Μετά από πολλά χρόνια δισκογραφικής απουσίας, ο Σταύρος Ξαρχάκος επιστρέφει.

Και ασφαλώς  δεν είναι τυχαία η χρονική στιγμή που κυκλοφορεί ο νέος του δίσκος «7 Ελεγείες και Σάτιρες» – έργο για πιάνο και φωνή, για επτά καινούργια τραγούδια που ο ίδιος μελοποίησε σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου, του Θοδωρή Γκόνη και της Λίνας Νικολακοπούλου.

Το πολιτικό «σήμα» που ο συνθέτης διατυπώνει στο συνοδευτικό σημείωμα του στο δίσκο αλλά και διατρέχει ως θεματική τους στίχους των επτά νέων του τραγουδιών, είναι ευκρινές και σημαντικό. Ιδιαίτερη αξία έχει κι η επιλογή του, επίσης, να ερμηνεύσει ο ίδιος αυτά τα τραγούδια.

Το συνοδευτικό σημείωμα του Ξαρχάκου: Πολιτικές τερατογεννέσεις και  πρωτοφανές πνευματικό ἒλλειμμα.

«Θεωρῶ ὅτι ὁ κάθε τόπος ἒχει τό δικό του “Τσερνόμπιλ”.. Τρέμω μέ τήν ἰδέα ἑνός ἐφιαλτικοῦ σχεδίου ἀφανισμοῦ τῆς πολιτιστικῆς κοινότητας τῶν ἐθνῶν.. Στή χώρα μας συνέβη πρίν κάποια χρόνια. Ἒτσι μεταλλάχθηκε ὁ πολιτισμικός ἱστός τῆς χώρας καί τό pH τῆς κοινωνίας. Ἒκτοτε ἀκολούθησαν πολιτικές τερατογεννέσεις. Τελευταῖα ἀσχολοῦνται μαζοχιστικά μέ τό πρωτογενές πλεόνασμα. Κανέναν δέν ἒχω ἀκούσει νά ψελλίζει ἒστω καί μιά λέξη γιά τό πρωτοφανές πνευματικό ἒλλειμμα. Μιά τηλεορασόπληκτη κοινωνία «ἐπιβιώνει πνευματικά» χωρίς νά ἒχει καταλάβει ὅτι ἒχει μεταμορφωθεῖ σέ ζόμπι. Κάποτε ὁ ἱστορικός τοῦ μέλλοντος γιά νά ἀναγνωρίσει τήν ἰδιοσυγκρασία τοῦ λαοῦ μας θά πρέπει νά ἀνατρέξει στίς μετρήσεις τηλεθέασης.  Καί τά παιδιά; Ἄφρονες Ἕλληνες, παράφρονες πολιτικοί, δέν ἀφουγκράζεστε τήν ἀγωνία καί τήν ὀργή τους; Καί ὅλα αὐτά ἐν ὀνόματι μιᾶς ἐπικίνδυνης οὐτοπίας: τῆς ἐξουσίας, ὅποιας ἐξουσίας. Νά τή χαίρεστε. Ὃμως: ἡ πολιτική εἶναι ἓρμαιο τοῦ χρόνου. Ἡ δημιουργική τέχνη εἶναι ἄχρονη. Kαί γιά νά τελειώνουμε: ὁ Παπανδρέου πέθανε, ὁ Βαμβακάρης ζεῖ.

Σταῦρος Ξαρχάκος».

Ο δίσκος κυκλοφορεί από τη Μικρή Άρκτο. Την ερμηνεία των τραγουδιών από τον ίδιο τον Ξαρχάκο συνοδεύει στο πιάνο ο Νεοκλής Νεοφυτίδης. Την έκδοση κοσμούν έργα του ζωγράφου Γιώργου Ρόρρη, ο οποίος τα παραχώρησε ευγενικά.