Η ανάλυση που γίνεται επί δεκαετίας στην Ελλάδα για τον εξ ανατολών εχθρό, τον μοναδικό εχθρό, έρχεται και προσκρούει στην πραγματικότητα.

Είμαστε ήσυχοι για τα όσα συμβαίνουν στη Δύση, είναι όλοι φίλοι μας. Σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, μέλη της ΕΕ, δεν τρέχει κάστανο.

Ας μην ανατρέξουμε στο παρελθόν και τον κομβικό ρόλο της Ιταλίας στη Μικρασιατική καταστροφή.

Ας μη μιλήσουμε για την προσπάθεια του Ντούτσε για αφελληνισμό των Δωδεκανήσων.

Ας μην πούμε κάτι για τις ωμότητες των Ιταλών, την περίοδο της τριπλής Κατοχής της Χώρας (1941-1944). Δε λέμε ποτέ για αυτές, αυτή είναι η αλήθεια.

Ας μην πούμε τίποτα για όλα αυτά. Ας κοιτάξουμε το σήμερα. Ας δούμε πως η Τουρκία διεισδύει μέσα στον παραγωγικό ιστό της Ιταλίας, για να πάρει μεγάλο κομμάτι πίτας από τις εξοπλιστικές δαπάνες της ΕΕ.

Ίσως ο αληθινός εχθρός να κρύβεται στα δυτικά μας, να είναι “ντυμένος φίλος”.

Μια στρατηγική σχέση των Τούρκων με την Ιταλία μας περικυκλώνει, μας εγκλωβίζει και μας απειλεί.

Κι αυτό διότι πέρα από τα εξοπλιστικά, υπό την ηγεσία της Μελόνι, φαίνεται πως υπάρχει κοινό πεδίο συνεννόησης, από το φαιδρό τουρκολιβυκό Μνημόνιο, έως τη Μέση Ανατολή, ενδεχομένως και την Ανατολική Μεσόγειο.

Ας δούμε αναλυτικά τι λέει το ρεπορτάζ και ο καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα:

O Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και η Πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι, είχαν ακόμη μία συνάντηση για την τέταρτη διακυβερνητική σύνοδο κορυφής μεταξύ των δύο χωρών, σε μια περίοδο που οι διμερείς σχέσεις, που καλύπτουν την άμυνα και το εμπόριο, απογειώνονται.

Οι δύο ηγέτες έχουν συναντηθεί πολλές φορές στο παρελθόν σε πολυμερή φόρα, από τα Ηνωμένα Έθνη μέχρι τις συνόδους του ΝΑΤΟ, και συζήτησαν μια σειρά γεωπολιτικών προκλήσεων, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία, η επανένταξη της κυβέρνησης της Συρίας στη διεθνή κοινότητα και η ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της άμυνας και του εμπορίου.

Υπάρχουν πολλά σημάδια αυτής της εμβάθυνσης των σχέσεων, καθώς η συνεργασία στον τομέα της άμυνας αναδεικνύεται ως ιδιαίτερος τομέας εστίασης. Εννοείται πως τα τουρκικά μέσα πανηγυρίζουν, εδώ πάλι υπάρχει μια περίεργη σιωπή επί του θέματος.

«Η Τουρκία και η Ιταλία είναι δύο σημαντικοί σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ. Βλέπουμε ότι οι μεταξύ μας σχέσεις γίνονται καλύτερες μέρα με τη μέρα. Υπάρχει μια πολύτιμη αρμονία μεταξύ μας σε σημαντικά θέματα όπως η ασφάλεια της Μεσογείου, η κατάσταση στη Μέση Ανατολή, η σταθερότητα της Ευρώπης και η διατήρηση του διατλαντικού δεσμού. Οι εμπορικοί μας δεσμοί με την Ιταλία ενισχύονται. Νομίζω ότι εκτός από τις στενές ιστορικές μας σχέσεις με την Ιταλία, η τολμηρή και αποφασιστική προσέγγιση της κυρίας Μελόνι σε πολλά θέματα έχει σημαντικό αντίκτυπο σε αυτό», υπογράμμισε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Σημειώνεται ότι στις 7 Απριλίου, ο Ιταλός Υπουργός Άμυνας, Γκουίντο Κροζέτο, επισκέφθηκε την Άγκυρα για συνομιλίες με τον Τούρκο ομόλογό του, Γιασάρ Γκιουλέρ, σχετικά με την ενίσχυση των στρατιωτικών δεσμών μεταξύ των δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ.

Νωρίτερα φέτος, η κορυφαία κατασκευάστρια μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Τουρκίας, Baykar τα συστήματα της οποίας έχουν χρησιμοποιηθεί από το Αζερμπαϊτζάν μέχρι τη Λιβύη, την Ουκρανία και την Αιθιοπία, υπέγραψε στρατηγική συμφωνία με τη Leonardo SpA, τον ιταλικό κολοσσό αεροδιαστημικής και άμυνας. Από τα τέλη του περασμένου έτους, η Baykar αγόρασε επίσης την Piaggio Aerospace.

«Με τη Baykar, δημιουργούμε έναν νέο βασικό παίκτη στις μη επανδρωμένες τεχνολογίες, που θα παίξει ολοένα και πιο κεντρικό ρόλο στο μέλλον της άμυνας», δήλωσε ο Ρομπέρτο Τσινγολάνι, Διευθύνων Σύμβουλος της Leonardo. Η συνεργασία αναμένεται να ανοίξει νέες ευκαιρίες στην αναδυόμενη αγορά άμυνας της Ευρώπης, αξίας 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων.