Πολύ κουβέντα γίνεται για το ενδεχόμενο νέου lockdown.

Αν και από όλα τα επίσημα χείλη κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώνεται, η αλήθεια είναι πως είναι εδώ και καιρό πάνω στο τραπέζι.

Αν οι δείκτες δεν δείξουν πτώση, αν δεν σταματήσει η αφόρητη πίεση στο ΕΣΥ, τότε ένα σταμάτημα των δραστηριοτήτων για 2-3 εβδομάδες θα είναι επιβεβλημένο.

Σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, τα καταστήματα είναι ανοικτά, έχουν όμως ακυρωθεί όλες οι μαζικές εκδηλώσεις. Ακόμη και στην Πορτογαλία που η εμβολιαστική κάλυψη φτάνει το 90%.

Και παρά τις ευθύνες για πράξεις και παραλείψεις που η Κυβέρνηση προφανώς και έχει, είναι αλήθεια πως η μετάλλαξη Όμικρον δημιουργεί νέα δεδομένα.

Το εμβολιαστικό πρόγραμμα θα δεχθεί ένα σοβαρό πλήγμα, αν θα πρέπει οι πλήρως εμβολιασμένοι να κάνουν ράπιντ τεστ για να εισέλθουν στην εστίαση ή οπουδήποτε αλλού.

Το τρολάρισμα από τους ανεμβολίαστους θα είναι επικό. Θα έχουν “δικαιωθεί”.

Εντωμεταξύ η κίνηση στην εστίαση είναι ήδη περιορισμένη από εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους που προσέχουν και μειώνουν την κοινωνική τους ζωή υπό τον φόβο της νόσησης.

Θα πάμε δηλαδή σε ένα μέτρο που αφορά τους πολίτες που εμπιστεύονται την επιστήμη;

Δεν θα πάμε σε επέκταση της υποχρεωτικότητας;

Είναι το μόνο μέτρο που μπορεί αυτή τη στιγμή να κάνει τη διαφορά.

Όλα τα άλλα είναι ασπιρίνες.

Όχι όλα, υπάρχει και το ” lockdown No3 – η επιστροφή” ως έσχατη λύση, αλλά αν σφίξουν τα γάλατα και τα δεδομένα της πανδημίας θα είναι περίπου μονόδρομος.