Οι Ντόναλντ Μακλίν, Γκάι Μπερτζές, Κιμ Φίλμπι και Αντονι Μπλαντ στρατολογήθηκαν από την Κα Γκε Μπε ενόσω φοιτούσαν στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ  στο Μεσοπόλεμο, κατά τη δεκαετία του 1930, ενώ λίγο αργότερα προστέθηκε και ο πέμπτος της «παρέας», ο Τζον Κέρνκρος.

Αν και ο πιο γνωστός από την ομάδα, από το κατασκοπευτικό δίκτυο των Σοβιετικών είναι ο Κιμ Φίλμπι, είναι αλήθεια πως και οι άλλοι 4 δεν υστερούν σε τίποτα.

Πιο αναλυτικά, η ομάδα αποτελούνταν από τον Donald Maclean ή Όμηρο και τον Guy Burgess, αλλιώς Χικς (κάτωθι φωτό), που αυτομόλησαν στην ΕΣΣΔ το 1951, τον περίφημο Kim Philby, τ που θεωρούνταν και η ψυχή της παρέας, γνωστό με το ψευδώνυμο Stanley ή Σόνι, ο οποίος έφυγε για τη Σοβιετική Ένωση το 1963, όπου και παρέμεινε ως σύμβουλος της KGB, καθώς και από τους Anthony Blunt και John Cairncross που ομολόγησαν την προδοσία τους και ως αντάλλαγμα οι βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών δεν αποκάλυψαν τη πράξη τους παρά πολύ αργότερα. Κάποιοι από τους 5 είχαν επαφές με μια μυστική λέσχη του πανεπιστημίου γνωστή ως «Οι απόστολοι του Κέιμπριτζ», για την οποία ελέχθη μετά τις αποκαλύψεις πως είχε ευρύτερες σχέσεις με την ΕΣΣΔ.

Οι 5 εκπαιδεύτηκαν στο Κέιμπριτζ και μπήκαν στον βρετανικό κρατικό μηχανισμό ως πράκτορες, διπλωμάτες ή ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια των σπουδών τους είχαν μυηθεί στον μαρξισμό-λενινισμό, θεωρώντας ότι ήταν το πλέον ουσιαστικό αντίβαρο στην άνοδο του φασισμού, και είχαν προσφέρει τις υπηρεσίες τους στη Σοβιετική Ένωση ήδη από την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Η δράση τους, που διήρκεσε πάνω από 20 χρόνια, όταν αποκαλύφθηκε, πέρα από ουσιαστικό χτύπημα, προκάλεσε και τεράστιο πλήγμα στο γόητρο της ΜΙ6, της μυστικής βρετανικής υπηρεσίας αντικατασκοπείας, της οποίας μέλος ήταν ο Philby.

Ο Φίλμπι ήταν ένας άνθρωπος της ανώτερης αστικής τάξης, απόφοιτος του Κέιμπριτζ, ο οποίος παράτησε το λαμπρό του μέλλον για να γίνει πράκτορας των Σοβιετικών.

Μια από τις πιο κρίσιμες αποστολές αλλά και πιο άγνωστες αποστολές του Κιμ Φίλμπι στην 30 χρόνων καριέρα του ως πράκτορας ήταν το ταξίδι του στην Ισπανία, φαινομενικά για να καλύψει τον Ισπανικό Εμφύλιο για την εφημερίδα Times του Λονδίνου ως ξένος ανταποκριτής. Η πραγματική του αποστολή όμως ήταν άλλη: να δολοφονήσει τον Φρανθίσκο Φράνκο!!!

Η αποστολή όχι μόνο δεν ολοκληρώθηκε, μάλλον δεν έφτασε καθόλου κοντά, γεγονός που παραμένει μυστήριο. Δεν έχει επιβεβαιωθεί αν ο Φίλμπι  ανέλαβε όντως αυτή την αποστολή. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι ο Φράνκο έζησε και κυριάρχησε στην Ισπανία μέχρι τον θάνατό του το 1975.

Όπως επίσης είναι βέβαιο πως ο Φίλμπι έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους πιο πετυχημένους διπλούς πράκτορες όλων των εποχών και ως ένας από τους πιο επικίνδυνους στην ιστορία της βρετανικής κατασκοπείας.

Παρά ταύτα, τα μέλη της ομάδας των Βρετανών κατασκόπων δεν έχαιραν καμίας εκτιμήσεως από τους Σοβιετικούς συναδέλφους τους που τους θεωρούσαν «μεθύστακες, αλκοολικούς, ανίκανους να κρατήσουν έστω και ένα μυστικό». Αυτό προκύπτει από τη δημοσιοποίηση νέων αρχείων που έμεναν απόρρητα ως το 2014.

