Μετά τις απουσίες Γιάννη, Καλάθη, Σλούκα και τα αποτελέσματα των φιλικών ο πήχης είχε μπει πολύ χαμηλά για την κάποτε λεγόμενη επίσημη αγαπημένη, που τώρα μετά και τον τραυματισμό του Μήτογλου της τάζουν μεγαλεία στους Ολυμπιακούς του χρόνου!

Μισό λεπτό όμως να δούμε λίγο ψύχραιμα τα πράγματα. Απομένουν 11 παίκτες με ένα προπονητή εγνωσμένης αξίας. Δεν πρόκειται για παικτάκια της σειράς. Για να φτάσουν εκεί έχουν χύσει τόνους ιδρώτα.

Πόσο μάλλον που τα έφερε έτσι η μοίρα που στην ομάδα είναι παιδιά που έχουν να αποδείξουν πολλά και να χτίσουν τη δική τους πορεία: Λούντζης, Μποχωρίδης, Ρογκαβόπουλος, Μωραΐτης, Χατζηδάκης.

Έτσι όπως ήλθαν τα πράγματα, οι επιλογές είναι περιορισμένες. Ο Παπαπέτρου θα ξεκινά στο “4”, ο Χατζηδάκης θα δίνει ανάσες στον Παπαγιάννη, ενώ πρέπει να πάρουμε περισσότερο σκορ από την περιφέρεια.

Και βέβαια θα επιστρατεύσουμε απέναντι σε ισχυρούς αντιπάλους το νούμερο ένα αξίωμα της ελληνικής σχολής του μπάσκετ: άμυνα, άμυνα και λίγο ακόμη άμυνα.

Οι έμπειροι θα μπουν μπροστά, θα καθοδηγήσουν τους μικρότερους κι όλα θα πάνε καλά.

Παπ, Γουόκαπ, Θανάσης, Λαρεντζάκης, Παπαγιάννης, Παπαπέτρου αισθάνονται ήδη την ευθύνη και θα τα δώσουν όλα.

Είναι η πρώτη διοργάνωση που δεν έχουμε βλέψεις, δεν έχουμε πίεση για ψηλά, άρα δεν έχουμε και άγχος. Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει.

Προβλέπουμε πως οι Κασσάνδρες που βλέπουν διασυρμούς θα διαψευσθούν!

Άλλο τα φιλικά κι άλλο τα επίσημα ματς. Ναι οι απουσίες παίζουν ρόλο, αλλά μπάσκετ παίζουν οι παρόντες!