Κ.Π. Καβάφης
28 Φεβρουαρίου 2018, 23:24
Κ.Π. Καβάφης
Μποστ (Μέντης Μποσταντζόγλου)
έπρεπε να σηκωθεί και να απαγγείλει Σουρή με θάρρος, τόλμη, παρρησία και αποφασιστικότητα
Γiώργος Σεφέρης
Αὐτὰ τὰ δέντρα δὲ βολεύονται μὲ λιγότερο οὐρανό,
αὐτὲς οἱ πέτρες δὲ βολεύονται κάτου ἀπ᾿ τὰ ξένα βήματα,
αὐτὰ τὰ πρόσωπα δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸν ἥλιο,
αὐτὲς οἱ καρδιὲς δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸ δίκιο.
Ξαφνικά άκουσε μια γνώριμη φωνή να τον φωνάζει: «Ε.. αφεντικό για πού το ‘ βαλες;»
Συνήθως τα βράδια συγκεντρώνονταν στο σαλόνι του σπιτιού μπροστά στο τζάκι και απολάμβαναν η μια τη συντροφιά της άλλης.
Φώτης Κόντογλου
Υποχρεώσεις, φορτία ευθυνών, συναισθηματική αποχή και απραξία. Τα πρέπει αντιμάχονται τα θέλω.
Κι ενώ προχωρούσαν έτσι, αφού είχαν στρίψει ένα σωρό γωνιές, ξαφνικά ανακάλυψαν πως είχαν χάσει το δρόμο…
Γύρω τους, τώρα, δεν υπήρχαν σπίτια αλλά ένας κάμπος, βαθύς και σκοτεινός, που ποτέ τους δεν τον είχαν ξαναδεί…