Μία ακόμη επική ιστορία γράφτηκε στο αγγλικό ποδόσφαιρο.

Η Λέστερ, ομάδα επαρχιακή και μέχρι πριν 5 χρόνια “μικρή” κατέκτησε για πρώτη φορά τον αρχαιότερο Θεσμό στο Νησί. Είναι η 44η ομάδα που τον κατακτά. Ένας Θεσμός που αφορά 2-3, άντε 4 ομάδες γίνεται βαρετός για το ευρύ κοινό.

Για να γίνει αυτό χρειάστηκαν πολλά:

-Το έξτρα κίνητρο για να αφιερώσουν το τρόπαιο στον αδικοχαμένο ιδιοκτήτη, τον Ταϊλανδό πρώην Πρόεδρο της ομάδας, Βιτσάι Σριβανταναπραμπά, που βρήκε τραγικό θάνατο στις 28/10/2018 λόγω συντριβής του ελικοπτέρου του, μετά από εντός έδρας ματς με τη Γουέστ Χαμ. Στα ηνία της ομάδας βρίσκεται έκτοτε ο γιος του, άρα η κατάκτηση του τίτλου είχε έντονη συναισθηματική φόρτιση.

-Ένα απόλυτα αμυντικογενές πλάνο του Ρότζερς για να μπλοκάρει τη Τσέλσι. Στα τελευταία λεπτά φορτώνει αμυντικούς πίσω να κρατήσει το 1-0, δίχως κανέναν απολύτως ενδοιασμό.

-Το μπλαζέ υφάκι των παικτών της Τσέλσι που γκάζωσαν μετά το 1-0 αλλά έπεσαν πάνω σε Σμάιχελ και ατυχία.

-Ο πορτιέρο της Τσέλσι κάνει μια συγκλονιστική απόκρουση στο 87΄βγάζοντας σουτ του Μάουντ μέσα από την περιοχή με το αριστερό του χέρι. Ο Κέπα στον κεραυνό του Τίλεμανς βάζει ανάποδο χέρι, ενώ με το δεξί ίσως είχε την ευκαιρία για μια ελάχιστη επαφή με την μπάλα για να μη δεχτεί αυτή τη γκολάρα.

-Χρειάστηκε το VAR για να ακυρώσει το αυτογκόλ του Μόργκαν στο 89΄, ο οποίος από μοιραίος σήκωσε και κούπα, ήταν πρωταγωνιστής και στο πρωτάθλημα το 2016, κρεμάει τα παπούτσια του περήφανος.

-Το ρόλο τους έπαιξαν και οι φίλαθλοι της Λέστερ, που πίστεψαν στην κατάκτηση και μετά το 1-0 δε σταμάτησαν να κάνουν σαματά.

Το μοντέλο της Λέστερ είναι άκρως επιτυχημένο. Αποφασισμένη να μην ανταγωνιστεί σε μπάτζετ τους μεγάλους, κρατά σταθερό κορμό, κάνει 2-3 μεταγραφές κάθε χρόνο και πουλά μόνο έναν από τους πρωταγωνιστές της, έτσι ώστε να έχει τη δυνατότητα να τον αντικαταστήσει με κάποιον τρόπο.

Σμάιχελ και Βάρντι είναι οι σημαίες της ομάδας, ο Τϊλεμανς είναι παικταράς, όπως και ο Μάντισον.

Φανταστείτε τη Λέστερ που είδατε χθες με τον Καντέ, τον Τσίλγουελ (που πήγαν και οι δύο στην Τσέλσι) και τον Μαχρέζ που πήρε η Σίτυ.

Δεν θα ήταν τότε ο Δαβίδ που νικά το Γολιάθ, μιας και όλοι ξέρουν πως η ήττα του φαβορί είναι αυτό που εξιτάρει τους φιλάθλους και κάνει το ποδόσφαιρο, τον βασιλιά των σπορ.

Στην Αγγλία ειδικά, το προϊόν είναι τόσο ποιοτικό και φροντισμένο, το θέαμα τόσο συναρπαστικό, οι τακτικές τόσο εκλεπτυσμένες, που όλα μπορούν αν συμβούν.

Παίζοντας με τους καλύτερους βελτιώνεσαι. Καμιά φορά, αν το θες και πάρα πολύ παίρνεις και καμιά κούπα από τοις μεγάλους…