Γράφει ο Γιώργος Παντάκης

Κανένας, επώνυμος ή ανώνυμος, δεν είναι υπεράνω του νόμου. Κανένας.
Αυτό φωνάζαμε πάντα και δεν θα κάνουμε τώρα την εξαίρεση επειδή έχουμε έναν “δικό μας” άνθρωπο. Έναν Σέρβο, έναν παλαιοημερολογίτη Χριστιανό Ορθόδοξο.
Αν θέλουμε εξαιρέσεις για “δικούς μας”, τότε να στρέψουμε τις ευαισθησίες μας και στους αντιπάλους…!!

Ο Νόβακ Τζόκοβιτς είναι υποχρεωμένος, όπως όλοι οι πολίτες του κόσμου, να σέβεται τους νόμους του κάθε κράτους που επισκέπτεται. Είτε του αρέσουν είτε όχι, είτε είναι σύμφωνοι με την ιδεολογία του είτε όχι. Κάθε κράτος έχει τους δικούς του νόμους και οφείλουμε ΌΛΟΙ ανεξαρτήτως κοινωνικού επιπέδου, οικονομικής επιφάνειας και φήμης να τους σεβόμαστε. Και να υφιστάμεθα τις συνέπειες όταν πράττουμε το αντίθετο.

Ο Τζόκοβιτς έχει πλέον καταστεί βέβαιο ότι δε σεβάστηκε τους νόμους της Αυστραλίας. Δε χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες, άλλωστε αυτά κρίθηκαν και δικαστικά. Ήθελε να συμμετάσχει σε ένα τουρνουά, έπρεπε να συμμορφωθεί σε συγκεκριμένους υγειονομικούς κανόνες και δεν το έκανε. Όπως δε συμμορφώθηκε απ’ ό, τι φαίνεται και με κανόνες της δικής του χώρας, αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.

Παρέβη τους αυστραλιανούς νόμους και η κυβέρνηση θα πρέπει να τον αντιμετωπίσει όπως και τους δικούς της πολίτες. Έτσι είναι υποχρεωμένο να συμπεριφέρεται ένα κράτος οργανωμένο, μια ευνομούμενη πολιτεία που έχει συνέπεια και που σέβεται, πρώτα απ’ όλα, τους δικούς του πολίτες. Όπως απαιτεί τη συμμόρφωση με τους νόμους από τον τελευταίο πολίτη, έτσι την απαιτεί και από έναν πρωταθλητή παγκοσμίου επιπέδου. Και όποιος από τους δύο κι αν δε συμμορφωθεί, υφίσταται κυρώσεις.

 Με τις δηλώσεις του, με την αντιεμβολιαστική του στάση, και κυρίως με τις τελευταίες πράξεις του. Είτε αποδειχθεί ότι αυτές συνιστούν παράβαση των νόμων της Σερβίας, είτε της Αυστραλίας. Και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για μια συνειδητή στάση κόντρα στους νόμους και στα υγειονομικά πρωτόκολλα της κάθε χώρας.

Έχουν βγει πολλοί αυτές τις μέρες και εξαίρουν τη ζωή και το έργο του Σέρβου πρωταθλητή, και δη το φιλανθρωπικό. Καμία αντίρρηση. Τουναντίον. Όλα αυτά μπορεί να είναι αληθή και στον υπέρτατο βαθμό. Δεν έχουν όμως καμία σημασία εν προκειμένω. Δεν τον απαλλάσσουν από την υποχρέωση να σέβεται τους νόμους.
Αντιθέτως, ο Τζόκοβιτς αφού είναι ένας τόσο καλός άνθρωπος με φιλανθρωπικό έργο, θα πρέπει να είναι και ένας καλός νομοταγής πολίτης, για να συντηρήσει αυτό το καλό του προφίλ και φήμη και να δίνει το καλό παράδειγμα σε όσους τον παρακολουθούν. Διότι είναι ένα λαμπρό παράδειγμα και δεν μπορεί να δείχνει δύο αντίθετα πρόσωπα.
Του καλού φιλάνθρωπου και του παράνομου και ασεβή πολίτη. Δεν δένουν αυτά.

