«Ξυρίζει, ανάβει, γράφει κι απλουστεύει τη ζωή» έλεγε μια παλιά διαφήμιση για τα ξυραφάκια, τους αναπτήρες και τα στιλό Bic. Στην πραγματικότητα χρονολογικά η σειρά πήγε ανάποδα. Πρώτα έγραψε, ύστερα άναψε και τέλος ξύρισε.

Σαν τον Πολ Πολάκη: πρώτα έγραψε τις δηλώσεις με τις οποίες άναψε φωτιές καθολικές, που στη συνέχεια ανασκευάστηαν ως τρος το ρήμα και στο τέλος βγήκε να ξυρίσει τα ρετάλια του συστήματος,  που αντιτίθενται με μανία, άνευ λόγου και χωρίς αιδώ σε αυτήν την υπέροχη Κυβέρνηση.

Αλλά το κυριότερο είναι πως ο Πολ  απλουστεύει τη ζωή: επιχειρήματα απλοϊκά αλλά σατανικά. Βάθος πολιτικής σκέψης, ευφυούς ανάλυσης και κυρίως ανάγνωση μιας  πραγματικότητας που διαμορφώνεται μόνο στα κομματικά γραφεία.

Πρώτα θόλωσε τα μνημόνια, μετά τα μαύρισε να μην τα βλέπουμε και στο τέλος τα εφάρμοσε.

Aυτός όμως είναι ο μόνος τρόπος που ο Πολ βλέπει την πολιτική: ένα καθημερινό “καντήλι” στους αντιπάλους, που βέβαια δεν φτάνει να είναι αντίπαλοι, οφείλουν να γίνουν ορκισμένοι εχθροί.

Αλλά γιατί τόση κάψα να μας πείσει πως όλα πήγαν τέλεια την αποφράδα 23η Ιουλίου;

Μήπως έχει πάρει κι αυτός μηνύματα για έξοδο από την Κυβέρνηση, μετά την έξοδο από τα Μνημόνια;

Έχει αναλάβει εργολαβικά να σώσει την Κυβέρνηση;

Γιατί πλακώνεται με την ΠΟΕΔΗΝ;

Που είναι οι αποκαλύψεις που μας έχει τάξει πολλές φορές στο χώρο της Υγείας;

Η περιβόητη κάθαρση;

Τέλος πάντως ψιλά γράμματα είναι όλα αυτά. Αυτό που πρέπει να συγκρατήσουμε είναι πως ο Πολ δε μασάει, πως τα βάζει με όλους και όλα κάτω από όλες τις περιστάσεις.

Και το νου σας τώρα που θα πάτε διακοπές, μην αρχίσετε να σκοτώνεστε σε τροχαία δυστυχήματα.

Όλοι θα καταλάβουμε πως το κάνετε για να πέσει η Κυβέρνηση.