Η δραστική μείωση του λειτουργικού κόστους σε καταστήματα και προσωπικό είναι η πρώτη προτεραιότητα στην επικαιροποιημένη στρατηγική των ελληνικών τραπεζών.

Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες ετοιμάζουν νέα μείωση των εργαζομένων, από το πρώτο εξάμηνο του 2018, απόφαση που θα γίνει πράξεις με πιο δραστικού χαρακτήρα λύσεις και όχι με τα γνωστά προγράμματα εθελουσίας εξόδου.

Άλλωστε είναι κοινό μυστικό ότι οι Τράπεζες (αυτό)υποβάλλονται σε άτυπα stress tests τα οποία και καθοδηγούν τη βραχυπρόθεσμη και μεσοπρόθεσμη στρατηγική τους. Και είναι προφανές ότι η ανάλυση έδειξε ότι η μείωση των καταστημάτων, αλλά και του προσωπικού είναι προϋπόθεση της βιωσιμότητας τους.

Η κερδοφορία κρίνεται εν πολλοίς από τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ένα πολυσύνθετο πρόβλημα στο οποίο δεν θα δοθεί οριστική λύση, οπότε οι Τράπεζες μειώνουν τα λειτουργικά τους.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι εντός της επόμενης διετίας το προσωπικό των τραπεζών αναμένεται να μειωθεί κατά 3.500-4.000 άτομα, με απώτερο στόχο την αποχώρηση 10.000 υπαλλήλων έως το 2020.

Όλη η ουσία έγκειται  στους τρόπους αποχώρησης. Τα παχυλά πακέτα  ανήκουν στο παρελθόν, τα νέα θα είναι προσαρμοσμένοι στην οικονομική πραγματικότητα, η οποία δείχνει χρόνο με τον χρόνο συρρίκνωση των τραπεζικών   εργασιών, καθώς η οικονομία δεν επιδεικνύει δυναμικούς ρυθμούς ανάπτυξης και η πλειοψηφία των συναλλαγών γίνεται πλέον ηλεκτρονικά».

Ουσιαστικά, η περαιτέρω μείωση του προσωπικού εκτιμάται ότι θα γίνει με «μικρά χρηματικά πακέτα» -έμμεση εθελουσία- τα οποία θα μπορεί να αντέξει ο προϋπολογισμός της τράπεζας, καθώς τα ασφαλιστικά ταμεία δεν μπορούν να στηρίξουν περαιτε΄ρωτα «παχυλά» πακέτα εθελουσίας εξόδου που εφαρμόσθηκαν από τις ελληνικές τράπεζες τα τελευταία χρόνια.

Πίεση για περαιτέρω μείωση των εργαζομένων αλλά και συρρίκνωση του δικτύου δέχονται οι διοικήσεις των τραπεζών και από τα ξένα funds που έχουν τοποθετηθεί στο μετοχικό τους κεφάλαιο.

Οι πληροφορίες του Euro2day.gr αναφέρουν ότι η πίεση των μετόχων σε συνδυασμό με την ενίσχυση της κερδοφορίας -η οποία υπό την δεδομένη κατάσταση των τραπεζών και της πραγματικής οικονομίας είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη δραστική μείωση του λειτουργικού κόστους- φέρνουν μπροστά τις αποφάσεις για μείωση του προσωπικού, αλλά αυτή τη φορά με μικρό κόστος και σε ορισμένες περιπτώσεις με απολύσεις, εφόσον το προσωπικό βρεθεί χωρίς –ή με σαφώς περιορισμένο σε σχέση με το παρελθόν- εργασιακό αντικείμενο.

Οι Τράπεζες θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν οικονομίες κλίμακας και είναι σαφές ότι κάποιες χιλιάδες εργαζομένων θα περισσεύουν με βάση τις νέες δομές, τα νέα οργανογράμματα και τη νέα χωροταξία των καταστημάτων.

Πρόκειται στην ουσία για ακόμη μία συρρίκνωση αν αναλογιστεί ότι από το 2008 έως σήμερα, το προσωπικό των τραπεζικών ομίλων έχει μειωθεί στα 41.000 από 64.000 άτομα, ενώ τα καταστήματα περιορίσθηκαν στα 2.000 από  4.000 (τάξη μεγέθους)

Έρχονται απολύσεις λοιπόν στις Τράπεζες, αν δεν γίνει κάτι θεαματικά θετικό στην οικονομία. Και όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η κουβέντα θα στραφεί στο ύψος των αποζημιώσεων…