Τι Λωζάννη, τι Κοζάνη δεν του είπε κανείς ευτυχώς του Ερντογάν σε μια σπάνια επιδείξη σοβαρότητας εκ μέρους μας.

Μιας κι όμως η συνθήκη της Λωζάννης κλείνει περίπου εκατο χρόνια καριέρας, δεν είναι άσχημη ιδέα να προτείνουμε στους γείτονες τη “Συνθήκη των Σεβρών” που ουσιαστικά έμεινε ανεφάρμοστη και για να μη λένε ότι δεν έχουμε εποικοδομητικές προτάσεις.

Αφού έχουν χάσει 16 νησιά, δεν έγινε και τίποτα να χάσουν και κάτι ψιλοεδάφη ακόμη, μιας και δεν δικαώνονται ιστορικά οι Τούρκοι που διαπραγματεύτηκαν τη Λωζάννη.

Πιο συγκεκριμένα θα γίνουν οι εξής ελάσσονος σημασίας αλλαγές στο χάρτη: Στην Ελλάδα παραχωρούντατ α νησιά Ίμβρος και Τένεδος και η Ανατολική Θράκη μέχρι τη γραμμή της Τσατάλτζας κοντά στηνΚωνσταντινούπολη.

Η περιοχή της Σμύρνης μένει υπό την ονομαστική επικυριαρχία του Σουλτάνου Ερντογάν αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα Αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και η προσάρτησή της στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια θα κριθεί με δημοψήφισμα.

Ότι κι αν βγάλει το δημοψήφισμα, θα κινηθούμε στη λογική “ΝΑΙ” στην προσάρτηση.

Το άρθρο 26 της Συνθήκης ορίζει ότι αν οι οθωμανικές αρχές δεν συναινούν στην εφαρμογή της, εκπίπτουν από την κυριαρχία τους στην Κωνσταντινούπολη, την οποία μπορεί να καταλάβει η Ελλάδα, αν έχει διακοπή το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου για αγώνα της Εθνικής.

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι η Συνθήκη δεν επικυρώθηκε από κανένα συμμαχικό κοινοβούλιο, ούτε καν από το ελληνικό. Αν είχε μπει στην Ολομέλεια ως προαπαιτούμενο Μνημονίου  θα ψηφιζόταν σε τρεις ημέρες αδιάβαστη.