Μια ταβέρνα, ένα πράσινο φόρεμα, ένας φράκτης που (δεν) χτίζεται, μια έλξη δεκαετιών και ένα κορίτσι στην παραλία που γίνεται τραγούδι και μάλιστα μεγάλο σουξέ.
Πέθανε από ατύχημα ή δολοφονήθηκε;
Το τυφλό κορίτσι, το καταραμένο πετράδι,, ο Γερμανός ασυρματιστής και το ραδιόφωνο του “καθηγητή”
Το κρίσιμο ερώτημα είναι το εάν ο άντρας με την κωδική ονομασία «ο Άγγελος» υπήρξε στην πραγματικότητα διπλός πράκτορας, ή απλά μίσθαρνος σωτήρας του Ισραήλ.
Ζούμε μια νέα κανονικότητα, που θυμίζει την παλιά κανονικότητα, υπό την έννοια των “τεμπέληδων της εύφορης κοιλάδας”. Στην ταινία εκείνη του 1978 η αποχαύνωση των πρωταγωνιστών ήταν πλήρης, μάλλον στην πιο προφητική ταινία για τη νεοελληνική πραγματικότητα των επόμενων 45 ετών: ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ότι αρπάξει ο Βόλος μας. Πίσω στο 2023 κανείς […]
Στις τελευταίες μέρες του πολέμου τα Ες-Ες κυνηγούν ένα λιποτάκτη, τον οποίο τον κρεμάνε φεύγοντας για το κοντινό χωριό. Εκεί υπάρχει ο θησαυρός ενός Εβραίου. Οι ράβδοι χρυσού αγνοούνται από τη νύχτα των Κρυστάλλων.
Υπάρχουν σειρές καλές, λίγες εξαιρετικές, κάποιες που απλά βλέπονται.
Το Inside Man του Netflix δεν ανήκει σε καμία από αυτές τις κατηγορίες. Είναι μια ανοησία, μια σαχλαμάρα τεσσάρων επεισοδίων
Στις 9 Νοεμβρίου 1939 ο Αδόλφος Χίτλερ θα εκφωνούσε λόγο στη Μπυραρία του Μονάχου για να τιμήσει την 16η επέτειο του πραξικοπήματος του. Για 13 λεπτά απέτυχε η απόπειρα δολοφονίας του.
Μια ταινία – ποιητική ματιά, γύρω από τη ζωή και την αφαίρεση της, μια ταινία για τη χίμαιρα της αθανασίας, για όσα αφήνουν πίσω όσοι φεύγουν, μια ταινία που λογικά θα τη δούμε στις υποψηφιότητες για τα Όσκαρ.
Μια ταινία για τις μέρες των γιορτών. Παλιά αλλά όχι τόσο. Ιστορική αλλά όχι ακριβώς. Δεν τη λες καθηλωτική, κρατά όμως το ενδιαφέρον μέχρι τέλους.
