Τα 28 σημεία του Τραμπ σε πολύ μεγάλο βαθμό απηχούν τις ρωσικές μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις, σε ένα πόλεμο που η Μόσχα δεν κέρδισε ποτέ.

Όσοι ξένοι και εγχώριοι θαυμαστές του Πούτιν προεξοφλούσαν παρέλαση στο Κίεβο σε μια εβδομάδα πήγαν κουβά, ξανά και ξανά.

Η δυτική βοήθεια υπήρξε σημαντική, αλλά αν δεν υπήρχε η διάθεση των Ουκρανών να αντισταθούν, καμία οικονομική ή στρατιωτική βοήθεια δεν θα είχε αποτέλεσμα.

Πέρα από τις αναλύσεις των 28 σημείων που δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα, παρά μόνο αν τις αποδεχθούν και οι δύο εμπόλεμοι, υπάρχει η μεγάλη εικόνα. Αυτή έχει κυρίως σημασία.

Οι ΗΠΑ αποδέχονται την επέκταση της Ρωσίας και τη συρρίκνωση της Ουκρανίας, η οποία γίνεται εν πολλοίς ουδέτερη, γίνεται η Φινλανδία του 21ου αιώνα. Η ένταξη της στο δυτικό κόσμο μετατίθεται για κάποιες χιλιετίες αργότερα.

Η ηγεσία της Ουκρανίας βρίσκεται μπροστά σε ένα τρομακτικό δίλημμα: να αποδεχτεί έναν ακρωτηριασμό εδαφικό τόσο μεγάλης κλίμακας που θέτει τεράστια ερωτήματα για τις αδιανόητες θυσίες του ουκρανικού λαού.

Είναι όμως στ΄ αλήθεια άγρια στριμωγμένος ο Ζελένσκι: οι ΗΠΑ του ασκούν τεράστια πίεση, την ίδια στιγμή που κλυδωνίζεται από εσωτερικά οικονομικά σκάνδαλα. Όπως συμβαίνει πάντα κάποιοι “πατριώτες” είπαν να πλουτίσουν πάνω στο αίμα των συμπατριωτών τους.

Η Ευρώπη παρακολουθεί ανήσυχη, με τα δικά της οικονομικά και γεωπολιτικά θέματα και χωρίς το ειδικό βάρος των περιστάσεων.

Αν περάσει το σχέδιο Τραμπ θα νιώθει στα ανατολικά την ανάσα της ρωσικής αρκούδας να βρυχάται με κάθε αφορμή και να παίρνει ό,τι θέλει από την κάθε χώρα, είτε μέσω απειλών (σαν αυτές που πρόσφατα εξαπόλυσε εναντίον μας), είτε μέσω επιλεκτικών διεισδύσεων στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα.

Οι ΗΠΑ δίνουν την ανατολική Ευρώπη στη Ρωσία, ιδίως τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες: αυτό προκύπτει από την ανάγνωση ανάμεσα από τις γραμμές των 28 σημείων

Υπάρχει διαφυγή από το δίλημμα ανάμεσα στη συνέχιση ενός σκληρού πολέμου και μιας ατιμωτικής ειρήνης;

Δύσκολα, αλλά υπάρχει.

Πρώτον να ζητήσει ουσιαστική τροποποίηση των όρων. Δεν μπορεί να παίρνουν οι Ρώσοι εδάφη που δεν κέρδισαν στο πεδίο της μάχης.

Αν δεν μπορέσει διπλωματικά να πάει σε μια αξιοπρεπή ειρήνη η Ουκρανία θα τα παίξει όλα για όλα. Με τη συνδρομή του στρατηγού χειμώνα που έρχεται με βήμα ταχύ, θα δώσει με όσες δυνάμεις, μέσα (στρατιωτικά και οικονομικά) και συμμάχους της έχουν απομείνει, τις τελευταίες μεγάλες μάχες, προκειμένου να μπορέσει να απεγκλωβιστεί έστω σε κάποιο βαθμό από την παρούσα συνθήκη και συγκυρία.

Δεν είναι το πιο πιθανό σενάριο ασφαλώς, αλλά κανείς δεν περίμενε τέτοια αντίσταση από τους Ουκρανούς για σχεδόν 45 μήνες.

Οπότε, τη στιγμή που δεν έχουμε ανακωχή, μην ακούτε τα παπαγαλάκια, όλα είναι πιθανά.

Ακόμη και μια μεγάλης κλίμακας αντεπίθεση της Ουκρανίας.

Που ακόμη κι αν δεν εκδηλωθεί, η απειλή της και κυρίως η γνώση των αντιπάλων πως μπορεί να την κάνει, μπορεί να παίξει το ρόλο της στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.