Οθωμανικού Κράτους» και την «Εταιρείαν Τροχιοδρόμων Κωνσταντινουπόλεως».

Μεγάλος Ευεργέτης

Ο Χρηστάκης Ζωγράφος έκανε πολλές δωρεές, στοχευμένες προς την ανάπτυξη της παιδείας των Ελλήνων. Ο κατάλογος των ευεργετημάτων του μοιάζει ατελείωτος.
‘Ίδρυσε τα «Ζωγράφεια Διδασκαλεία» στη γενέτειρά του με διδακτήριο, βιβλιοθήκη και οικοτροφείο, όπου οι απόφοιτοί τους υποχρεώνονταν να διδάξουν σε σχολεία της Ηπείρου. Ο Χ. Ζωγράφος κάλυπτε έξοδα διατροφής και ενδυμασίας 60 υπότροφων σπουδαστών.

Το 1874 ίδρυσε τη «Ζωγράφειο Ελληνική Βιβλιοθήκη», θέτοντας στη διάθεση του Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου ετήσια χορηγία για την έκδοση των έργων των αρχαίων κλασσικών Ελλήνων συγγραφέων. Ακόμη ενίσχυσε με δωρεές τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, καθώς και τον Ηπειρωτικό Σύλλογο Κωνσταντινούπολης. Επίσης υιοθέτησε το Παρθεναγωγείο Αργυροκάστρου το οποίο κινδύνευε να κλείσει λόγω έλλειψης πόρων.

Το 1894 έστειλε από το Παρίσι 5.000 δραχμές (τεράστιο για την εποχή ποσό) προς ενίσχυση του ιστορικού Πανελλήνιου Γυμναστικού Συλλόγου Αθηνών, που πρωτοστατούσε στη διοργάνωση των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων.

Ο  Ζωγράφος πέρασε τα τελευταία χρόνια του στο Παρίσι με την οικογένειά του. Η παραμονή τους εκεί μπορεί να επηρέασε την επιλογή της οικογένειας για το σχέδιο του μαυσωλείου στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.

Κατόπιν αιτήματος του Πατριαρχείου ανακηρύχθηκε Ευεργέτης του Ελληνικού Έθνους και της Εκκλησίας. Τα οστά του μετά την ανακομιδή του, μεταφέρθηκαν από τα παιδιά του στην Αθήνα.

Ο γιος του Γεώργιος Ζωγράφος υπήρξε βουλευτής από το 1905 και Υπουργός Εξωτερικών στην Κυβέρνηση Ράλλη το 1909.

H ιστορική λεπτομέρεια που είναι ελάχιστα γνωστή είναι πως ο Γιώργος Ζωγράφος διετέλεσε Κυβερνήτης της Ηπείρου στο μικρό διάστημα που η πολύπαθη περιοχή βρέθηκε σε ελληνική δικαιοδοσία: από το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων μέχρι την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας, που απέδιδε τη Βόρεια Ήπειρο στην Αλβανία.