Είχαμε προαναγγείλει την εξέλιξη της συζήτησης στη Βουλή. Λέγαμε χαρακτηριστικά: “Η συζήτηση θα είναι ένα αναμάσημα όσων στοιχείων της δικογραφίας έχουν δει το φως της δημοσιότητας, η Κυβέρνηση θα προσπαθήσει να κατηγορήσει συλλήβδην αλλά και να εξατομικεύσει τα πυρά της, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση θα προσπαθήσει να αποφύγει το ρόλο του απολογούμενου και θα προσπαθήσει να αντεπιτεθεί πολιτικά”…

Η αλήθεια είναι πως ο Πρωθυπουργός ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός και φρόντιζε να τονίζει πως δεν υπάρχουν κατηγορούμενοι, αλλά “φερόμενοι ως εμπλεκόμενοι”.

Ο προσεκτικός τηλεθεατής διέκρινε μια απόσταση από άλλες ομιλίες του Πρωθυπουργού στις οποίες ήταν λάβρος κατά της διαφθοράς και κατηγορούσε ανοικτά και ονομαστικά. Χτες περιορίστηκε στην έλλειψη ανάληψης πολιτικής ευθύνης, κάτι που όπως τόνισε είχε κάνει με θάρρος ο Κ. Καραμανλής για το Βατοπέδι.

Και αυτό διότι δεν υπάρχουν στοιχεία. Αν αυτά προκύψουν και για ποιους στο μέλλον απομένει να το δούμε. Υπάρχει και η περίπτωση να προκύψουν ενδείξεις για άλλα πρόσωπα και σε κάθε περίπτωση να προκύψει εμπλοκή ατόμων, που δεν θα διευκολύνει καθόλου την επικοινωνιακή αντεπίθεση της Κυβέρνησης.

Όλα αυτά είναι εικασίες ασφαλώς, αλλά προς το παρόν “άνθρακες ο θησαυρός”.

Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που ακολουθήθηκε μια διαδικασία που φαίνεται τουλάχιστον προβληματική. Όχι γιατί έχει τυπικά προβλήματα, αλλά γιατί προσκρούει στην ουσία των καταγγελομένων αδικημάτων.

Η λογική εξέλιξη θα είναι η Κυβέρνηση να προσπαθήσει να απαγκιστρωθεί επικοινωνιακά από την υπόθεση, διότι με τα τωρινά δεδομένα, φαίνεται πως μόνο να χάσει έχει.

Διότι όπως φαίνεται δημιούργησε ένα μέτωπο εναντίον της, το οποίο δύσκολα με άλλη αφορμή θα είχε τόσο μεγάλη συνοχή, αλλά και συνέπεια.

Περαιτέρω, είναι φανερό πως υπάρχουν άνθρωποι παντελώς άσχετοι με την υπόθεση, που δεν φέρουν καμία ευθύνη, ούτε καν πολιτική, ούτε καν παραλείψεων.

Εκτός κι αν υπάρχει έστω ένας που να πείστηκε  πως ο κ. Πικραμμένος μέσα σε 35 μέρες Πρωθυπουργίας έκανε όλα όσα του καταλογίζουν.

Και το παράπονό του ήταν πως αυτό αφορά την εποχή που ήταν εν ενεργεία δικαστικός. Μια καριέρα δεκαετιών στο Δικαστικό Σώμα άψογη, κατά την οποία δεν είχε ακουστεί τίποτα ούτε ως υπονοούμενο για αυτόν, έρχεται να “αμαυρωθεί”, τουλάχιστον ως φήμη.

Κι όμως η πολιτική ζωή χρειάζεται περισσότερους Πικραμμένους και λιγότερους επαγγελματίες πολιτικούς.

Η όλη ιστορία είναι ακόμη στην αρχή ειπώθηκε πολλάκις χθες. Αλλά ίσως να είναι κοντά και στο τέλος της. Τουλάχιστον ως πρώτο θέμα στην εγχώρια πολιτική ατζέντα.