Καθολική η συμμετοχή και δίκαιη η γενικευμένη “εξέγερση” για το ασφαλιστικό. Το “ηθικό πλεονέκτημα” των απεργών όμως, είναι όμως εξαιρετικά δύσκολο να τους βοηθήσει στην ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Την ίδια ώρα που χιλιάδες διαδήλωναν σε πορεία προς το Σύνταγμα, ένα μόλις χιλιόμετρο πιο μακριά, η Κυβέρνηση έδινε εξετάσεις στο κουαρτέτο.

Όσο κι αν επικοινωνιακά έχει πάει καλά, και η ιδέα το σύνολο των συναντήσεων να διεξάγεται στο Χίλτον και να μην μπαινοβγαίνουν στα Υπουργεία οι εκπρόσωποι των δανειστών αποδεικνύεται σοφή, τα πράγματα είναι δύσκολα.

Οι δανειστές έχουν τη δική τους ατζέντα, όπως πάντα άλλωστε. Απορρίπτουν σχέδια που θεωρούν ανεφάρμοστα ή με αρνητικές επιπτώσεις. Για παράδειγμα, η φορολόγηση άνω του 50% στα εισοδήματα πάνω από 50.000 χιλιάδες ευρώ, θεωρούν ότι θα είναι κίνητρο για φοροδιαφυγή. Και ενδεχομένως όχι άδικα.

Οι “Θεσμοί” έχουν μία ξεκάθαρη εικόνα της ελληνικής πραγματικότητας μετά από έξι χρόνια εμπλοκής και διαπραγματεύσεων. Εμείς, είμαστε αυτοί που προσπαθούμε να κλείσουμε τις τρύπες με μέτρα γραμμένα στο πόδι, με βραχυπρόθεσμη λογική και χωρίς να μετράμε τις παράπλευρες απώλειες.

Διότι όταν τίθενται εκτός οικονομικής ζωής, ευρύτατα κοινωνικά στρώματα, χάνει και το κράτος σε φόρους και εισφορές. Η προσπάθεια που πρέπει να γίνει δεν είναι η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, αλλά η μη εισροή κι άλλων νοικοκυριών και επιχειρήσεων, σε αυτούς που “δεν τα βγάζουν πέρα”.

Το ΔΝΤ, πάντοτε υπήρξε ο πιο σκληρός εκ των δανειστών, ο πιο κυνικός, αλλά ενδεχομένως και ο πιο ειλικρινής. Συνδέει ευθέως το ζήτημα του ασφαλιστικού με τη βιωσιμότητα του χρέους. Αυτό όμως το έχουν πει εδώ και χρόνια άνθρωποι που ασχολήθηκαν με σοβαρότητα και σε βάθος με το ασφαλιστικό. Δεν χρειαζόταν να μας το πει κάποιος διεθνής Οργανισμός για να το εμπεδώσουμε.

Στην παρούσα φάση η ικανότητα της Κυβέρνησης να ικανοποιήσει αιτήματα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά είναι περίπου μηδαμινή. Άρα, το γεγονός ότι “αγκαλιάζει” τις κινητοποιήσεις, έχει να κάνει με την προσπάθειά της να “αποσυμπιέσει” τη λαϊκή οργή. Οι “πληροφορίες” για επικείμενες εκλογές στερούνται σοβαρότητας. Η Κυβέρνηση έχει αποφασίσει να τελειώνει με την αξιολόγηση και να παίξει τα ρέστα της στο θέμα του χρέους. Θα υποχωρήσει σε όλες τις απαιτήσεις των δανειστών για να σώσει το μείζον. Τουλάχιστον αυτή τη φορά, δείχνει ένα ρεαλισμό, έχοντας ξεπεράσει τις “παιδικές ασθένειες” του 2015.