Το Πρόγραμμα δεν βγαίνει. Δεν καταρτίστηκε άλλωστε από τους αγαθούς εταίρους μας για να επιτευχθούν οι στόχοι του. Τα νούμερα είναι αμείλικτα. Λήγει τυπικά τον Ιούνιο του 2018 και όπως είθισται τα τελευταία χρόνια, θα διαδραματίσει σοβαρό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις στον τόπο μας.

Μπορεί η Κυβέρνηση σε όλους τους τόνους να μιλά για εκλογές το 2019, αλλά κάτι τέτοιο αντιτίθεται στα συμφέροντά της!

Μπορεί η Αξιωματική Αντιπολίτευση να ζητά μονότονα, ανιαρά και προβλέψιμα “εκλογές εδώ και τώρα”, αλλά είναι προς το μακροπρόθεσμο συμφέρον της να γίνουν όσο πιο μακριά γίνεται!

Εξηγούμαι σε αδρές γραμμές:

Όλα δείχνουν πως και αυτή η Κυβέρνηση έχει εγκλωβιστεί στον φαύλο κύκλο των Μνημονίων και των συνακόλουθων δυσβάστακτων μέτρων, που παρά τις θετικές ταμειακές ροές, κρατούν τελματωμένη την οικονομία.

Άρα ο στόχος να φύγουμε από τα Μνημόνια δεν θα επιτευχθεί, ούτε μέσα στην τετραετία ΣΥΡΙΖΑ-ΑνΕλ.

Η Κυβέρνηση δεν θέλει να συζητήσει Τέταρτο Πρόγραμμα, ούτε να νομοθετήσει νέα μέτρα. Θα είναι μια ομολογία αποτυχίας του τρέχοντος και η τυχόν ψήφισή του -από τη δική της πλειοψηφία- θα σημάνει την οριστική και διαχρονική κατάταξή της στις μνημονιακές δυνάμεις.

Άρα, έχοντας ως δεδομένο,ότι η Κυβέρνηση δεν θέλει να υπογράψει και να ταυτιστεί με ακόμη ένα Πρόγραμμα Λιτότητας  θα προσπαθήσει να οδηγηθεί σε μια ελέγξιμης διαφοράς ήττα εντός του 2018!

Θα έχει άλλωστε ξεπεράσει συνολικά τα τρία χρόνια στην εξουσία (ρεκόρ για τα χρόνια των Μνημονίων), θα έχει υλοποιήσει τις πολιτικές μηδενικού κόστους, αλλά προοδευτικού πρόσημου, θα έχει “φροντίσει” την εκλογική της πελατεία, θα έχει ολοκληρώσει έναν πρώτο κύκλο ζωής.

Για το λόγο αυτό θα μείνει στα πράγματα όλο το 2017, αλλά σε καμία περίπτωση το 2019! Κι αυτό διότι στο βάθος της τακτικής της, στον “χρονοπρογραμματισμό” της  η Κυβέρνηση έχει τις Προεδρικές εκλογές του 2020!

Ένα “κεντροδεξιό” σχήμα με αμιγή ΝΔ ή συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, θα χρειαστεί τουλάχιστον 18 μήνες για να “αποδομηθεί”.

Η δημοσιονομική “προίκα” της Κυβέρνησης οδηγεί τους διαδόχους της με μαθηματική ακρίβεια σε ένα νέο (Τέταρτο) Μνημόνιο, με νέα βαριά μέτρα για τους πολλούς.

Η συνεργατική Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑνΕλ θα επιδιώξει ένα νέο “μποναμά” στο τέλος του 2017 και ενδεχομένως και μαι συμβολική έξοδο στις αγορές, για να περιορίσει τις εκλογικές απώλειες,

Το σκηνικό για πρόωρες εκλογές θα έχει στηθεί. Μία καθημερινή διαφωνία με τους δανειστές μετά το πρώτο τρίμηνο του 2018 (και πάντως όχι πριν την έλευση του τελευταίου) θα αποτελέσει την αφορμή για να στηθούν κάλπες.

Το σενάριο της “δεξιάς παρένθεσης” όχι μόνο σαν ρελάνς στην περίφημη “αριστερή” είναι υπαρκτό, είναι πιθανό και αιτιολογείται επαρκώς από την παρούσα ανάλυση.

Όποιος εκλεγεί το 2020, μετά τη δεδομένη αδυναμία εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας, θα έχει όχι μόνο μια ολόκληρη τετραετία μπροστά, αλλά και την υστεροφημία των εορτασμών για τα διακόσια χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης.

Το ποιος θα είναι στα πράγματα το 2021 είναι ακόμη ένα σημείο που οδηγεί στο σενάριο των εκλογών εντός του 2018.

Το 2019 θα έχει αυτοδιοικητικές εκλογές κι εκεί τα κόμματα εξουσίας θα μπορέσουν να μετρήσουν εκ νέου την επιρροή τους και να αναπροσαρμόσουν πολιτικό σχεδιασμό τους.

Άρα συνοψίζοντας, κρατάμε τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές από τον Μάρτη έως τον Οκτώβρη του 2018, τις αυτοδιοικητικές του 2019 και τη “μητέρα” των εκλογικών μαχών του 2020, με αφορμή τη μη εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.

Βεβαίως όλο το παραπάνω σκεπτικό δεν δύναται να λάβει υπόψη του τι σημαντικό μπορεί να προκύψει στην πορεία.

Πάντως και η κινητικότητα στο διασπασμένο “όλον ΠΑΣΟΚ”, κατατείνει προς εξελίξεις μέσα σε 12-18 μήνες. Η προοπτική της εξουσίας ως συνεταίρος στη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ θα ενώσει κομμάτια και “συστήματα της Κεντροαριστεράς”.

Αυτός ο σχεδιασμός ευνοεί ασφαλώς την προσωπική στρατηγική του Αλέξη Τσίπρα, που στόχο έχει να μην αμφισβητηθεί από κανέναν εσωτερικά και να επιστρέψει (μετά από είκοσι πάνω κάτω μήνες)  θριαμβευτής στην εξουσία, διαδεχόμενος τον κ. Μητσοτάκη, όπως ο Ανδρέας!

Και ασφαλώς δεν ευνοεί τις επιδιώξεις του Κυριάκου, ο οποίος είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι αν χάσει τις εκλογές του 2020 και έχοντας κλείσει τέσσερα χρόνια στην αρχηγία, θα αμφισβητηθεί από όλους και από τους τωρινούς “Πραιτοριανούς” του!

Μπορεί η “δεξιά παρένθεση” να μην είναι δεξιά, μπορεί να αποδειχθεί “όνειρο θερινής νυκτός” όπως η αριστερή, όμως με τα σημερινά δεδομένα είναι ένα σοβαρό σενάριο, το οποίο “κουμπώνει” με φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους κινήσεις…