Οι σφυγμομετρήσεις, οι δημοσκοπήσεις, τα γκάλοπ, κρατούν σταθερά ομήρους το πολιτικό προσωπικό της χώρας.

Κάθε απόφαση ή μεταρρύθμιση οφείλει να έχει την “επιστημονική” βούλα των ερευνών.

Κανείς δεν τις μελετά, κάποιοι τις κρυφοκοιτάζουν, όλοι διαβάζουν τους τίτλους στα ενημερωτικά sites.

Πήρε η υποψήφια Πρόεδρος το χρίσμα και από την κοινή γνώμη;

Απόλυτη πλειοψηφία, πάνω από 50%, τέλος!

Διψήφιες διαφορές, δημοτικότητες πολιτικών αρχηγών, όλα καλά, πάμε παρακάτω.

Η φωτογραφία της στιγμής είναι καλή, η ακτινογραφία το ίδιο, το υπερηχογράφημα ομοίως.

Γιατί αφού τίποτα δεν έχει αλλάξει επί της ουσίας, δηλαδή στο πεδίο της οικονομίας και της παραγωγής;

Οι ερμηνείες είναι που διαφέρουν και κάνουν και τη διαφορά.

Η κατάσταση στη χώρα συνοψίζεται στο “προσεχώς καλύτερα” (ίσως). Θέλει ελπίδα η ζωή, ποιος πίστευε ότι θα έτρωγε δέκα χρόνια κρίσης στο κεφάλι, όπως έλεγαν το 2010 ανεξάρτητοι αναλυτές;

Και γιατί να είναι αρνητική η κοινή γνώμη στην επιλογή της κυρίας Σακελλαροπούλου;

Ένα πρόσωπο άφθαρτο, μη κομματικό, μη ταυτισμένο με κόμμα εξουσίας.

Και πως να είναι δημοφιλέστερος ο κύριος Τσίπρας από τον κύριο Μητσοτάκη;

Ο ένας κυβερνά ένα εξάμηνο και ο άλλος φέρει τη φθορά τεσσάρων και πλέον ετών στην εξουσία, τα περισσότερα με Μνημόνια (στην αρχή και στο τέλος δεν είχαμε).

Και πως να έχει ψαλιδίσει τη διαφορά η αξιωματική αντιπολίτευση μέσα σε ένα εξάμηνο;

Μόνο επικοινωνιακή αξία λοιπόν και μάλιστα πρόσκαιρη έχουν οι δημοσκοπήσεις.

Η πραγματικότητα είναι που θα καθορίσει το μέλλον. Και οι προσδοκίες.

Αν είναι μεγάλες.

Και κυρίως αν θα διαψευσθούν.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της Κυβέρνησης είναι πως η κοινή γνώμη δεν αναμένει ανατροπές, ρήξεις, δεν την εξέλεξε για να φέρει τα πάνω κάτω, αλλά για να διαχειριστεί τα υπαρκτά προβλήματα. Και να λύσει κάποια, όχι όλα.

Η εποχή των “μάγων” πέρασε.

Είναι μια Κυβέρνηση χαμηλών προσδοκιών, αν σκεφτεί κανείς τι συζητούσαμε στο πρώτο εξάμηνο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

Και είναι νωρίς για ελέγχους προόδου. Αυτά κατά τον Μάιο-Ιούνιο, μετά τις επώνυμες κακοκαιρίες, περί τον ένα χρόνο διακυβέρνησης.

Τότε μπορεί να γίνει αξιολόγηση των πεπραγμένων ανά τομέα, μια σοβαρή κριτική, μια αποτίμηση των αποτελεσμάτων.

Ως τότε, οι δημοσκοπήσεις να ΄ναι καλά (και καλές)…