Η λογική εξέλιξη θα είναι η Κυβέρνηση να προσπαθήσει να απαγκιστρωθεί επικοινωνιακά από την υπόθεση….
Δημιούργησε ένα μέτωπο εναντίον της, το οποίο δύσκολα με άλλη αφορμή θα είχε τόσο μεγάλη συνοχή, αλλά και συνέπεια.
Μια στο καρφί και μια στο πέταλο, έχουν οι Ρώσοι τους Τούρκους δηλαδή, που μάταια προσπαθούν να γίνουν περιφερειακή δύναμη.
Θα έχουν πάντα το ρόλο που θα της δίνουν οι ισχυροί. Κάποιες φορές ενισχυμένο και κάποιες άλλες εντελώς δευτερεύοντα.
Για τον Ερντογκάν οτιδήποτε που δεν θα τηρεί τα προσχήματα έστω μιας τουρκικής “νίκης” στο Αφρίν, είναι ήττα του στην τουρκική εσωτερική πολιτική σκηνή…
Το μόνο βέβαιο στην πολύπλοκη αυτή κατάσταση είναι η ύπαρξη ενός τυχοδιωκτικού “wild card” που αντιπροσωπεύει ο Ερντογκαν, αλλά παραμένει ζητούμενο το πως αυτό θα εξουδετερωθεί από τους βασικούς δρώντες στο μεσανατολικό
εκφράζει έναν τριπλό ρατσισμό: προς τους Ρομά, προς τα άτομα μεγάλης ηλικίας και προς τους έχοντες σύνθετα ψυχολογικά θέματα.
Τα καπάρωσαν οι Τούρκοι! Ετσιθελικά ή επειδή απλά μπορούν!
Δώστε και το όνομα της Μακεδονίας και σε 20 χρόνια θα είμαστε εμείς οι σφετεριστές και οι γραφικοί!
Τα πολιτικά ολισθήματα του κυρίου Δήμαρχου
Sitravon (Sidney)
Υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο, που τελικά καθορίζει τα πάντα
Οι “καμπάνες της εκλογής Κάρτερ” συχνά απωθούνται ως διδαχή των αναλυτών. Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ο Ερντογκάν διαπραγματεύεται “με όλους”
Το αίμα που (ευτυχώς) δεν χύθηκε
