Η Ντόρα Μπακογιάννη και η Φώφη Γεννηματά συγκλονίζουν με το θάρρος και την αποφασιστικότητά τους.

Αποφασισμένες να παλέψουν με τον καρκίνο και να τον νικήσουν, στέλνουν παράλληλα ένα ηχηρότατο και πανάκριβο μήνυμα σε όλες τις γυναίκες που δοκιμάζονται.

Να μη φοβούνται να μιλήσουν για την ασθένεια τους, να μην τρομάζουν με τα σχόλια του περιγύρου, να μη λιγοψυχήσουν ποτέ.

Τη στιγμή που υπάρχουν άνθρωποι στην Ελλάδα σήμερα, που δε λένε καν τη λέξη “καρκίνος”, αλλά λένε “η κακιά αρρώστια”, “το κακό”, η στάση αυτή από δύο κυρίες της πολιτικής, είναι ανεκτίμητη.

Δύο γυναίκες που υπηρέτησαν υψηλά αξιώματα, που κέρδισαν πολλές φορές τους άντρες μέσα στο προνομιακό τους γήπεδο, αυτό της πολιτικής.

Διότι, μπορεί να είχαν το πλεονέκτημα του ονόματος, είχαν όμως το μειονέκτημα του φύλου.

Κι αν η Ντόρα Μπακογιάννη βρίσκεται χωρίς χαρτοφυλάκιο γιατί η ίδια δε θέλησε να έχει και με τον αδελφό της Πρωθυπουργό είναι απόλυτα λογικό αυτό, δε συμβαίνει το ίδιο με τη Φώφη.

Την οποία πολλοί υποτίμησαν, ειδικά στα χρόνια που βρίσκεται επικεφαλής του ΚινΑλ, η απόσυρσή της από την εσωκομματική διαδικασία ανάδειξης νέου αρχηγού, μοιάζει να άνοιξε τον ασκό του Αιόλου στο πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ.

Και τώρα φάνηκε ανάγλυφα η προσφορά της, στο να κρατήσει ενωμένο ένα κόμμα, το οποίο να βρίσκεται άνετα στη Βουλή με ένα 8% από τα αποδυτήρια, παρά τη μαζική φυγή των ψηφοφόρων προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά τη διήμερη ομοβροντία στήριξης της, μετά το ανθρώπινο κύμα συμπαράστασης, βγήκαν τα μαχαίρια στη Χαριλάου Τρικούπη.

Νέοι κατά παλιών, σημιτικοί έναντι παπανδρεϊκών, βενιζελικοί αμυνόμενοι, ο ΓΑΠ με πρωτοβουλίες αλλά αρχηγός άλλου σχηματισμού, μια ωραία ατμόσφαιρα αντιπάλων που θέλουν να επιβληθούν πάνω στους άλλους.

Την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά τα όμορφα στο χώρο της πολιτικής, η βιωματική διάσταση των προσωπικών ανακοινώσεων τόσο της Ντόρας όσο και της Φώφης είναι αξεπέραστη.

Γιατί υπερβαίνουν τα εφήμερα και δίνουν μια άλλη διάσταση.

Ήταν κατάκτηση και των δύο, το γεγονός πως ο απλός λαός της προσφωνούσε με το μικρό τους όνομα.

Δύο γυναίκες με τις οποίες μπορεί κανείς να διαφωνεί πολιτικά, δεν μπορεί όμως να μην υποκλιθεί στο μεγαλείο τους.

Και να μην τους ευχηθεί ολόψυχα να βγουν νικήτριες, από τις μάχες ζωής που δίνουν.

Έδειξαν μια αξεπέραστη και αδούλωτη ψυχή, έτη φωτός μακριά από τις σκοπιμότητες και τις μικρότητες της πολιτικής.

Την οποία πολιτική εξυψώνουν με το παράδειγμά τους, με τη στάση τους στα πολύ δύσκολα.