Οι εικόνες από τη Μέση Ανατολή, εξακολουθούν, συνεχίζουν να είναι φριχτές. Κάνοντας το γύρο του κόσμου, μας δίνουν μια κυνική γεύση του τι εστί πόλεμος. Δεν είναι παιχνίδι σε κάποια κονσόλα. Όλοι έχουν μόνο μία ζωή.

Οι ωμότητες της Χαμάς στα κιμπούτς και με τους ομήρους σόκαραν τη διεθνή κοινή γνώμη. Προφανώς, το έχουν όλοι παραδεχτεί, έπιασαν τους Ισραηλινούς κυριολεκτικά στον ύπνο.

Η δράση όμως φέρνει αντίδραση και το Ισραήλ ήταν αναμενόμενο πως θα απαντούσε δραστικά, πάση δυνάμει.

Αυτό που δεν περίμενε η Χαμάς, που χρησιμοποιεί αμάχους για ασπίδα στις εγκαταστάσεις της (έχουν παραδεχτεί το αρχηγείο κάτω από το Νοσοκομείο), ήταν να μην παίρνουν χαμπάρι οι αντίπαλοι τους από παράπλευρες απώλειες. Το ομολόγησαν κυνικά: προσπαθούν αν τις περιορίσουν αλλά δε θα διστάσουν να αναλάβουν δράση.

Το μοιραίο λάθος της Χαμάς ήταν πως τους πέρασαν για τρυφηλούς, ενώ αυτοί είναι αποφασισμένοι για όλα πολεμιστές.

Στον πόλεμο όλα επιτρέπονται και ο ισραηλινός στρατός προφανώς και ασπάζεται αυτό το δόγμα. Οι επιχειρήσεις του δε συνδέονται με την επικοινωνιακή πολιτική της Κυβέρνησης του. Θα κάνουν αυτό που θεωρούν πως πρέπει να κάνουν.

Μετά το αρχικό μούδιασμα στο Ισραήλ έχουν ενεργοποιηθεί όλα τα αντανακλαστικά επιβίωσης. Ήρθε η ώρα τους να ζήσουν πόλεμο, διωγμό, μιας και είναι κοινό μυστικό πως ο αντισημιτισμός στην Ευρώπη και παντού μόνο ανεβαίνει επικίνδυνα. Τελευταίο παράδειγμα οι βανδαλισμοί και οι σβάστικες στο εβραϊκό τμήμα του νεκροταφείου της Βιέννης.

Ο πρεσβευτής του Ισραήλ στον ΟΗΕ έβαλε το ξεχασμένο άστρο του Δαβίδ στο πέτο για να διαμαρτυρηθεί για την επιείκεια που επιφυλάσσει η διεθνής κοινότητα για τις ωμότητες της Χαμάς.

Είναι αλήθεια πως το Ισραήλ ως κράτος έχει περάσει πολλές δύσκολες καταστάσεις από το 1948 ως σήμερα.

Το Ολοκαύτωμα θα είναι πάντα μια τεράστια κτηνωδία στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Και είναι αυτό που τελικά οπλίζει το χέρι των Ισραηλινών όταν διαπράττουν τις δικές τους ωμότητες. Με τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή ξεχάστηκε πλήρως ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Ο φόβος της γενίκευσης των συγκρούσεων είναι υπαρκτός. Αν ΗΠΑ και Ιράν αρκεστούν σε ένα proxy war μένει να φανεί.

Προς το παρόν όλοι είναι με το δάκτυλο στη σκανδάλη.