- emo.gr
- emollient
- The power of the dog: η αληθινή δύναμη εκεί που δεν την περιμένεις
ο παρείσακτος, ο προβληματικός, ο θηλυπρεπής που τα αλάνια της Άγριας Δύσης τον παίρνουν στον μεζέ με κάθε ευκαιρία (δεν υπήρχε η έννοια μπούλινγκ στην Μοντάνα του Μεσοπόλεμου).
Μια αργή για τα αμερικάνικα δεδομένα ταινία, ένα φιλμ εσωτερικότητας που φέρνει τους πρωταγωνιστές αντιμέτωπους με τις φανερές επιθυμίες τους και κυρίως τα βαθιά κρυμμένα απωθημένα τους.
Η ταινία «the Power of the Dog» (Η Εξουσία του Σκύλου) κέρδισε 3 Χρυσές Σφαίρες στις κατηγορίες Καλύτερη Δραματική Ταινία και Καλύτερη Σκηνοθεσία (Τζέιν Κάμπιον). O ηθοποιός Κόντι Σμιτ-ΜακΦι κέρδισε το βραβείο Β′ Ανδρικού Ρόλου για την κομβική ερμηνεία του,
Είναι ο παρείσακτος, ο προβληματικός, ο θηλυπρεπής που τα αλάνια της Άγριας Δύσης τον παίρνουν στον μεζέ με κάθε ευκαιρία (δεν υπήρχε η έννοια μπούλινγκ στην Μοντάνα του Μεσοπόλεμου).
Όμως ο αλκοολικός και αυτόχειρας πατέρας του ανησυχούσε για αυτόν θεωρώντας πως δεν είχε ίχνος συναισθημάτων, όντας αδίστακτος, ενώ η μητέρα του θεωρεί πως πάντα πρέπει να τον προστατεύει.
Ξαφνικά αλλάζει η συμπεριφορά του σκληρού Φιλ απέναντι του, του αριστούχου του Γιέιλ, που αποφάσισε να γίνει ράντσερ.
Ο μισογύνης, τραχύς και σε πνεύμα κλασικής Άγριας Δύσης Φιλ, τον οποίο υποδύεται έξοχα, ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, είναι θεωρητικά ο κεντρικός χαρακτήρας του φιλμ.
Αναπολώντας περασμένες εποχές με τον μέντορά του, δίνει κι ένα στίγμα της Δύσης τη στιγμή που αυτή εκσυγχρονίζεται: δρόμοι, αυτοκίνητα, ιατρική περίθαλψη, τακτικά δρομολόγια σιδηρόδρομου, όλα αυτά συνιστούν μια περιοχή και μια εποχή σε μετάβαση.
Σε αυτές τις περιόδους είθισται όσοι δεν προσαρμόζονται να αφήνουν τα εγκόσμια, ηθελημένα ή ακούσια τύπου τα σκυλιά γαβγίζουν, το καραβάνι προχωρεί.
Υπάρχει ευθεία αναφορά στον 63ο Ψαλμό (Εἰσάκουσον, ὁ Θεός, τῆς φωνῆς μου): “Όταν δαγκωθεί ο άνθρωπος από λύκο ή σκύλο λυσσασμένο”.
Η ουσία και το μήνυμα είναι πως η αληθινή δύναμη έρχεται εκεί που δεν την περιμένεις, από αυτόν που αποκλείεται, από τον υποτακτικό, την “ουρά”, τον περίεργο.
Ένα φιλμ που σπάει το στερεότυπο της περίσσειας τεστοστερόνης στην Άγρια Δύση, έστω την εποχή που αυτή άρχιζε να ημερεύει. Εκτός από το λόφο που δείχνει πάντα ένα περίγραμμα ζώου που δαγκώνει, που καθοδηγεί χωρίς να φαίνεται, που εξουσιάζει και τελικά λυτρώνει.
-
Κράτα σημειώσεις πως κερδάνε εκλογές, άχαστε
2 εβδομάδες ΠΡΙΝ -
Προφήτες της καταστροφής, σπεκουλαδόροι της συμφοράς
3 εβδομάδες ΠΡΙΝ -
Οι Τόρις είναι συντηρητικοί, όχι τραμπικοί ρατσιστές
3 εβδομάδες ΠΡΙΝ -
Τελικά έκανε παρέλαση ή όχι ο Αλόνσο;
3 εβδομάδες ΠΡΙΝ