Τρίτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου σου λέει, αλλά οι λίγοι που είναι ακόμη διακοπές, την έχουν βγάλει ζάχαρη.

Οι χειμωνάκηδες νιώθουν κοντά στο στόχο, οι γάμοι πάνε για του χρόνου, αλλά το πρόβλημα είναι στα στερητικά σύνδρομα.

Οι βασιλόφρονες έζησαν το δικό τους τελικό Μουντιάλ, τη δική τους Μεγάλη Εβδομάδα, με την κηδεία της Λίλιμπετ. Η λέξη υπερπαραγωγή είναι λίγη, ενώ η συγκέντρωση των γαλαζοαίματων ήταν πολύ παραπάνω από αυτή που μπορεί να καταναλώσει ο μέσος τηλεθεατής.

Εμείς σταθεροί στο πρόγραμμα μας, μετά τον Κωνσταντίνο ερίζουμε και για τον Παύλο. Τι σαχλαμάρες, τι κανονικότητες, σε κουβέντα να βρισκόμαστε, επιστροφή βασιλέα θα έχουμε ξανά, μόνο όταν ο Ερνέστο Βαλβέρδε ξαναπατήσει το άγιο γρασίδι στο Καραϊσκάκη.

Μιλάμε για θέματα που έχουν λυθεί εδώ και μισό αιώνα, αλλά η παρελθοντολογία στην Ελλάδα είναι κυρίαρχη, είναι νοοτροπία, είναι ιδεολογία.

Εδώ που φτάσαμε λοιπόν, είναι λογικά τα στερητικά σύνδρομα. Εκτός από τους βασιλόπληκτους, σημάδια στέρησης εμφανίζουν και οι ΔΕΘάκηδες. Είναι λίγοι ομολογουμένως, αλλά ρωμαλέοι. Ειδικεύονται στην κοστολόγηση των εξαγγελιών, άριστοι στα δημοσιονομικά και στις τσάρκες στη Σαλονίκη. Ξημερώματα, δίνεις δικαιώματα.

Είναι αυτοί που κάθε χρόνο έχουν πρόγραμμα Θεσσαλονίκης.

Η άλλη τάξη συμπολιτών μας με στερητικά σύνδρομα, είναι οι μπασκετικοί. Κι αυτοί μειοψηφία, μπροστά στη μάζα των ποδοσφαιρικών, μετρούν τις πληγές ακόμη ενός Eurobasket, που σταματήσαμε στα προημιτελικά.  Ήταν όμως η προσπάθεια σημαντική, ο αστέρας μας ο Γιάννης, ψυχή τε και σώματι στην Εθνική, άφησαν υποσχέσεις για το μέλλον. Αν πάμε στο Παγκόσμιο, η ομάδα θα συνεχίσει την προσπάθεια. Αλλιώς μια διετία αποχή (από το Παγκόσμιο παίρνουν οι ομάδες τα εισιτήρια για τους Ολυμπιακούς) και ως το 2025, άντε να προβλέψεις ποιος ζει μπασκετικά και ποιος αποσύρεται.

Είδαν τους δοξασμένους NBAers να χάνουν, είδαν ομάδες να τρελαίνονται για το εθνόσημο, είδαν ωραίο μπάσκετ. Και κυρίως είδαν τη Μεσόγειο να φλέγεται από ομαδάρες. Γαλλία, Ιταλία ήταν τρομερές, αλλά έπεσαν πάνω στην πιο δουλεμένη ομάδα του τουρνουά με τον καλύτερο προπονητή.

Κανονική ισπανική αρμάδα η ομάδα του Σκαριόλο. Η ορίτζιναλ ηττήθηκε από τους Άγγλους στη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ παρότι είχε συμμάχους τους Γάλλους. Από εκεί έλκει τη δόξα του διακόσια και χρόνια μετά το βασιλικό στέμμα.

Γιατί κάποιες ήττες αντηχούν στο διηνεκές. Τη δική μας από τη Γερμανία θα την ξεπεράσουμε, όταν τους νικήσουμε σε νοκ άουτ ματς σε επόμενη διοργάνωση.