Η αναμόρφωση του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να παραμείνει υποχρεωτική η διδασκαλία του για όλους τους μαθητές, τονίζει ο κύριος Φίλης στην Καθημερινή και επισημαίνει πως σε αντίθετη περίπτωση, τα θρησκευτικά θα γίνουν ένα προαιρετικό μάθημα!

Για να μείνουν τα θρησκευτικά ως υποχρεωτικό μάθημα στα σχολεία, πρέπει να αναμορφωθούν λέει ο Υπουργός τονίζοντας πως πρέπει να “προωθηθεί η κατάργηση του ομολογιακού χαρακτήρα του μαθήματος και να προσανατολιστεί προς τη θρησκειολογία”.
Για  τις επισκέψεις μητροπολιτών στα σχολεία, ο υπουργός εξηγεί πως σύμφωνα με το νόμο, η έγκριση εισόδου τρίτων σε σχολεία για να μετέχουν σε εκδηλώσεις και όχι μαθήματα ανήκει στην ευθύνη του διευθυντή και του συλλόγου διδασκόντων. «Το υπουργείο δεν μπορεί να επιτρέπει σε οποιονδήποτε ιδιώτη ή φορέα να παρεμβαίνει στη διδασκαλία, να υποκαθιστά στο μάθημα τους εκπαιδευτικούς και πολύ περισσότερο να «συνδιδάσκει» ή να «επιτηρεί» εκπαιδευτικούς» προσθέτει.

Πλήθος αντιδράσεων προς τις απόψεις του Υπουργού αναμένεται να υπάρξουν και όχι μόνο από την επίσημη Εκκλησία. Εμείς απλά υπενθυμίζουμε το άρθρο 3 παρ.1 του Συντάγματος της Ελληνικής Δημοκραίας, που εξ’ όσων  γνωρίζουμε δεν έχει καταργηθεί:

Αρθρο 3: (Σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας)

1. Eπικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας του Xριστού. H Oρθόδοξη Eκκλησία της Eλλάδας, που γνωρίζει κεφαλή της τον Kύριο ημών Iησού Xριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με τη Mεγάλη Eκκλησία της Kωνσταντινούπολης και με κάθε άλλη ομόδοξη Eκκλησία του Xριστού  τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις. Eίναι αυτοκέφαλη, διοικείται από την Iερά Σύνοδο των εν ενεργεία Aρχιερέων και από τη Διαρκή Iερά Σύνοδο που προέρχεται από αυτή και συγκροτείται όπως ορίζει ο Kαταστατικός Xάρτης της Eκκλησίας, με τήρηση των διατάξεων του Πατριαρχικού Tόμου της κθ΄ (29) Iουνίου 1850 και της Συνοδικής Πράξης της 4ης Σεπτεμβρίου 1928.

Η επικρατούσα Θρησκεία στη χώρα λοιπόν θα μπει στην ίδια μοίρα εκπαιδευτικά με τους λάτρεις του φεγγαριού για παράδειγμα. Με τη θρησκεία των Μαορί, ή των Εσκιμώων.

Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση στο θέμα. Για μία ακόμη φορά, σε  μια δύσκολη επικοινωνιακή περίοδο για την Κυβέρνηση, ο Υπουργός Παιδείας  επιλέγει να φέρει στην επιφάνεια ένα κλασικό θέμα που θα διχάσει, που θα στρέψει αλλού τη συζήτηση. Αν απέναντι στο προσφυγικό-μεταναστευτικό βάλουμε την εθνοκάθαρση και όχι γενοκτονία των Ποντίων και στην εφαρμογή του Μνημονίου τα Θρησκευτικά στα σχολειά, ότι σώζουν τα προσχήματα.

Και δεν είναι τυχαίο, ότι και στις δύο περίπτώσεις ο Υπουργός Παιδείας ανακινεί τα ζητήματα αυτά.

Φθηνή προπαγάνδα, ξεπερασμένες ατάκες, ιδεοληψίες και αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης. Η πολιτική επιχειρηματολογία των Υπουργών στην Ελλάδα του 2016.

Αν θέλουμε λοιπόν να υπηρετήσουμε τον Ορθό Λόγο, ας μετονομάσουμε το Υπουργείο Παιδείας σε Υπουργείο Προπαγάνδας και βλέπουμε για τα υπόλοιπα.

Τα ζητήματα της πίστης, αφορούν την προσωπική σφαίρα του καθενός και ορίζονται κυρίως μέσα από την οικογένεια. Τα Θρησκευτικά με τη μιρφή που είναι τώρα στα σχολεία, δεν έκαναν κάποιον Βουδιστή Ορθόδοξο Χριστιανό για παράδειγμα.

Άλλωστε είθισται οι άνθρωποι στη νιότη τους να μην έχουν μεγάλη σχέση με τη μεταφυσική και τη Θρησκεία. Κάτι που αλλάζει από το μέσο της ζωής των ανθρώπων και μετά. Άρα πολύ κουβέντα για το τίποτα. Δηλώσεις που έχουν στόχο να προκαλέσουν άλλες, το ίδιο ακραίες δηλώσεις. Μια άποψη για το λαό, ως μάζας που άγεται και φέρεται αναδύεται. Μαζί με την οσμή της ναφθαλίνης.