Όλα τα άλλα που εκφράζουν κάποιοι Ελληναράδες και οι περήφανοι Σέρβοι, που θεωρούν εαυτούς μοναδικούς στον κόσμο και κατέχοντες τη μοναδική αλήθεια, είναι μεροληπτικά υποανάπτυκτα και βαλκανικά. Ο πολιτισμένος κόσμος τα έχει λύσει αυτά εδώ και δεκαετίες και το βλέμμα του είναι στραμμένο μπροστά. Εκεί που εμείς και κάποιοι φίλοι μας δεν έχουμε ούτε καν σαν σκέψη να πάμε.

Αυτό που συνέβη στην Αυστραλία θα πρέπει να είναι ένα φωτεινό παράδειγμα για τον πολιτισμένο κόσμο. Και κυρίως για εμάς που επιζητούμε την ισότητα.
Πως σε ένα ευνομούμενο κράτος, ακόμα και ένας παγκόσμιος πρωταθλητής μπορεί να αναγκαστεί να μετανιώσει πολύ έντονα αν παραβεί τους νόμους και θεωρήσει εαυτόν υπεράνω αυτών.

Ένα προσωπικό παράδειγμα, από κάποιον που δεν είναι πρωταθλητής παγκοσμίου επιπέδου, αλλά ταπεινός πολίτης.

Πριν 25 χρόνια μαζί με κάποιους φίλους αποφασίσαμε να κάνουμε ένα ταξίδι με αυτοκίνητο στην Ευρώπη. Μπαίνοντας στην Ελβετία από Ιταλία, πολύ λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα μας σταματάει ένα περιπολικό και μας ζητάει την απόδειξη που είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώσουμε με την είσοδο μας στην χώρα, τύπου “Τέλη κυκλοφορίας”. 

Δεν το είχαμε πληρώσει δεν γνωρίζαμε τίποτα. Πράγματι δεν το γνωρίζαμε. Τότε ούτε internet υπήρχε ούτε Google ούτε τίποτα.

Εξηγήσαμε στον αστυνομικό πολύ ευγενικά ότι δεν ξέραμε ότι θα έπρεπε να είχαμε πληρώσει για την είσοδο μας. Η απάντηση του αστυνομικού χωρίς καμία σκέψη αλλά και θυμωμένα ήταν αποστομωτική.

“Εφόσον αποφασίσατε να έρθετε στο χώρας μου είστε υποχρεωμένοι να ενημερωθείτε τι ζητάμε. Εσείς μπήκατε μέσα αδιαφορώντας για τους νόμους μιας. Εγώ πριν επισκεφτώ την χώρα σας θα μάθω τι ζητάτε και θα τα εφαρμόσω. Εσείς δεν το κάνατε”.

Κατεβάσαμε το κεφάλι για την προσβολή και είπαμε να πληρώσουμε τον ειδικό φόρο εισόδου και να συνεχίσουμε. Ο αστυνομικός μας έδωσε το ειδικό σήμα το οποίο πληρώσαμε και μας κόβει και ένα διπλάσιο πρόστιμο. Φυσικά μας έκανε έξαλλους διότι εμείς είχαμε μάθει στο “ψηστήρι” που κανένα περιθώριο δεν μας έδωσε και στον κολλητό πολιτικό που θα μας το σβήσει…”

Τόσο απλά για τις οργανωμένες πολιτισμένες χώρες.
Έσφαλες και θα πληρώσεις. Είτε είσαι ανώνυμος είτε είσαι επώνυμος.

Οι Αυστραλοί έδειξαν τον δρόμο της ισονομίας και της ισότητας.

lastpoint