“Αυτή είναι η Ελλάδα” είχε πει κάποτε, πριν δύο δεκαετίες και με άλλη αφορμή (θανατηφόρα και αυτή) ο εκσυγχρονιστής Πρωθυπουργός, με μια έντονη απαξία.

Είκοσι χρόνια μετά, με την πανδημία στα φόρτε της, “σαν κάθε μέρα να πέφτει αεροπλάνο” που είπε και ο λοιμωξιολόγος Λαζανάς, δε φαίνεται να έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Ίσως αν το πολυψάξει κανείς τα πράγματα να είναι χειρότερα.

Η οικονομική κρίση έφερε πίσω και τη συνολική παιδεία μιας ολόκληρης γενιάς, που αδυνατεί να ενστερνιστεί τους κινδύνους από το φονικό ιό. Ενσυναίσθηση μηδέν εις το πηλίκο, κάτω και το άλλο ψηφίο: θέλουν κότερα, ελικόπτερα, θέλουν οικόπεδα, γούστα ακριβά.

Τα πάρτι σε πρώτο πλάνο, τα πάρτι καλά κρατούν και τα νούμερα μοιραία δεν πέφτουν και το άνοιγμα της αγοράς, κάθε μέρα δείχνει πως θα είναι μια πορεία στο άγνωστο.

Γιατί κανείς δεν κάνει στην άκρη τις συνήθειες του.

-Πλήθος πιστών ετοιμάζονται να κοινωνήσουν τα Χριστούγεννα και λογικά θα δούμε ένα περιπολικό έξω από κάθε ενορία.

-Πορείες στην επέτειο της δολοφονίας Γρηγορόπουλου κανονίζονται με την Αστυνομία να λαμβάνει έκτακτα μέτρα

-Με απασχολημένη την Αστυνομία, οι παρτάρες που θα κανονιστούν μέσα στο ΣΚ έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να βρεθούν κάτω από το ραντάρ. Στο φινάλε θα καλέσουν και τον παράξενο γείτονα για να μην τους δώσει. Γιατί μπορούμε να φανταστούμε για κάθε πάρτι που διαβάζουμε πόσα περνούν στο ντούκου και στο δίχως πρόστιμο.

Αυτή είναι η Ελλάδα λοιπόν. Ας αναλογισθούμε τις αρχαίες δόξες και τις βυζαντινές χλιδές, ας μιλήσουμε για τον περιούσιο λαό, τον τετραπέρατο επιχειρηματικά Έλληνα, ας πούμε όλα τα χιλιοειπωμένα για να χαϊδέψουμε τα αυτιά μας.

Για τη θανατηφόρα συγκυρία ας μη μιλήσουμε καλύτερα.

Απλά καλό είναι όλοι να ξέρουν πως οι περισσότεροι δε θα ξεχάσουμε. Κανέναν και τίποτα.

«Ξεύρεις την χώρα που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα, που κοκκινίζ’ η σταφυλή και θάλλει η ελαία; Ω, δεν την αγνοεί κανείς, είναι η γη η ελληνίς» έγραφε ο Άγγελος Βλάχος πριν 100 και βάλε χρόνια;

Ίσως δεν ήξερε πως θα έγραφε ένα από τα πιο διαχρονικά πράγματα, πως θα περιέγραφε μία αναλλοίωτη εις το διηνεκές στην ουσία της πραγματικότητα.