Άλλος έχει το όνομα και άλλοι τη χάρη.

Το επώνυμο του Πρωθυπουργού των Σκοπίων παραπέμπει στον βιρτουόζο της μπάλας Κροάτη Βέλιμιρ Ζάετς, ηγέτη του ΠΑΟ στα ΄80ς.

Το Σκοπιανό στέκεται αφορμή να ξετυλίξουν το ταλέντο τους μεγάλοι εγχώριοι παικταράδες, μπαλαδόροι από κούνια: με άλλο κόμμα εξελέγησαν, με άλλους το έριξαν στο πολιτικό φλερτ, άλλα για άλλα ψηφίζουν.

Και είναι Ζάετς, γιατί δε σκύβουν το κεφάλι να δουν τη μπάλα.

Κοιτάνε όλο το γήπεδο όταν έχουν τη μπάλα στα πόδια και όλες τις επιλογές που ανοίγονται.

Μιλάμε για μεγάλα ταλέντα, καριερίστες, που παίζουν πάντα για την εκάστοτε φανέλα.

Και με τη δημοσιότητα έχουν εξάρτηση, ενώ έλκονται ισχυρά από την εκάστοτε εξουσία .

Το καλύτερο όμως είναι πως δεν μπορούν να διανοηθούν εαυτούς εκτός γηπέδου, στον πάγκο ή την εξέδρα.

Ενδεκαδάτοι παίκτες, γεννημένοι ηγέτες, αλλάζουν τον ρου της ιστορίας, νιώθοντας το ιστορικό βάρος σε κάθε τους κίνηση.

Προσπαθούν να καταπολεμήσουν και το άγχος που προκύπτει από την ανάγκη να βρίσκονται κάθε φορά στη “σωστή” πλευρά.

Αλλά και λάθος να αποδειχτεί πως κάνουν είναι διατεθειμένοι να το διορθώσουν.

Σε κάποια επόμενη φάση, σε κάποιο “στημένο”, φάουλ ή κόρνερ, θα αναζητήσουν ακόμη μια ευκαιρία.