Τέτοιους πολιτικούς είχαμε και μάλιστα με τα τσουβάλια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ευαγγελίστηκε το νέο, το υποδύθηκε καλύτερα. Πειστικά. Γιατί αν ο κόσμος πίστευε πως θα έσκιζε τα Μνημόνια και θα έριχνε στο μπαλαούρο την τρόικα, θα τον αποδοκίμαζε το Σεπτέμβριο του 2015, που έκανε τη μυθική γυριστή.

Όμως του έδωσε την ευκαιρία να διώξει το παλιό.

Και στο τέλος της τετραετίας το νέο μιμείται τις χειρότερες στιγμές του παλιού.

Διότι το θέμα δεν είναι μόνο στις μετατάξεις αυτές καθεαυτές, αλλά και στο timing.

Θα μπορούσαν να είχαν λάβει χώρα σε προγενέστερο χρόνο και να περνούσαν με λίγες ή περισσότερες “φωνές”.

Τη στιγμή αυτή, με τη χώρα ουσιαστικά σε προεκλογική περίοδο (ένας μήνας ακριβώς απομένει ως τις εθνικές εκλογές) ο ΣΥΡΙΖΑ προεξοφλεί τη μεγάλη ήττα του και σπεύδει να τακτοποιήσει τους ημετέρους.

Καταλαβαίνει τη διαλεκτική του εκλογικού σώματος που λέει για αυτούς: έπρεπε να έρθουν, τώρα πρέπει να φύγουν!

Και αφού προεξοφλεί ήττα και πράττει βιαστικά όσα πράττει, μπορεί να λάβει και μια συντριβή, αποτέλεσμα μιας πλήρους αποδοκιμασίας.

Μικρή σημασία έχουν τα πρόσωπα, η ουσία βρίσκεται στις νοοτροπίες και στις συμπεριφορές.

Διότι μετά τη γενική κατακραυγή, πάρθηκαν πίσω οι μισές μετατάξεις, που είναι το ίδιο νόμιμες με αυτές που τελικά θα ισχύσουν!

Το επικοινωνιακό Βατερλό ήταν που καθόρισε τις εξελίξεις.

Μία βουλευτής Επικρατείας που έγινε και Γ΄Αντιπρόεδρος της Βουλής δεν θα κατέλθει στις εκλογές. Πράττει σοφά. Δεν θέλει να δει το αποτέλεσμα στην κάλπη.

Για να είμαστε δίκαιοι όμως, ο Νίκος Βούτσης έχει ένα δίκιο όταν λέει να σας πως τα ονόματα των υπαλλήλων της Βουλής.

Παραδοσιακά προνομιακός χώρος για να διορίζονται τα σόγια των πολιτικών το Κοινοβούλιο.

Κι ο ΣΥΡΙΖΑ από την πεπατημένη πήγε.  Δεν ανακάλυψε τον τροχό των διορισμών, μετατάξεων όσον αφορά τη Βουλή.

Γενικότερα όμως, η στάση του στα θέματα διορισμών, επάνδρωσης θέσεων ευθύνης (Γενικών Διευθυντών κτλ) αποσπάσεων, μετατάξεων σε όλο το φάσμα της Διοίκησης, υπήρξε ακραία κομματική, ακραία υπέρ των δικών του παιδιών.

Πλήθος παραδειγμάτων που δεν τηρήθηκαν ούτε καν τα προσχήματα, για να μπουν οι αρεστοί.

Κι όλα αυτά μπορεί να τα βρει στην κάλπη.

Κάθε ψήφος ίσως εσωκλείει κι από ένα γράμμα του Συντάγματος, για αυτούς που ήταν κάθε λέξη του.