Συμφωνία δεν υπάρχει -όπως δυστυχώς είχαμε προβλέψει- και τώρα πάμε σε ένα τριήμερο διαβουλεύσεων εκτός έδρας, στο “άντρο” του ΔΝΤ. Το εναλλακτικό σενάριο είναι, αν στην Ουάσιγκτον μπει και η παράμετρος «ελάφρυνση χρέους» , ως τις 21 Απριλίου να μην υπάρχουν προϋποθέσεις συμφωνίας, αλλά στις 22 Απριλίου το Eurogroup να δεσμευτεί να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για το χρέος. Τότε θα απαιτηθεί και έκτακτο Eurogroup για την Ελλάδα μετά το Πάσχα , ώστε να διαπιστωθεί αν όλα βαίνουν καλώς, με παράλληλη ψήφιση προαπαιτούμενων μέτρων από την Ελληνική Βουλή. Παράλληλα θα προωθείται η συζήτηση για το χρέος.
Το κακό σενάριο είναι να μην υπάρξει συμφωνία , ούτε στην Ουάσιγκτον, ούτε στις 22 Απριλίου.

Αυτό θα αρχίσει να δημιουργεί για ακόμη μία φορά τα τελευταία χρόνια συνθήκες  οικονομικής ασφυξίας για τη χώρα μας. Ήδη το Χρηματιστήριο αντιδρά αρνητικά, η αβεβαιότητα επιτείνεται, καθώς η μία μετά την άλλη, όλες οι ημερομηνίες-ορόσημα, έχουν παρέλθει χωρίς αποτέλεσμα.

Και πάμε ξανά προς μία συμφωνία με το “πιστόλι στον κρόταφο”, όπου εκεί στο “παρά ένα” μπορεί να απαιτηθούν και παραπάνω μέτρα από τους Θεσμούς, έτσι για το “καψόνι”, για να μας δείξουν ποιος κάνει κουμάντο, ενώ σύσσωμη η αντιπολίτευση θα ωρύεται, ενώ η Κυβέρνηση θα επιχειρηματολογεί για το “αναγκαστικό” της συμφωνίας.

Εντωμεταξύ , η πραγματική οικονομία βαίνει σε ακόμη μία δίνη ύφεσης, ιδιωτικές επενδύσεις δεν υπάρχουν, οι δημόσιες καθυστερούν, επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα αδυνατούν να πληρώσουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους ή τις ρυθμίσεις των χρεών τους, στις οποίες και είχαν προβεί.

Μας θυμίζουν κάτι όλα αυτά;

Déjà vu!