Δια της εις άτοπον απαγωγής θα βγει ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Είναι η γνωστή αγαπημένη μέθοδος των ρετιρέ του Μαξίμου, εκεί που μηχανεύονται πολλά και διάφορα.

Μόλις αντελήφθησαν πως δεν έχει κανείς απαχθεί από κακοποιούς, μελέτησαν ενδελεχώς τη συλλογιστική μέθοδο κατά την οποία αποδεικνύεται η αλήθεια μιας πρότασης με βάση το γεγονός ότι η αντίθετή της είναι ψευδής ή λανθασμένη.

Επηρεασμένοι από τον Αριστοτέλη και τον Ευκλείδη,  βρήκαν το ρεζουμέ των πλατωνικών διαλόγων και των αντινομιών του Καντ.

“Έχετε τάξει τη θέση του ΠτΔ, στο ΚινΑλ!”

Βγαίνουν οι της Πειραιώς θορυβημένοι και ξεκαθαρίζουν πως δεν θα προτείνουν ούτε Ε. Βενιζέλο, ούτε Κ. Σημίτη.

Το τρολάρισμα μπορεί να συνεχιστεί;

“Έχετε τάξει τη θέση του ΠτΔ, στο Ποτάμι”.

Να χρειαστεί δήλωση που να λέει πως ούτε ο Σ. Θεοδωράκης, ούτε ο Σ. Λυκούδης ούτε ο κύριος Μαυρωτάς θα είναι οι εκλεκτοί της ΝΔ.

Μπορεί να πάει και πολύ παρακάτω:

“Έχετε τάξει τη θέση του ΠτΔ, στο ΚΚΕ”.

Με θάρρος, τόλμη και παρρησία θα βγει η ΝΔ να πει πως ούτε στην κυρία Παπαρήγα, ούτε στη Λιάνα Κανέλλη θα δώσουν το χρίσμα.

Με τον ίδιο τρόπο θα αποκλειστούν ο Βασίλης Λεβέντης, οι Οικολόγοι Πράσινοι και όλα τα αποσυρμένα στελέχη μέχρι να φθάσουμε στο δίπολο που επιδιώκει το Μαξίμου: Θεόδωρος Πάγκαλος ή Προκόπης Παυλόπουλος.

Οπότε εκεί η οριστική απάντηση είναι περίπου δεδομένη.

Και για όσους ίσως δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία, ο Πρωθυπουργός άφησε να εννοηθεί όχι τόσο πως το σενάριο της δεξιάς παρένθεσης παίζει πολύ στη στρατηγική του, όσο η βεβαιότητα πως ακόμη κι αν χάσει τις εκλογές θα κάνει come back, όχι σαν της Άντζελας Δημητρίου, αλλά για ακόμη μια τετραετία, για ακόμη καλύτερες μέρες.

Κι όταν φτιάχνουν οι μέρες, φτιάχνουν και οι (χίλιες και μία) νύχτες.

Αλλά ως τότε έπονται μάχες, οι οποίες και ευνοούν τους συνασπισμούς δυνάμεων.

Φτάνει η σημαία τους να έχει τη διάθεση να βάλει πολλούς κάτω από τις φτερούγες της.