Η ουσία ως προς τις επικείμενες δημοτικές εκλογές, η οποία σε μεγάλο βαθμό δεν έχει εμπεδωθεί από τους ψηφοφόρους είναι πως κυρίως ΔΕΝ εκλέγεται Δήμαρχος, αλλά Δημοτικό Συμβούλιο !!!

Αυτό είναι το ΚΛΕΙΔΙ της ανακατανομής των συσχετισμών και της επιβεβλημένης μετεκλογικής διαπραγμάτευσης στην οικοδόμηση μιας κουλτούρας συνεργασιών και (βεβαίως, βεβαίως) της εξισορρόπησης συμφερόντων (ή μοιράσματος της πίτας των δημοτικών έργων, αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα ωμά).

Και δεν εννοούμε κατ΄ανάγκη διαπλοκή: το μεταμνημονιακό τοπίο όταν γίνει πραγματικότητα, θα έχει πρώτο του μέλημα την κίνηση της οικονομίας και ιδίως των τοπικών αγορών, μέσω της στήριξης των τοπικών επιχειρήσεων.

Η επανάπαυση σε μια τεχνητή … “αυτοδυναμία” (ελέω εκλογικού πλειοψηφικού νόμου) που περνά τα πάντα ερήμην των υπολοίπων θα πάρει τέλος.

Όλοι πρέπει να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα που επιβάλλουν συνεργασίες για το κάθε θέμα.

Αυτό πρόκειται νομοτελειακά να συμβεί στην τεράστια πλειοψηφία των περιπτώσεων.

Δεν θα υπάρχει αυτοδυναμία για τον συνδυασμό του δημάρχου στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο, εκτός αν ο συνδυασμός σαρώσει από τον πρώτο γύρο με άνω του 50% και έχει και Δήμαρχο και πλειοψηφία συμβούλων.

Υπάρχει και ακόμη μία περίπτωση: για να επιτευχθεί η αναγκαία (;) αυτοδυναμία και να μη χρειάζονται κάποιοι ψήφοι της αντιπολίτευσης για να προχωρήσουν τα ζητήματα.

Ποιο θα είναι αυτό;

Η …αυθόρμητη (είτε μετά κινήτρων) προσχώρηση κάποιων δημοτικών συμβούλων (από ένας μέχρι όσοι απατούνται για την απόλυτη πλειοψηφία) που έχουν εκλεγεί με άλλους συνδυασμούς στον νικητήριο συνδυασμό.

Μεταγραφές. Όπως στο ποδόσφαιρο. Αεροδρομίου αλλά και των απαραίτητων εργατών. Των παικτών που παίζουν για τη φανέλα, βασικά τη δική τους.

Η απλή αναλογική θα δοκιμαστεί και θα δοκιμάσει.

Γιατί η Ελλάδα είναι μικρή χώρα και όλοι γνωριζόμαστε.

Υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι και Δήμαρχοι είναι και κάποιοι άνθρωποι καλών προθέσεων και με καλή έξωθεν μαρτυρία, υπερτερούν όμως οι λύκοι, τα όρνια και η πετυχημένη διασταύρωση αυτών, τα …λυκόρνια.

Ποιους τελικά θα κάνουμε «μάγκες», εξαρτάται από τη δική μας ψήφο, στην οποία πρέπει να δώσουμε και την ανάλογη αξία.

Διότι πέρα από τα λυκόρνια, οι στρατιές των άεργων και με απεριόριστο διαθέσιμο ελεύθερο χρόνο υποψηφίων, ίσως να μην είναι η καλύτερη επιλογή.

Και μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο, υπάρχουν και αγωνίζονται και άνθρωποι ιδεολόγοι, με αγνά κίνητρα προσφοράς, στους οποίους ευχόμαστε να μην γίνουν άλλοθι ή οι ‘”χρήσιμοι ηλίθιοι”…

Αυτά και καλό βόλι σε όσους τελικά δεν πάνε μόνο για μπάνιο σε τρεις Κυριακές από σήμερα.