Με αέρα στα πανιά και με τον μέσο Όσκαρ στο ματς, ο Ολυμπιακός με τον Γκαλέτι στο 102′ κάνει το 4-3 με ένα εξωτερικό σουτ από αυτά που έβαζε συχνά ο Αργεντινός παικταράς. Την ίδια στιγμή όμως ξαναβάζει την ΑΕΚ στο ματς, μιας και τρώει δεύτερη κίτρινη γιατί έβγαλε τη φανέλα στον πανηγυρισμό κι ανάθεμα αν ήξερε πως είχε φάει ήδη κίτρινη…

Στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου της παράτασης είναι η σειρά του Αβραάμ να πάρει την άγουσα για τα αποδυτήρια, μετά από τάκλιν στον Σκόκο λίγο πιο κάτω από την καρωτίδα. Οι Πειραιώτες με εννιά παίκτες δεν μπορούν να διατηρήσουν το προβάδισμα και ξανά ο Νάτσο Σκόκο το παστέλωσε για το 4-4.

Οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν στη «ρώσικη ρουλέτα» των πέναλτι (αγαπημένο κλισέ των αθλητικογράφων κι αυτό) αλλά κι εκεί δεν έβγαινε νικητής: μετά από 34 (!!!) πέναλτι και ήρωα τον Νικοπολίδη (απέκρουσε το πέναλτι του Πελετιέρι και στη συνέχεια ευστόχησε στο δικό του) οι «ερυθρόλευκοι» κατέκτησαν το Κύπελλο, μετά από έναν μυθικό, μετά από τον απόλυτο τελικό του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ο Ζορρό με τα δύο γκολ θα ήταν ο MVP αν η ΑΕΚ κρατούσε το προβάδισμα και ο Νάτσο Σκόκο αν έμενε το 3-2. Ο Τζόλε έχασε το 5ο πέναλτυ και την ευκαιρία να γίνει αυτός ο ήρωας στο κύκνειο άσμα μιας ασύγκριτης καριέρας. Για εκείνο το βράδυ όμως ο ήρωας ήταν ο Ματ. Μπορεί ο Νικοπολίδης να αναφέρεται ως πρωταγωνιστής μιας και καθάρισε στα πέναλτυ, όμως χωρίς τον Άγγλο ασθενή δεν θα υπήρχε καν παράταση.

Εκείνο το μτς ήταν το απόλυτο highlight της καριέρας του Ματ, που έφυγε μετά από ένα χρόνο από το λιμάνι, αν και ο Ολυμπιακός έδωσε 3 μύρια για να κάνει δικό του τον παίκτη, ενώ και η εξέδρα τον πήγαινε με χίλια. Μπήκε τραυματίας για την τελευταία φάση και άλλαξε ένα τελικό: αυτό κανονικά στον Ολυμπιακό αρκούσε για να μείνει για 5 τουλάχιστον χρόνια.

Το 2010 όμως ο Ολυμπιακός δεν πήρε τίποτα, ο Ερνέστο έφυγε, ήταν μια μεταβατική χρονιά, έγινε και αλλαγή τη διοίκηση, ο Ματ ήταν πό μέτριος έως καλός,  αλλά ο Λίνεν δεν τον ήθελε. Με συνολικά 15 γκολ σε 36 παιχνίδια πάντως στους 18 μήνες που έμεινε Ελλάδα, ήταν παραπάνω από αξιοπρεπής..

Στην Αγγλία ο Ματ δεν έκανε ποτέ καριέρα, στην Ομόνοια στην Κύπρο έπαιξε χρόνια και τώρα στα 34 του βρίσκεται στην Αυστραλία και ίσως αναλογίζεται αν έκανε λάθος όταν στα 17 του επέλεξε την Μπλάκμπερν για να έχει περισσότερες ευκαιρίες και όχι τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που τον ήθελε σαν τρελή.

Έτσι είναι όμως: οι επιλογές έχουν συνέπειες κακές ή καλές. Εκείνη τη βραδιά, η επιλογή του Βαλβέρδε να βάλει τον Άγγλο θα άλλαζε την ιστορία του τελικού που άλλαξε χέρια τόσες φορές, που ούτε το πιο ευφάνταστο σενάριο ταινίας δε θα μπορούσε να προβλέψει.

Για την ιστορία οι συνθέσεις των δύο ομάδων και η διακύμανση των πέναλτυ:

ΑΕΚ (Ντούσαν Μπάγεβιτς): Σάχα, Γεωργέας, Ζεράλδο Άλβες, Κυριάκος (62′ Αλεξόπουλος), Μαϊστόροβιτς, Ενσαλίβα, Καφές, Μαντούκα (68′ Πελετιέρι), Σκόκο, Τζεμπούρ (77′ Εντίνιο), Μπλάνκο.

Ολυμπιακός (Ερνέστο Βαλβέρδε): Νικοπολίδης, Τοροσίδης, Ντομί, Άντζας, Αβ. Παπαδόπουλος, Πατσατζόγλου (46′ Ντάρμπισιρ, 96′ Όσκαρ), Ντουντού, Γκαλέτι, Λέτο (62′ Τζόρτζεβιτς), Μπελούτσι, Ντιόγο.

Η σειρά των πέναλτι

Καφές 1-0,Όσκαρ 1-1,Μπλάνκο 2-1, Ντουντού 2-2, Σκόκο 3-2, Ντιόγο 3-3, Εντίνιο 4-3, Ντομί 4-4, Μαϊστόροβιτς δοκάρι, Τζόρτζεβιτς απόκρουση, Ενσαλίβα 5-4, Τοροσίδης 5-5, Σάχα 6-5, Μπελούτσι 6-6, Πελετιέρι 7-6, Νικοπολίδης 7-7, Γεωργέας απόκρουση, Άντζας απόκρουση, Καφές 8-7, Όσκαρ 8-8, Μπλάνκο 9-8, Ντουντού 9-9, Σκόκο 10-9, Ντιόγο 10-10, Εντίνιο 11-10, Ντομί 11-11, Μαϊστόροβιτς 12-11, Τζόρτζεβιτς 12-12, Ενσαλίβα 13-12, Τοροσίδης 13-13, Σάχα 14-13, Μπελούτσι 14-14, Πελετιέρι απόκρουση, Νικοπολίδης 14-15!!!