Παρά την υγειονομική κρίση η ζήτηση στην αγορά ακινήτων έχει ξεπεράσει την προσφορά, τουλάχιστον μέχρι πρότινος, ενώ ειδικοί του κλάδου θεωρούν πως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για επενδύσεις σε ακίνητα, καθώς θεωρούν πως το ΄23 και ιδίως το ΄24 οι τιμές θα απογειωθούν.

Στην εξίσωση πρέπει να βάλουμε και το νέο αυτόματο μηχανισμό ευθυγράμμισης εμπορικών και αντικειμενικών αξιών που έρχεται το επόμενο διάστημα, καθώς επίσης και το γεγονός πως έρχεται νέα ευκαιρία εξαγοράς καταπατημένων εκτάσεων του Δημοσίου.

Αποταμιεύσεις που έγιναν στον καιρό της πανδημίας, μαζί με αδήλωτα εισοδήματα φέρονται να κατευθύνονται προς την κτηματαγορά, ενώ μια άλλη ανάγνωση θέλει τα funds να θέλουν να πουλήσουν όλα όσα απέκτησαν σε χαμηλές τιμές την περίοδο της οικονομικής κρίσης.

Το βέβαιο είναι πως δεν υπάρχει μια ανάγνωση της κατάστασης και ένα είναι το σημείο που όλοι συμφωνούν, στο προφίλ των νέων επενδυτών στα ακίνητα, που χοντρικά ανήκουν σε μια από τις παρακάτω κατηγορίες:

-Funds που αναζητούν εργασιακούς χώρους ή διαμερίσματα με σκοπό να τα ανακαινίσουν και να τα μεταπωλήσουν, ή να τα εκμεταλλευτούν μέσω μακροχρόνιας μίσθωσης.

-Κατασκευαστές μικρών πολυκατοικιών και νέοι πολιτικοί μηχανικού που αναζητούν οικόπεδα με παλιά κτίσματα για να ανεγείρουν πολυκατοικίες

-Νέοι δανειολήπτες: Άτομα και ζευγάρια ως 45 ετών που αναζητούν κατοικία. Όσο μικρότερη είναι η ηλικία τους, τόσο μειώνεται και η απαίτηση για ίδια κεφάλαια. Στα 45 χρόνια για παράδειγμα θα πρέπει να διαθέτει κανείς τουλάχιστον το 30% της αξίας του ακινήτου.

-Επενδυτές που αναζητούν παλιά γραφεία με σκοπό να αλλάξουν τη χρήση και να τα μετατρέψουν σε πολυκατοικίες ή ξενοδοχεία.

-Ιδιώτες που αναζητούν ευκαιρίες στην κτηματαγορά, προκειμένου να επενδύσουν για να καρπωθούν στη συνέχεια ένα μηνιαίο εισόδημα.

Το μέλλον δεν μπορεί κανείς να το προδικάσει, όμως καλό θα είναι να έχουμε υπόψη μας τα εξής: πολλά κεφάλια θα κατευθυνθούν στα επαγγελματικά ακίνητα, όπου το ποσοστό κέρδους είναι μεγαλύτερο.

Το “σοκ προσφοράς” επίσης δεν μπορεί να αποκλειστεί και να ανατρέψει τα δεδομένα, μιας και μεγάλα οικιστικά πρότζεκτς βρίσκονται στα σκαριά, όπως για παράδειγμα το Ελληνικό, ενώ και τα κατασχεμένα που βρίσκονται στα χέρια των Τραπεζών θα μπουν σταδιακά στην αγορά και θα την επηρεάσουν.

Συμπέρασμα: μπορεί οι τιμές των ακινήτων βραχυπρόθεσμα να παίρνουν την ανιούσα, αλλά είναι πολύ δύσκολο να παρατηρηθεί το ράλι τιμών που είδαμε ως το 2008. Η αίσθηση μας είναι πως οι τιμές θα είναι πάντα “λογικές”, τσιμπημένες ίσως στις καλές ή με προοπτικές περιοχές  και πάντα θα υπάρχουν ευκαιρίες σε μια αγορά που η προσφορά θα είναι σημαντική και θα καλύπτει τη ζήτηση, παρά το αυξημένο κόστος ανέγερσης που παρατηρείται σήμερα ή τους φόρους που συνδέονται με τα ακίνητα και πρέπει κάποια στιγμή να εκλογικευτούν.

Άρα λοιπόν είναι πολυπαραγοντικό το σύστημα, υπάρχουν πολλές μεταβλητές που επηρεάζουν την τελική τιμή των ακινήτων. Με τα σημερινά δεδομένα, δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί σοβαρά ούτε νέος ενάρετος κύκλος, ούτε νέα φούσκα.