Γιατί σας χαλάει που ένας πρώην Νομάρχης μπήκε στη Φάρμα;

Τρόπος του λέγειν μπήκε, διότι μαθαίνουμε για συμβόλαιο ολίγων ημερών, το οποίο μπορεί να ανανεωθεί αργότερα, αν το τηλεοπτικό κοινό αγκαλιάσει τη νέα βουκολική περιπέτεια.

Αξιέπαινος συγχαρητηρίων είναι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης μιας και τιμά την αγροτοκτηνοτροφική παράδοση της χώρας, τα ήθη και τα έθιμα, την παραλλαγή που κανείς δεν κατάλαβε ποτέ γιατί φορούν στην ύπαιθρο, ειδικά στο κυνήγι.

Το παν είναι να κάνεις γκελ στον κόσμο: βουλευτής, τραγουδιστής, χωρικός, μουζίκος, δεν έχει τόση σημασία.

Φτάνει να είσαι σελέμπριτυ.

Κι ενώ ο Πανάρας πάει Φάρμα από απόψε στους δέκτες μας, το Άρμα του ΓΑΠ πάει εκλογές δεύτερης Κυριακής κι όσοι τον θεωρούν σίγουρο ηττημένο, ας κρατήσουν μικρό καλάθι.

Δεν είναι μόνο το ότι η κάλπη είναι γκαστρωμένη, που έλεγε κι ο Χαρίλαος.

Το ματς ξεκινά από το 0-0 κι όλα μπορούν να συμβούν.

Το πλεονέκτημα του Ανδρουλάκη είναι το εξής απλό: τον Λοβέρδο τον ήθελε η ΝΔ, τον ΓΑΠ τον θέλει με τρέλα ο ΣΥΡΙΖΑ και το παίζει κι ωραία το έργο, δεν καρφώνεται, δείχνει σεβασμό στις εσωκομματικές διαδικασίες. Το ίδιο αναμένει και από τους άλλους όταν στηθούν κάλπες στην Κουμουνδούρου, σε καμιά σαρανταριά χρόνια από τώρα.

Τον Ανδρουλάκη τον θέλουν οι Πασόκοι. Κάποτε για την αρχηγία της ΝΔ πάλεψαν Έβερτ και Βαρβιτσιώτης. Στο ΠΑΣΟΚ ήθελαν να βγει ο Γιάννης. Και το έλεγαν ανοικτά. Δεν τους βγήκε (σε κακό τελικά). Ομοίως καίγονται και σήμερα όποιοι είναι η επιλογή των αντιπάλων.

Παλιά στο ΠΑΣΟΚ είχαν μεγάλη πέραση, διείσδυση και επιρροή οι “Λοχαγοί”.

Με τις αποστρατείες τόσα χρόνια, οι νεότεροι προήχθησαν.

Οπότε μπαλίτσα παίζουν οι ταγματάρχες και άνω.

Είναι αυτοί που κινητοποιούν τάγματα, Συντάγματα και θέτουν τα πολιτικά προτάγματα.