Η ρωσική διείσδυση στη χώρα κρατάει χρόνια, δεν είναι κάτι νέο.

Όπως θα αντιληφθεί ο αναγνώστης από το σχεδόν τετραετίας άρθρο που αναδημοσιεύουμε, όλα ήταν γνωστά: οι Δήμοι, οι Μητροπόλεις, το Άγιον Όρος και οι τυπικές ή κάτι περισσότερο σχέσεις τους με τη Ρωσία.

Μέσα στον πόλεμο η ρωσική επιρροή έγινε αντιληπτή από όλους, καθώς οι αυτόκλητοι (;) υπερασπιστές της εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία δεν είναι λίγοι, όμως αναδεικνύεται και κάτι ακόμη: οι ελληνορωσικές σχέσεις και σε περιόδους ειρήνης ήταν πάντα ένα τεράστιο θέμα για τον εκάστοτε ΥΠΕΞ.

Με αφορμή πάντως την υπόθεση Σκριπάλ που είχε συγκλονίσει τότε την Ευρώπη, η Ελλάδα δεν είχε προχωρήσει σε απελάσεις, δεν ακολούθησε το παράδειγμα των δυτικών συμμάχων και εταίρων.

Ο Νίκος Κοτζιάς ήταν, θυμίζουμε ο Υπουργός Εξωτερικών από το 2015 και έως τον Οκτώβριο του 2018, όταν τον διαδέχτηκε ο τότε Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας

Αντιγράφουμε από την Καθημερινή 11.7.2018 και το άρθρο του Βασίλη Νέδου

“Την απέλαση δύο Ρώσων διπλωματών και την απαγόρευση εισόδου στην Ελλάδα άλλων δύο για παράνομες ενέργειες κατά της εθνικής ασφάλειας αποκαλύπτει σήμερα η «Κ». Σύμφωνα με πληροφορίες από υψηλόβαθμες διπλωματικές πηγές, τα μέτρα που λαμβάνονται από την Αθήνα αποτελούν απάντηση σε παράνομες ενέργειες εντός της ελληνικής επικράτειας, οι οποίες συνιστούν παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας. Ανάμεσα στις κατηγορίες που απευθύνει η Αθήνα προς τους διπλωμάτες είναι οι απόπειρες αλίευσης και διακίνησης πληροφοριών, αλλά και χρηματισμού κρατικών λειτουργών. Η συγκεκριμένη υπόθεση φέρνει στην επιφάνεια μια υπόγεια ένταση που φαίνεται να υπάρχει ανάμεσα σε Αθήνα και Μόσχα, τα τελευταία δύο χρόνια, για λόγους οι οποίοι συνδέονται και με το γενικότερο περιβάλλον ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή.

Παρ’ όλα αυτά, οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι η Ελλάδα, όπως διαχρονικά έπραττε, εξακολουθεί να επιθυμεί τη διατήρηση καλών σχέσεων με τη Ρωσία, να προωθεί τη φιλία των δύο λαών, τη συνεργασία των κυβερνήσεών τους και την φορέων της κοινωνίας των πολιτών εκατέρωθεν. Ωστόσο, όπως έλεγαν, αυτό δεν μπορεί παρά να γίνει στη βάση της ισοτιμίας και με προϋπόθεση τον αμοιβαίο σεβασμό στην κυριαρχία και την ανεξαρτησία των δύο χωρών μας.

Τονίζουν ακόμη ότι η Αθήνα ήταν πάντα ιδιαίτερα προσεκτική στον τρόπο διαχείρισης των ελληνορωσικών σχέσεων, φέρνοντας το παράδειγμα της υπόθεσης Σκριπάλ. Τότε, η Ελλάδα απέφυγε να ακολουθήσει το παράδειγμα των υπολοίπων δυτικών κρατών που απέλασαν Ρώσους διπλωμάτες, κάτι που είχε χαιρετιστεί από τη ρωσική πολιτική ηγεσία. Επίσης, κατά τις ίδιες διπλωματικές πηγές, παρά την προσπάθεια της Αθήνας να διατηρήσει τις σχέσεις με τη Μόσχα σε ένα καλό επίπεδο, το τελευταίο χρονικό διάστημα, διάφοροι «μηχανισμοί» που συνδέονται με τα ρωσικά συμφέροντα στην Ελλάδα προσπαθούν να αναμειχθούν στα εσωτερικά της χώρας.

Πρόσθεταν ότι διά της παροχής υλικών και χρηματικών κινήτρων επιχειρούν να επηρεάσουν δήμους και μητροπολίτες, αλλά και να αποκτήσουν επιρροή στο Αγιον Ορος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την απρόσκοπτη άσκηση κυριαρχίας επί της ελληνικής επικράτειας από το ελληνικό κράτος. Ακόμη κατεγράφη απόπειρα εξαγοράς κρατικών λειτουργών, η οποία, κατά τις ίδιες πληροφορίες, απέτυχε.

Σύμφωνα με υψηλόβαθμες διπλωματικές πηγές, οι συγκεκριμένες ενέργειες υπονομεύουν τη φιλία των δύο λαών και την εικόνα της Ρωσίας στην Ελλάδα, καθώς εντάσσονται στο πλαίσιο συστηματικής προσπάθειας παραβίασης της κυριαρχίας της χώρας και του Διεθνούς Δικαίου. Επί τούτου, αναφέρεται ως παράδειγμα η προσπάθεια παρέμβασης σε ιδιαίτερα ευαίσθητα εθνικά ζητήματα και συμφέροντα της Ελλάδας στα Βαλκάνια, ειδικότερα στο θέμα της ονοματολογικής διαφοράς με την ΠΓΔΜ.

Διπλωματικές πηγές τονίζουν ότι η απόφαση της Αθήνας συνδέεται αποκλειστικά με τη δράση των συγκεκριμένων τεσσάρων ατόμων και όχι με τη γενικότερη καλή διάθεση της Ελλάδας έναντι της Ρωσίας, υπογραμμίζοντας πως, με δεδομένο ότι οι συγκεκριμένοι τέσσερις Ρώσοι πολίτες προκάλεσαν πλήγματα στις –γενικά– καλές ελληνορωσικές σχέσεις, οποιεσδήποτε «απαντητικές» αντιδράσεις εκ μέρους της ρωσικής πλευράς θα είναι «στείρες» και θα οδηγήσουν σε περαιτέρω υποτροπή. Κατέληγαν, μάλιστα, λέγοντας ότι κανένα μέλος των διπλωματικών και προξενικών αποστολών της Ελλάδας στη Ρωσία δεν έχει κινηθεί εκτός των πλαισίων των καθηκόντων του. Αντιθέτως, όλοι ανεξαιρέτως ασκούν τα καθήκοντά τους αυστηρά στο πλαίσιο της αποστολής τους στη Ρωσία.”