Με ποσοστό 45%, η Ελλάδα είναι, με διαφορά, η χώρα όπου τα παιδιά στερούνται βασικών αγαθών και υπηρεσιών, στην ΕΕ-14.

Το ποσοστό αυτό, είναι σχεδόν διπλάσιο από εκείνο που παρουσιάζει η αμέσως επόμενη σε υλική αποστέρηση χώρα (ΕΕ-14), η Ιταλία (24,6%)

Τη δραματική επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης των παιδιών στην Ελλάδα, καταδεικνύουν τα στοιχεία της έκθεσης που έδωσε στη δημοσιότητα η UNICEF.

Στην έκθεση, αξιοποιούνται στοιχεία των πιο πρόσφατων ερευνών της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat (2009-2015). Το πιο χαρακτηριστικό σημείο αποτελεί η καταγραφή μισού εκατομμυρίου παιδιών στην Ελλάδα, που ζουν σε φτωχές οικογένειες, διαχρονικά από το 2009 έως το 2014, με βάση το δείκτη της σχετικής φτώχειας.

Ωστόσο, λαμβάνοντας υπ’όψιν ένα διαχρονικά σταθερό όριο φτώχειας, από το 2007, παρατηρείται μια δραματική αύξηση της παιδικής φτώχειας από το 22,6% το 2008, στο 55,1% το 2014.

Σε σχέση με τις 14 παλαιότερες χώρες της ΕΕ, η Ελλάδα καταγράφει το τρίτο μεγαλύτερο ποσοστό παιδικής φτώχειας (26,6%), μετά από την Ισπανία (29,6%) και την Ιταλία (26,8%). Το μικρότερο ποσοστό, στην ΕΕ-14 καταγράφουν οι σκανδιναβικές χώρες, Φιλανδία (10%), Δανία (10,4%), Σουηδία (12,9%). Επιπλέον, το 2015, σχεδόν ένα στα δύο παιδιά ζούσαν σε συνθήκες υλικής αποστέρησης. Με ποσοστό 45%, η Ελλάδα είναι, με διαφορά, η χώρα όπου τα παιδιά στερούνται βασικών αγαθών και υπηρεσιών, στην ΕΕ-14. Το ποσοστό αυτό, είναι σχεδόν διπλάσιο από εκείνο που παρουσιάζει η αμέσως επόμενη σε υλική αποστέρηση χώρα (ΕΕ-14), η Ιταλία (24,6%). Επίσης χαρακτηριστικό, το ότι οι σκανδιναβικές χώρες και η Ολλανδία εμφανίζουν μονοψήφια ποσοστά στο πεδίο αυτό. Η δυσμενής κατάσταση των παιδιών στην Ελλάδα επιβεβαιώνεται και από το ποσοστό των παιδιών που ζουν σε συνθήκες φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, που από το 2013 έως το 2015 είναι σταθερά πάνω από το 35%.

“Την περίοδο της κρίσης πλήττεται περισσότερο η ευημερία των οικογενειών με παιδιά, σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό της χώρας. Και είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι η αντιμετώπιση της παιδικής φτώχειας είναι η βοήθεια των φτωχών οικογενειών”, σχολίασε παρουσιάζοντας την έκθεση ο καθηγητής Κοινωνικής Πολιτικής, Χρήστος Παπαθεοδώρου.
Όπως αναφέρεται στα συμπεράσματα της έκθεσης, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη σχεδιασμού και εφαρμογής κατάλληλων πολιτικών για την υποστήριξη και ενίσχυση των οικογενειών με παιδιά, ενώ θεωρείται σημαντική η στήριξή τους μέσω ενός κατάλληλου μείγματος παροχών (σε είδος και χρήμα) και ρυθμίσεων, όπως πχ. γονικές άδειες ή διευκολύνσεις για την εναρμόνιση του εργασιακού και οικογενειακού βίου.

“Είναι συνολική ευθύνη της Πολιτείας να παρέχει ίσες ευκαιρίες στα παιδιά να αναπτυχθούν”, κατέληξε ο κ. Παπαθεοδώρου.

(Η έρευνα και η έκθεση εκπονήθηκε για λογαριασμό της Ελληνικής Επιτροπής της UNICEF, από τον καθηγητή Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου, Χρήστο Παπαθεοδώρου και τον διδάκτορα κοινωνικής πολιτικής, Στέφανο Παπαναστασίου).