«Γρίβα μ’ σε θέλ’ ο βασιλιάς, όλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς.

– Σαν τι με θέλει ο βασιλιάς, όλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς;
Θελ’ να σε κάνει στρατηγό να κυβερνήσεις το λαό…»

Σύμφωνα με το λαϊκό θρύλο που έθρεψε τα οράματα των βασιλοφρόνων της Λαϊκής Δεξιάς στα πανηγύρια της επικράτειας μέχρι τη μεταπολίτευση, ο Γρίβας του τραγουδιού ήταν ο Γεώργιος Γρίβας, αρχηγός της οργάνωσης Χ και μετέπειτα ηγέτης της ΕΟΚΑ.

Η …Έντεχνη Δεξιά, τύπου πεφωτισμένη, που διάβαζε κάτι παραπάνω από τη Φωνή Κυρίου και το Φως των Σπορ, ήξερε ότι το δημοτικό αυτό άσμα αναφερόταν στο Θοδωράκη Γρίβα από το Ξηρόμερο της Αιτωλοακαρνανίας. Μάλιστα, το τραγούδι ήταν κατά της βασιλείας του Όθωνα και οι στίχοι ήταν κάπως έτσι:

“Γρίβα μ’ σε θέλ’ ο βασιλιάς, όλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς.
– Σαν τι με θέλει ο κερατάς, όλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς;

Ορ’ αν με θέλει για κακό να ζώσω, τ’ άρματα κι εγώ.

Ορ’ αν με θέλει για καλό, ν’ αλλάξω και να στολιστώ.

-Ορέ σε θέλει να δώκεις τ’ άρματα, να προσκηνή’εις το βασιλιά!

-Γρίβας δε δίνει τ’ άρματα, δεν προσκυνάει τον κερατά!”.

Δε γνωρίζουμε αν εκείνος ο Γρίβας ήξερε κάτι για την προσωπική ζωή του «Μπαβαρέζου». Ξέρουμε μετά βεβαιότητος ότι ο Όθων έφυγε μερικά χρόνια αργότερα και κατόπιν κάναμε μεταγραφή με παραινέσεις Άγγλων μάνατζερ τον Δανό Γεώργιο Α΄.

Τα χρόνια πέρασαν. Βασιλιά πια δεν έχουμε εδώ και 50 χρόνια. Δεν πάθαμε και τίποτα εδώ που τα λέμε. Ο Όθων επέστρεψε ως προπονητής ποδοσφαίρου και γνωρίσαμε στιγμές δόξας. Ο τελευταίος απόγονος των Δανών ήταν ο εκλιπών Κωνσταντίνος ο Β’. Αν οι Δανοί μας έδιναν και τον Σίμονσεν, ίσως να είχαμε συμμετάσχει και σε κανένα μουντιάλ ακόμα αλλά φεύ…

Πάντως, οι τελευταίοι φιλοβασιλικοί είναι σαν του οπαδούς του Φωστήρα, του φονέα των γιγάντων του ΠΟΚ. Αναπολούν τις ένδοξες μέρες δόξας και μεγαλείου. Ονειρεύονται κάποιον Άνακτα, ευθυτενή έφιππο, να οδηγεί τα δαφνοστεφή Ελληνικά Όπλα στα βάθη της Ανατολίας, στην Κόκκινη Μηλιά ή στην Πράσινη Αχλαδιά ή στην Κίτρινη Λεμονιά για να εκπληρωθούν τα οράματα του λαού μας.

Σε τούτη τη χώρα, πολλοί άνθρωποι έχουν τέτοια οράματα. Άλλοι ονειρεύονται έφιππους αντάρτες να εισέρχονται στην πλατεία Κουφοντίνα, άλλοι ονειρεύονται την ομάδα τους να σηκώνει την κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ, άλλοι ονειρεύονται ότι τους θα τους ερωτευτεί τρελά η Σκάρλετ Γιόχανσον… Ό, τι μπορεί ο καθένας. Για να μη λείψει και η δουλειά και από τους ψυχολόγους.

Στα κοινωνικά δίκτυα, ενήλικες σε μόνιμη εφηβεία που αμέσως γερνάνε χωρίς να ενηλικιωθούν, τσακώνονται για μια κηδεία.            

Αν είχαμε ταυτόχρονα και τέσσερις γάμους, μπορεί να γινότανε μια ωραία ταινία για το Νέτφλιξ.