Από πολλούς κατά καιρούς έχει επισημανθεί το πρόβλημα των παλιών εγκαταλελειμμένων κτηρίων, ιδιαίτερα μέσα τον αστικό ιστό.

Για τα χωριά ας μη το συζητήσουμε καν, καθώς πολλές φορές είναι περισσότερα τα ρημάδια από τα λειτουργικά σπίτια.

Δεν υπάρχει πόλη χωρίς δεκάδες σπίτια ετοιμόρροπα, που κενά και με τη πάροδο των ετών μετατρέπονται σε θανάσιμες παγίδες, για τους άτυχους που θα περάσουν από εκεί τη λάθος στιγμή.

Όπως δυστυχώς συνέβη στην Κλαίρη και στο Άρη στη Σάμο. Τα δύο παιδιά που δε γύρισαν από το σχολείο γιατί κανείς δεν ασχολήθηκε σοβαρά με το πρόβλημα.

Ας μην τους ξεχάσουμε. Ας τιμήσουμε τη μνήμη τους κατεδαφίζοντας κάθε σπίτι που μπορεί να πέσει με μια μεγάλη μπόρα ή ένα σεισμό.

Να γκρεμίσουμε όλα τα ερείπια. Ας είναι και νεοκλασικά και κλασικά και τα άλλα με τη “ρίγανη” και τα άλλα drugs που διακινούνται εντός τους.

Λίγο με την προγονοπληξία έχουμε ένα θέμα. Πολύ ωραία τα νεοκλασικά. Στα νιάτα τους. Τώρα τα περισσότερα είναι έτοιμα να μας πάρουν το κεφάλι.

Και δεν έχει καμία αξία αν καυλάντιζε εκεί ο Γεώργιος ο Α΄, ή σε ποια γωνιά μαστόρεψε το ποίημα ή το μυθιστόρημα ο λογοτέχνης. Και πάλι ερείπια παραμένουν.

Ή να φτιαχτούν όπως πρέπει, να επιδιορθωθούν, να ανακατασκευαστούν ή να γκρεμιστούν.

Η νέα νομοθετική παρέμβαση που βρίσκεται υπό επεξεργασία, λέει “πως όταν υπάρχει αδυναμία του ιδιοκτήτη να αποκαταστήσει το περιουσιακό του στοιχείο θα μπορεί να παρεμβαίνει ο δήμος και με σύμπραξη ιδιωτικής εταιρείας να προχωρά στην υλοποίηση του έργου. Θα ορίζεται το κόστος της παρέμβασης και το χρονικό διάστημα της απόσβεσης από την εκμετάλλευση του ακινήτου. Με την ολοκλήρωσή του το ακίνητο θα επιστρέφει στη διάθεση του ιδιοκτήτη

.Το χρονικό διάστημα που θα απαιτηθεί για να γίνει απόσβεση της επένδυσης θα εξαρτάται προφανώς από τη θέση, την κατάσταση και τη δυνατότητα χρήσης του ακινήτου και μπορεί να κυμαίνεται από 10-30 έτη. Βεβαίως, όπως σημειώνεται, πρέπει να απαντηθούν νομικά ερωτήματα όσον αφορά την προστασία της ιδιοκτησίας των πολιτών”.

Μήπως να μικρύνουμε τη λίστα των διατηρητέων με πιο αυστηρά κριτήρια;

Είναι όλα τόσο μοναδικής αρχιτεκτονικής;

Ένας πέτρινος τοίχος πχ ενός παλιού εργοστασίου κρίνεται διατηρητέος. Τον χρειαζόμαστε τόσο πολύ. Μήπως να τον κάναμε μπάζα;

Αποκλείεται, είπαμε είμαστε προγονόπληκτοι.

Αλλά όσο δεν κάνει σεισμούς δε βαριέσαι, μπορούμε για χρόνια να συζητάμε τα νομικά θέματα που ανακύπτουν

Αλλά έτσι γίνεται καμιά φορά με τα προβλήματα που κρύβουμε κάτω από το χαλί και μετά τα παραπέμπουμε στις καλένδες.

Υπό συνθήκες γίνονται δολοφονικά…