Αυτό που λείπει από την εκστρατεία εμβολιασμού είναι η θετικότητα.

Μια θετική καμπάνια που θα εστιάζει στα οφέλη από τον εμβολιασμό, που θα μιλά με απλά και κατανοητά επιχειρήματα, που θα εκλαϊκεύει τα επιστημονικά δεδομένα.

Όσο εύκολο κι αν ακούγεται τόσο δύσκολο είναι.

Στην πρώτη φάση της πανδημίας, η επικοινωνιακή φιγούρα του Σωτήρη Τσιόδρα, ο σαφής και μεστός λόγος του, ήταν αρκετός για την ανάσχεση.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και πολύ εμβόλιο στα μπράτσα.

Άρα χρειάζεται ένα σλόγκαν, μια ατάκα για να πειστούν κάποιοι να εμβολιαστούν.

Γιατί ας μην έχουμε αυταπάτες και να μην κάνουμε αυτα-πατάτες.

Το 25% του πληθυσμού δεν πρόκειται να το κάνουν, ακόμη κι αν τους τάξεις λαγούς με πετραχήλια. Είναι οι σκληροί.

Η όποια καμπάνια στοχεύει στο 15% που έχουν αμφιβολίες και το συζητούν, το ψάχνουν, είναι διαλλακτικοί.

Αν πεισθούν τότε πάμε στο 75% και με τους νοσήσαντες πιάνουμε το 80% που  προσφέρει μια άλφα ανοσία και μια Δέλτα παραλλαγή.

Το λάθος ήταν πως μπήκαν όλοι οι επιστήμονες στη διαδικασία να απαντούν σε κάθε επιχείρημα, εύλογο ή κουλό, ανθρώπινο ή αποκύημα ατόφιας παλαμιαίας παλινδρόμησης του γεννητικού μορίου.

Να βγω κι εγώ λοιπόν και να πω πως όποιος κάνει το εμβόλιο σε 6,66 χρόνια θα έχει φαγούρα στα φρύδια που δεν θα περνά με τίποτα.

Όσο θα τα ξύνει, τόσο χειρότερα θα γίνεται.

Και βέβαια παράλληλα με την καμπάνια, πάνε και τα μέτρα.

Το να εξαιρείς τις εκκλησίες από αυτά, είναι σα να κλείνεις το μάτι στο σκληρό πυρήνα των αρνητών, που όλοι ξέρουμε πως οι περισσότεροι τουλάχιστον έχουν στενές σχέσεις με τη θρησκεία.

Εκτέθηκαν και οι Υπουργοί που βγήκαν να υπερασπιστούν μια απόφαση στερούμενη λογικής και σοβαρών επιχειρημάτων.

Και με το χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα, δε γίνεται.

Τώρα αν στη φάση αυτή έχουν σημασία οι διαρροές προς τον Βελόπουλο, τα ψηφαλάκια και όλα τα όμορφα, που γνωρίζουμε χρόνια, σηκώνουμε τα χέρια ψηλά, αλλά:
Δε μένουμε σπίτι, εμβολιαζόμαστε και κυκλοφορούμε!