Καθώς ο Ψυχρός Πόλεμος εντεινόταν, οι υποψίες για την ύπαρξη κατασκόπων «φούντωσαν» και στις δύο πλευρές. Το 1943 οι Υπηρεσίες Μυστικών Πληροφοριών των ΗΠΑ έφτιαξαν το VENONA, ένα μυστικό πρόγραμμα για την εξέταση και αποκωδικοποίηση επικοινωνιών της Σοβιετικής Ένωσης.

Χρειάστηκαν μήνες για να αποκωδικοποιηθούν τα μηνύματα, αλλά το 1949 ένα κρυπτογράφος του FBI ανακάλυψε πως ένα μέλος της Βρετανικής πρεσβείας ήταν κατάσκοπος της KGB. Υποψιάστηκαν πως ο Maclean ήταν ο άνθρωπος τους και τον έθεσαν υπό αυστηρή παρακολούθηση από την MI5. Όμως ο Philby, που τότε εργαζόταν ως ο βρετανικός σύνδεσμος πληροφοριών του FBI και της CIA, έμαθε για την αποκρυπτογράφηση και ειδοποίησε τον Maclean και τον Burgess ότι κινδύνευαν να αποκαλυφθούν. Και οι δύο το έσκασαν για την Μόσχα το 1951, επιβεβαιώνοντας όλες τις υποψίες και δημιουργώντας κύμα κατακραυγής στις ΗΠΑ.

Παρά τις υπηρεσίες του προς την Σοβιετική Ένωση, οι κατάσκοποι δεν κέρδισαν ποτέ την πλήρη εμπιστοσύνη των αφεντικών τους και όπως έγινε γνωστό ο Burgess δυστύχησε στην Μόσχα.

Στη Ρωσία δεχόταν συχνά επισκέψεις από βρετανούς ρεπόρτερ, που παρά την «προδοσία» του παραδέχθηκαν πως – όπως χαρακτηριστικά είχε πει ο Edward Crankshaw – «τον συμπαθούσα πολύ και τελικά τον λυπήθηκα πολύ. Όλη η υπόθεση είναι ένα είδος προσωπικής τραγωδίας που μπορεί να τελειώσει μόνο με τον θάνατο».

Το ποτό ήταν καταλυτικό στην εξορία του Burgess. Πέθανε από οξεία ηπατική ανεπάρκεια στις 30 Αυγούστου του 1963 σε ηλικία 52 ετών. Ήταν ένα ατιμωτικό τέλος για έναν από τους πιο διαβόητους πράκτορες που έδρασαν στη Βρετανία, αλλά η  ομάδα Cambridge Five επέζησε στην βρετανική λαϊκή κουλτούρα.

Το τι γνώμη είχε πραγματικά η σοβιετική υπηρεσία για την ομάδα, ήλθε στη δημοσιότητα χάρη στα αρχεία Μιτρόκιν: τους θεωρούσαν μέθυσους κι αναξιόπιστους

Ο λοχαγός Βασίλι Μιτρόκιν, από τον οποίο πήρε και το αρχείο το όνομά του, είναι ο άνθρωπος που πέρασε στους Δυτικούς πολύτιμες πληροφορίες από τα σοβιετικά αρχεία κατά τη διάρκεια των δώδεκα ετών που εργάστηκε για την KGB προτού τελικά αυτομολήσει στη Βρετανία το 1992.

Οι σημειώσεις που δόθηκαν στη δημοσιότητα αποκαλύπτουν και τον τρόπο δράσης της ομάδας που παρείχε πληροφορίες στην Γκα Γκε Μπε. Ο Μπερτζές είχε παραδώσει 389 άκρως απόρρητα έγγραφα κατά το πρώτο εξάμηνο του 1945 μαζί με άλλα 168 τον Δεκέμβριο του 1949.

Όπως είναι γνωστό, μαζί με τον Κιμ Φίλμπι, τον Αντονι Μπλαντ και έναν πέμπτο άνδρα που -σύμφωνα με πολλούς- είναι ο Τζον Κέρνκρος, η «Ομάδα των Πέντε του Κέμπριτζ» έδινε στους Σοβιετικούς πληροφορίες για το Ηνωμένο Βασίλειο καθ’ όλη τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τουλάχιστον μέχρι το 1950.

Όλοι τους είχαν καταλάβει σημαντικά αξιώματα στο Φόρεϊν Οφις, την ΜΙ-5 και την Ιντέλιτζενς Σέρβις (SIS).

Μια αντίστοιχη ματιά στο κλίμα των πρώτων ετών της μεταπολεμικής Αγγλίας μας δίνει ανάγλυφα και η μίνι σειρά Traitors.