Και μετά την καραντίνα, τι, που,πως και κυρίως πότε;

Καταρχάς ουδείς ξέρει το πότε. Αν δεν μηδενιστούν τα κρούσματα για μια σειρά ημερών, δεν πρόκειται να γίνει καμία κίνηση.

Θα τελειώσει αργά ή γρήγορα (σταδιακά, με πλήρη ασφάλεια και με τις δραστηριότητες οικονομικού χαρακτήρα να προηγούνται το πιθανότερο σενάριο) και μετά αρχίζουν τα διλήμματα και τα ερωτήματα.

Θα ξεχυθούμε στις πλατείες, τα καφέ, τα μπαρ, τις παραλίες “δίχως αύριο”;

Δύσκολο να συμβεί, τουλάχιστον όχι αμέσως και μάλλον όχι για τις ηλικίες άνω των 35. Οι millenials είναι άτακτοι ούτως ή άλλως…

Τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης θα κρατήσουν καιρό, ιδίως για τους ηλικιωμένους.

Κλειδί των μετακορωνέικων εξελίξεων τα σχολεία. Αν αληθεύει η εντονότατη φήμη πως πάνε για Σεπτέμβριο ουσιαστικά για εκατομμύρια μαθητές, σπουδαστές και εκπαιδευτικούς η χρονιά έληξε.

Και με σχολεία και ΑΕΙ κλειστά, δεν υπάρχει καμία επιστροφή στην πραγματικότητα.

Θα μετράμε πληγές, χαμένα εισοδήματα και κέρδη;

Αυτό θα συμβεί τους επόμενους πολλούς μήνες. Στην Ισπανία άνοιξαν τα εργοστάσια, παρά το γεγονός πως η πανδημία έχει εξελιχθεί στο “βγήκε ο χάρος παγανιά”. Ο μετριασμός των οικονομικών συνεπειών είναι πρώτο στην ατζέντα πλέον, τώρα που ο υγειονομικός μηχανισμός, αλλά και ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας “ρολάρει”.

Εκλογές στον ορίζοντα;

Η φιλολογία υπάρχει και στηρίζεται στο γεγονός πως πλέον η Κυβέρνηση έχει να διαχειριστεί την κρίση του covid-19, άρα οι δεσμεύσεις με τις οποίες εξελέγη (ανάπτυξη-απασχόληση-επενδύσεις) έχουν πάει για τσάι.

Δύσκολο να συμβεί (γιατί θα είναι και διπλές) κανείς όμως δεν μπορεί να τις αποκλείσει. Είναι μεγάλο το δέλεαρ να δει κανείς στην κάλπη την αποδοχή των δημοσκοπήσεων. Το ερώτημα είναι αν ο Κ. Μητσοτάκης, κάνει ότι και ο Α. Τσίπρας το 2015, με τη διαφορά πως η κοινοβουλευτική του ομάδα είναι συμπαγής.

Διακοπές και βλέπουμε

Με τη χώρα να έχει μπει σε safe mode, αν δε συμβεί κάτι εντυπωσιακό τις πρώτες μέρες του Μαΐου, η κατάσταση θα πάει ραντεβού τον Σεπτέμβρη.

Μετά από 10 χρόνια Μνημόνια, κανείς δε φαίνεται να τρελαίνεται για τα εισοδήματα που θα χάσει, για τα κέρδη που θα γίνουν ζημιές και το σφίξιμο στο ζωνάρι.

“Την υγειά μας να έχουμε και όλα τα άλλα φτιάχνονται”, είναι το μότο που διαπερνά την ελληνική κοινωνία.

Παρατεταμένα μέτρα

Στη λογική αυτή τα μέτρα φαίνονται πως θα παραταθούν κι άλλο, πως ούτε η 27/4, ίσως ακόμη ούτε 1οη ούτε η 17η Μαΐου θα σημάνουν κάτι. Παίζουμε αμυντικά και θα συνεχίσουμε με την ίδια φιλοσοφία μέχρι τέλους.