Διαρκώς όλο και νέες υποθέσεις βιασμών, συχνά και ανηλίκων, προκύπτουν καθημερινά.

Μια αληθινή χιονοστιβάδα αποκαλύψεων, συχνά με δράστες γονείς ή κηδεμόνες.

Τεράστια η κουβέντα που προκύπτει, ως προς την έκταση και έκτιση των ποινών, εμείς όμως θα επικεντρωθούμε στο προφίλ των Δραστών Σεξουαλικών Εγκλημάτων.

Σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών,  οι συμπεριφορές αυτές σχετίζονται με Παραφιλίες. Χαρακτηρίζονται από έντονες, επαναλαμβανόμενες, διεγερτικές φαντασιώσεις και παρορμήσεις αποκλίνουσας σεξουαλικής συμπεριφοράς.

Οι πάσχοντες, αισθάνονται δυσφορία και δυσλειτουργούν στην πλειοψηφία των τομέων της καθημερινότητας, λόγω των ψυχαναγκαστικών- έμμονων σκέψεων που πρέπει να βρουν σεξουαλική διέξοδο και έκφραση. 

Η έλλειψη ενσυναίσθησης δυσκολεύει σημαντικά την αξιολόγηση, εφόσον εκδηλώνουν αδυναμία κατανόησης ή σεβασμού των δικαιωμάτων, των σκέψεων και των συναισθημάτων των άλλων. Δεν διακρίνεται μεταμέλεια και οι περιγραφές (παρενόχληση, ασέλγεια ή/και βιασμό) είναι ψυχρές και με ιδιαίτερο κυνισμό.

Σε περιπτώσεις διάπραξης και Ανθρωποκτονίας, η κλιμακωτή επιθετικότητα που σημειώνεται σχετίζεται με σύνοδη Διαταραχή Ναρκισσιστικής ή/και Αντικοινωνικής Προσωπικότητας. 

Οι βίαιοι εγκληματίες πραγματώνουν ανάλογες φαντασιώσεις στα θύματά τους: οι παρορμήσεις δεν είναι εφικτό να κατασταλούν εφόσον εμπεριέχουν την άντληση ικανοποίησης από τον πόνο και τον εξευτελισμό των θυμάτων.  Κατά την διάρκεια της διάπραξης ο βιαστής αντιλαμβάνεται την παθητικότητα ή τη φοβισμένη συγκαταβατικότητα ως επιθυμία και απόλαυση του βιασμού με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα μεροληπτικός τρόπος επεξεργασίας των πληροφοριών σε όλα σχεδόν τα στάδια της αποτρόπαιας αυτής πράξης. 

Ο Sigmund Freud είχε αρχικά θεωρήσει την σχέση επιθετικότητας και σεξουαλικότητας σαν συνδυασμό ψυχικών ενορμήσεων άμεσα συνδεδεμένα με την προσωπικότητα. Αργότερα, υπέθεσε ότι σχετίζεται με στρεσσογόνα ή τραυματικά γεγονότα όπως η παρουσία του παιδιού σαν μάρτυρας ενώ παρακολουθούσε τους γονείς του στην διάρκεια της σεξουαλικής πράξης.

Δεν έχει εντοπιστεί κάποια εμφανής εγκεφαλική βλάβη μέσω Μαγνητικής Τομογραφίας στους δράστες Σεξουαλικών Εγκλημάτων, ωστόσο ορισμένα άτομα με σαδιστικές τάσεις εμφανίζουν δυσλειτουργία του δεξιού κροταφικού λοβού και ενδοκρινικές και χρωμοσωματικές ανωμαλίες. 

Ως διαγνωστικές κατηγορίες δεν επιδέχονται θεραπευτικής παρέμβασης λόγω έλλειψης ενσυναίσθησης. Το πιθανότερο είναι πώς προσέρχονται σε ειδικούς ψυχικής υγείας μόνο όταν εμπλέκονται σε υποθέσεις Ποινικού Δικαίου προκειμένου να αποσπάσουν μία ευνοϊκή γνωμάτευση ως ελαφρυντικό. 

Σύμφωνα με το Άρθρο 34 του Ποινικού Κώδικα, οι δράστες είτε περιορίζουν τις ειδεχθείς πράξεις τους στον Βιασμό είτε «εξοντώνουν» το θύμα προβαίνοντας και σε Ανθρωποκτονία έχουν πλήρη καταλογισμό και επίγνωση των πράξεων τους. Δεν πληρούνται ούτε τα κριτήρια της έλλειψης συνείδησης (Άρθρο 36 Π.Κ.) εφόσον σε σχετικές ερωτήσεις αναφέρουν ότι για ώρες κυριαρχούσε η έμμονη σκέψη της εκπλήρωσης της γενετήσιας τους επιθυμίας με οποιονδήποτε τρόπο.

Η ειδεχθής πράξη είναι η παρόρμηση αυτή που εκτονώθηκε.