Προφανώς και ο κόουτς Σπανούλης ξέρει περισσότερα: για τους παίκτες, για το τι θέλει να κάνει, για το άθλημα το ίδιο.

Αλλά είναι κάποια πράγματα που προσκρούουν στη λογική, την οποία έχουμε όλοι εμείς οι απέξω, όλοι εμείς οι “άμπαλοι”.

Την οποία λογική ψάχνουμε όταν κόβεται ένας φέρελπις ψηλός με τρομερή πλαστικότητα και επαφή με το καλάθι για να μείνει στη 12άδα ένας 33χρονος που έχει χρόνια να παίξει ανταγωνιστικό μπάσκετ, που προέρχεται από μεγάλο τραυματισμό, που παρά την ένταση που βγάζει στο παιχνίδι του, επιθετικά υστερεί.

Έχουν σημασία τα ονόματα λοιπόν. Ο συμπαθής Θανάσης έχει δώσει και την ψυχή του για την Εθνική, αλλά αυτή τη φορά δεν έπρεπε να είναι στη 12άδα. Και έπρεπε πρώτος αυτός να προστατεύσει την υστεροφημία του και να μην πάει καν στην προετοιμασία ως ο παίκτης που αναπληρώνει τον Αβδάλα.

Ο Ζούγρης – ο μελλοντικός αρχηγός της Εθνικής κατά Σπανούλη- θα έριχνε και το μέσο όρο ηλικίας, θα είχαμε δύο φρέσκους ψηλούς μαζί με τον Σαμαντούροφ.

Ελπίζουμε να μην ξενερώσει ο Ζούγρης και μέσω του εξαιρετικού Λούιβιλ, μακριά από την εγχώρια τοξικότητα και όλες τις “ομορφιές” να βρει το δρόμο για το ΝΒΑ. Εκεί ανήκει το παλικάρι, με τις ικανότητες και το χαρακτήρα που έχει. Στην Εθνική θα τον χρειαστούμε τα επόμενα πολλά χρόνια. Φέτος κόπηκε λόγω “συγκυριών”!

Στην ουσία είναι το δεύτερο “φάουλ” στο ίδια καλοκαίρι: κανείς δεν κατάλαβε γιατί δεν ήταν στην προεπιλογή ο Λούντζης, με τέτοια λειψανδρία στους πλέι μέικερς.

Πάμε με ένα καθαρό άσσο τον Κατσίβελη που δικαιότατα είναι στην ομάδα, τρεις σούτινγκ γκαρντ παικταράδες με διαφορετικά χαρακτηριστικά που τα χώνουν από μακριά (Σλούκας, Ντόρσεϊ, Τολιόπουλος), τρεις σμολ φόργουορντ αμυντικογενείς που θα κληθούν να πάρουν και προσπάθειες (Παπ, Λάρυ, Καλαϊτζάκης). Στο “4” είναι ο Γιάννης ο Μήτογλου και ο Θανάσης, στο πέντε ο Σαμντούροφ με τον Κώστα (προφανώς θα παίξει και ο Γιάννης και ο Μήτογλου στο 5, μπορεί να δούμε και τον Παπ στο “4” σε σμολ μπολ με τρεις κοντούς να πιέζουν στην περιφέρεια.

Μια χαρά ομάδα με όλα τα φόντα να πάει ψηλά. Για να συνεννοηθούμε, δεν είμαστε από αυτούς που περιμένουν ακόμη μια αποτυχία της Εθνικής για να ξεσπαθώσουν.

Οφείλουμε όμως να λέμε και να γράφουμε για τις ανορθογραφίες, τα “παράδοξα”, τις κινήσεις που φαίνονται να έχουν μόνο στόχο να κρατήσουν τις περίφημες ισορροπίες.

Η ομάδα έχει δείξει σε όλους το μειονέκτημα της που είναι το κατέβασμα της μπάλας και η δημιουργία. Λογικά θα μας πιέσουν όλοι. Λογικά θα κληθούν όλοι να κατεβάσουν τη μπάλα.

Ο Σπανούλης είναι legend δεν έχει ανάγκη κανένα λιβάνισμα. Σε περίπτωση που δεν πάρουμε μετάλλιο θα είναι αποτυχία. Άντε μέχρι 4η θέση. Οτιδήποτε δεν περιλαμβάνει τετράδα είναι αποτυχία. Και τότε η κριτική θα είναι γενική, αμείλικτη και χωρίς φρένα.

Ευχόμαστε να μη ζήσουν κάτι τέτοιο ούτε ο κόουτς ούτε οι Antetokounbros.

Καλή επιτυχία στην επίσημη αγαπημένη. Πάμε ενωμένοι με τα λάθη μας, την τρέλα μας, την ψυχή μας.